Morgunblaðið - 17.11.1988, Blaðsíða 59

59
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. NÓVEMBER 1988
Skeiðmeistari ársins, Reynir Aðalsteinsson, á stóðhestinum Trausta
sem var án efa besti vekringur mótsins.
komnir þrír íslendingar, þeir Reynir
með Trausta, Sigurbjörn með Torfa
frá Hjarðarhaga og Kóki með Þrym
frá Brimnesi og með þeim var hin
kornunga Eva Marie Beutler,
Þýskalandi, með Spóa frá Geirshlíð.
í fyrsta spretti var hver knapi
með sinn hest og sigraði Reynir á
25,03 sek sem gaf honum fimm
stig. Kóki varð annar með 25,21 sek
og 3 stig, Sigurbjörn þriðji á 26,33
sek og eitt stig og sú þýska síðust
með ekkert stig. I öðrum spretti var
Sigurbjöm með Þrym og sigmðu
þeir og Sigurbjöm því kominn með
6 stig. Reynir var með Spóa sem
hann gjörþekkir og urðu þeir í öðru
sæti og þar með komnir með átta
stig. Torfi lá ekki hjá Kóka og
Trausti ekki heldur hjá þeirri þýsku
og fengu þau því ekkert stig.
í þriðja spretti fékk Kóki Trausta
og sigraði og því kominn með átta
stig en Reynir bætti við þremur stig-
um á Þrym og því kominn með ell-
efu stig. Sigurbjörn sat Spóa sem
virtist vera búinn með allt úthald,
varð þriðji, og hann því kominn með
sjö stig. Þegar hér var komið var
spennan í hámarki. Reynir átti að
sitja Torfa sem aðeins hafði legið
einn sprett hjá Sigurbimi, Kóki var
með Spóa sem virtist búinn og því
litlar líkur á að Kóki ætti möguleika
á sigri en Sigurbjöm hafði Trausta
sem hafði skilað tveimur .sigur-
sprettum og hafði Sigurbjöm því
allt að vinna því hann var í þriðja
sæti með sjö stig og besta hestinn.
Hann varð að vinna á þessum spretti
en Reyni dugði þá annað sætið til
að sigra. Ef Reynir hinsvegar hafn-
aði í þriðja sæti og Sigurbjöm í
fyrsta sæti yrðu þeir jafnir að stig-
um. Sú þýska var alveg út úr mynd-
inni því hún hafði ekkert stig hlot-
ið. En svo kom spretturinn og þá
beindust augun að þeim Reyni og
Sigurbirni og var ekki annað að sjá
en Trausti lægi hjá Sigurbimi en
Torfi stökk fljótlega upp hjá Reyni.
Trausti skeiðaði sprettinn á enda
og var honum fagnað sem sigurveg-
ara eða skeiðmeistara ársins af
áhorfendum og Johannes Hoyos sem
hafði brugðið sér í þularstarfið. En
þá kom til skjalanna austurríski
hlaupagæslumaðurinn sem var stað-
settur við fímmtíu metra markið þar
sem hestamir eiga að vera lagstir
á skeið til að hljóta gildan sprett.
Dæmdi hann Trausta hafa farið of
langt á stokki. Varð nú uppi fótur
og fit því eftir því sem best varð
séð úr áhorfendastúkunni virtist allt
í góðu lagi með niðurtökuna hjá
Sigurbirni. Þegar farið var að ræða
málin við þann austurríska vildi
hann ekki neinu breyta og stóð fast-
ur á sínu. Var þá farið að skoða
myndbandsupptökur af sprettinum
og sýndist mönnum af þeim að ekki
væri annað að sjá en þar væri allt
slétt og fellt hjá Sigurbimi og
Trausta. Meðal þeirra sem skoðuð
myndbandið var Walter Feldmann
jr. og sagðist hann ekki geta betur
séð en klárinn væri á skeiði. En
ekki tjáir að deila við dómarann nú
frekar en fyrri daginn og endirinn
varð sá að Reynir var krýndur skeið-
meistari ársins og sú þýska fékk
önnur verðlaunin þar sem þeir Kóki
og Sigurbjöm neituðu að taka við
verðlaunum í mótmælaskyni við nið-
urstöðu dómnefndar. Það er ávallt
leiðinlegt þegar atvik sem þetta
gerist og erfitt að ætla sér að setj-
ast í dómarasæti en flest bendir til
að hlaupagæslumaðurinn hafi þarna
gert afdrifarík mistök.
Er þetta ekki einum of?
Þótt keppni sem hér er lýst sé
mjög spennandi og skemmtileg fyrir
áhorfendur er ekki hægt að horfa
framhjá því að mikið er á hestana
lagt og sennilega of mikið. Spói var
greinilega útkeyrður í þriðja spretti
og búinn að fá meir en nóg. Það
segir heldur ekki alla söguna þótt
ekki sjáist afgerandi þreytumerki á
hestunum strax að lokinni keppni
því fullyrða má að það sem mörgum
hestum var boðið upp á eða á þá
lagt á þessu móti er langt fyrir ofan
allt velsæmi og kemur til með að
skemma þá í fótum þótt ekki komi
það fram á næstu vikum eða mánuð-
um. Með kröfum sem þama eru
gerðar til hestanna má segja að við
séum komnir með íslenska hestinn
á sömu braut og viðgengst með
veðreiðahesta víða um heim, þ.e.a.s.
byijað er með hestana mjög unga
og þeir yfirkeyrðir í tvö til þtjú ár
eða svo lengi sem fætur þeirra end-
ast og þeim síðan hent ef svo má
að orði komast.
Vafalítið mætti breyta þessari
keppni á þá leið að tveir sprettir
væru hvom daginn eða þá að þeir
hestar sem þátt tækju í þessu væru
ekki í neinni annarri keppni eða
reið því telja má að fullharðnaður
og vel þjálfaður hestur ráði vel við
§óra spretti á einum degi. A þessu
móti voru margir hestar sem tóku
þátt í öllum greinum að undanskil-
inni skeiðmeistarakeppninni og
fannst manni það meira en nóg þó
ekki bættust við þessir fjórir sprett-
ir hjá þeim átta hestum sem kepptu
í skeiðmeistarakeppninni. Þegar
harðir keppnismenn koma saman á
sterku móti er ekkert gefið eftir og
vill þá stundum gleymast að menn
eru með lifandi verur en ekki dