Morgunblaðið - 27.11.1987, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1987
55
Minning:
Friðrik Sigurjóns-
son fv. hreppstjóri
Þann 21. nóvember sl. kvöddum
við Friðrik Helga Siguijónsson sem
nýlega varð 90 ára, frá Ytri-Hlíð,
Vopnafirði. Foreldrar hans voru
Sigurjón Hallgrímsson, bóndi og
smiður, Ytri-HIíð, Vopnafirði, og
Guðfínna Valgerður Helgadóttir.
Friðrik var fæddur 7. júlí 1897
og útskrifaðist búfræðingur frá
Hvanneyri árið 1918. Hann rak
myndarbú að Ytri-Hlíð árin 1924
til 1974 og var kunnur ræktunar-
maður. Auk þess gegndi hann
Qölmörgum trúnaðarstörfum, enda
afburða greindur og úrræðagóður.
Skal hér aðeins nokkuð nefnt. Hann
var rösk 40 ár formaður Búnaðarfé-
lags Vopnafjarðar, formaður
sóknamefndar Hofssóknar, sat í
sýslunefnd Norður-Múlasýslu, full-
trúi á fundum Stéttarsambands
bænda, í skólanefnd Vopnafjarðar-
skóla og í stjórn Kaupfélags
Vopnfírðinga. Öllum þessum störf-
um gegndi hann í fjölmörg ár. Það
starf sem hann mun þó kunnastur
fyrir var hreppstjórastarf fyrir
Vopnafjarðarhrepp en því gegndi
hann árin 1933 til ársloka 1983 eða
rösk 50 ár. Er mér ekki kunnugt
um að nokkur hér á landi hafí gegnt
því starfí svo lengi, en tekið skal
fram að íbúar Vopnafjarðarhrepps
voru 932 þ. 1. des. 1986 og er lang-
fjölmennasta sveitarfélagið í
Norður-Múlasýslu.
í ársbyijun 1981 kynntist ég
Friðrik Siguijónssyni mjög náið og
myndaðist fljótlega mikil og gagn-
kvæm vinátta. Hreppstjórastarf
Friðriks var yfírgripsmikið og
vandasamt, sem krafðist mikils,
enda vegna samgönguleysis milli
Vopnaijarðar og Héraðs, þá varð
hann oft að leysa mikilvæg málefni
einsamall og með aðstoð lögreglu-
varðstjóra og í símasambandi við
embættið. Mér er bæði ljúft og skylt
að skýra frá því að Friðrik gegndi
sínu starfí af einstakri prýði og
skilningi og setti sig inn í flóknustu
mál og var vel að sér í lögum. Var
dómgreind hans og velvilji til sam-
borgaranna einstakur, sem hafði
góð áhrif á öll störf hans. Síðar,
þegar Friðrik var hættur sem
hreppstjóri, þá hittumst við iðulega
og alltaf kom hann mér á óvart
með merkum frásögnum og athuga-
semdum. Iðulega hef ég sýnt nýjum
hreppstjórum ljósrit af ýmsum
gögnum sem hann hefur sent emb-
ættinu, svo sem uppskriftir dán-
arbúa og frágang þeirra, virðingar-
gerðir á jörðum og frágang á
margvíslegum skjölum og uppgjör-
um, sem nánar verður ekki rakið.
Friðrik var mjög em og jafnframt
var hann svo þroskaður, að hann
vissi að aðeins með því að helga
sig hreppstjórastarfinu óskiptur tíu
síðustu árin gat hann leyst þau af
hendi með þeim glæsibrag, sem ein-
kenndu störf hans alla tíð.
Friðrik var eindreginn framsókn-
armaður alla ævina, en að því mér
var sagt, mildaðist með árunum og
ræddi stjómmál af mikilli víðsýni
og birti mismunandi skoðanir ann-
arra. Var gaman að ræða við hann
um stjómmál, enda þar vel heima
og bjó yfír góðri þekkingu.
Friðrik missti ástkæra eiginkonu
sína, Oddnýju Methúsalemsdóttur,
þ. 20. apríl 1983. Mikið jafnræði
var með þeim hjónum og gagn-
kvæmur skilningur og bæði fengu
riddarakross hinnar íslensku fálka-
orðu fyrir góð störf.
Ljóst er, að öll deyjum við og því
ber að þakka forsjóninni þegar aldr-
aðir fá hægt andlát og hvíld. Ekkert
þráði Friðrik meir en endurfundi
við heittelskaða eiginkonu. Hef ég
og hér í huga fyrra versið í sálmi
Einars Benediktssonar:
„Var ævi stuttar stundar
er stefnd til Drottins fundar
að heyra lífs og liðins dóm.
En mannsins sonar mildi
skal máttug standa í gildi.
Hún boðast oss í engilsróm."
Það er gott að minnast Friðriks
Siguijónssonar, og hér kveðjum við
litríkan og góðan mann sem aldrei
gleymist þeim, sem hann þekktu.
Við hjónin viljum votta bömum
hans, tengdabömum, bamabömum
og vinum öllum samúð okkar.
Sigurður Helgason
Kveðjuorð:
Jóna Sveinsdóttir
Fædd 9. maí 1916
Dáin 17. október 1987
Og ungmenni nokkurt sagði: „Ræddu við
okkur um vináttuna." Og hann svaraði og
sagði: „Vinur þinn er þér allt. Hann er akur
sálarinnar, þar sem samúð þinni er sáð og
gieði þin uppskorin. Hann er brauð þitt og
arineldur. Þú kemur til hans svangur og í
leit að friði.“
(Úr spámanninum eftir Kahlil Gibran.)
Góð vinköna hefur lokið jarðvist
sinni. Með opinn faðm og fallega
brosið sitt hefur hann Þorkell tekið
á móti henni á strönd hins eilífa lífs.
Svona sá ég þetta fyrir mér þeg-
ar ég heyrði að hún Jóna væri dáin.
Eg sá þau fyrir mér eins og ég sá
þau fyrst fyrir 25 árum, þegar ég
kom til þeirra vestur á Vegamótum
á Snæfellsnesi þar sem þau önnuð-
ust veitingasölu og verslun. Ég,
stelpugrey af Skaganum með snæ-
fellskt blóð í æðum, var hálffeimin
að hitta nýja húsbændur.
Vinnustaðurinn var mér ekki
nýr, því þar hafði ég unnið áður.
Eftir traust handtök og ástúðlegt
augnaráð hvarf feimni af stelpu og
þá vissi ég að þar stóðu vinir í varpa.
Þegar ég lít yfír farinn veg sé
ég að tími minn á Vegamótum hjá
Jónu og Þorkeli hefur verið minn
besti lífsins skóli. Skóli þar sem ég
lærði svo margt sem átti eftir að
koma að notum í lífínu. Þar lærði
ég að búa í þröngu samfélagi, bera
virðingu fyrir öðrum, vera ég sjálf.
Leita ráða, þiggja og gefa.
Jóna var okkur stelpunum sem
móðir. Móðir sem býr dætur sínar
út í lífið. Hún kenndi okkur öll þau
störf sem lúta að veitingahúsa-
stússi. Hreinlæti og glaðlegt viðmót
var eitt af boðorðum hennar. Hún
gerði kröfur, en var réttlát.
Jóna fræddi okkur um lífíð og
tilveruna, tók þátt í gleði okkar og
sorgum. Huggaði ef ástarsorgir
buguðu okkar ungu hjörtu og var
pínulítill prakkari ef ný ævintýri
gerðust. Hún tók þátt í ærslum
ungdómsins, var með okkur í starfi
og leik.
Allt þetta og miklu meira var
rifjað upp þegar ég átti með henni
dagsstund sl. vor, yndislega stund,
þar sem við rifjuðum upp gamla
daga, daga sem aldrei koma aftur
heldur verða geymdir í sjóði minn-
inganna.
Þá datt mér ekki í hug að þetta
væri í síðasta sinn sem ég sæi hana,
né í síðasta sinn sem ég heyrði rödd
hennar óma. En svona er lífið.
Maður kemur og maður fer.
Ég er þakklát fyrir að hafa feng-
ið að verða samferða góðri konu
og eiga hana að vini. Enda hefí ég
reynt að hafa að leiðarljósi það sem
hún miðlaði mér í skóla lífsins á
Vegamótum.
Að leiðarlokum vil ég þakka fyr-
ir allt það sem hún var mér.
Bömum og ástvinum votta ég
mína dýpstu samúð.
Ég get ei rétt þér hlýja vinarhönd
né heldur flutt þér kærleiks þrungin brag,
eitt lítið tár er lokakveðjan mín,
er lætur skipið þitt úr höfn í dag.
(Bragi Jónsson - Neistar)
Svala Bragadóttir,
Akranesi.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar og tengdafaöir,
SIGURJÓN BJÖRNSSON,
Jaðarsbraut 21,
Akranesi,
verður jarösunginn frá Akraneskirkju iaugardaginn 28. nóvember
kl. 11.30.
Kristfn Karlsdóttir,
börn og tengdabörn.
t
Móöir okkar,
GUÐFINNA JÓNSDÓTTIR,
Mlðtúni 13,
Selfossi,
verður jarösungin fró Selfosskirkju laugardaginn 28. nóvember
kl. 13.00. Jarösett verður í Eyrarbakkakirkjugarði.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
SVAR
MITT
eftir Billy (iraham
Fastur við sjón-
varpið
Maðurinn minn hugsar varla um annað en íþróttir. Hann
horfir timunum saman á íþróttaþættina i sjónvarpinu.
Hver er skoðun þín á þessu?
Mig grunar að margar eiginkonur sem lesa þennan þátt segi með
sjálfum sén „Þetta er líka vandamálið mitt!“ Þessi vandi er bundinn
við okkar tíma. Tómstundimar em svo margar og sjónvarpið matar
okkur á íþróttafréttum.
Mig langar fyrst til að beina nokkrum orðum til eiginmanna sem
kynnu að lesa þetta. Að horfa á íþróttaþætti sjónvarpsins er eins
og annað í lífinu, það getur orðið til tjóns ef ekki er gætt hófs. En
hvar á að draga markalínuna? Það liggur næst að spyija hvort þið
séuð svo fjötraðir við þetta að þið vanrækið þá ábyrgð sem Guð
hefur lagt ykkur á herðar.
Hressing og hvíld á vissulega heima í lífí okkar. Guð hefur gert
okkur þannig úr garði að við þurfum að lyfta okkur upp við og við.
En skyldur ykkar em fleiri — gagnvart konu og fjölskyldu, vinnu,
söfnuði o.s.frv.
Ef til vill þyrftuð þið að íhuga að nýju hvað það er sem situr í
fyrirrúmi hjá ykkur og spyija ykkur hvort þið sinnið af trúmennsku
þeim verkefnum sem Guð hefur kallað ykkur til. Biblían segir
„Skylt er oss ... að þóknast ekki sjálfum oss. Sérhver af oss þókn-
ist náunganum í því sem gott er til uppbyggingar." (Róm., 1, 1—2.)
Þ.e. okkur ber að forðast eigingimina.
Eg hygg að þú sjáir á því sem eg hef nú skrifað að eg ætla að
maðurinn þinn sé að skjóta sér undan þeirri kvöð sem á honum
hvílir sem eiginmanni og föður. Bið fyrir honum og reyndu að fínna
hentuga leið til að fá hann til þátttöku í því sem fjölskyldan hefur
fyrir stafni, skreppa út úr bænum, fara í skemmtiferð o.s.frv.
Eg vona líka að fjölskylda þín verði virkari þátttakandi f starfí
safnaðar þíns. Jagastu ekki við mann þinn. Það gæti orðið til þess
að hann drægi sig enn frekar inn í skel. En elskaðu hann og reyndu
með Guðs hjálp að vera honum hin besta eiginkona. Treystu þvf svo
að Guð leiði honum fyrir sjónir hverjar skyldur hans eru — og tæki-
færi — til að breyta eins og kristinn maður.
t
ÓSK GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Ólafsvík,
andaðist á Hrafnistu, Hafnarfirði, 15. nóvember sl. Útförin hefur
farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þökkum innilega auðsýnda samúö og hlýhug. Sérstakar þakkir
til starfsfólks sjúkradeildar Hrafnistu, 2. hæð, fyrir góða umönnun.
Börn, tengdabörn og aðrir vandamenn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
TAGE MÖLLER
hljómlistarmanns,
Skúlagötu 54.
Sérstakar þakkir færum við Félagi íslenskra hljómlistarmanna.
Margrét Jónsdóttir Möller,
Birgir, Gunilla,
Jón Friðrik, Oddný,
Carl, Ólöf
og sonarsynir.
Hótel Saga Siml 1 20 13
Blóm og
skreytingar
við öll tcekifœri
Gjafavörur og skreyting-
arviðölltækifæri
BLÓMABÚÐIN
RUNNI
Hrísateig 1
38420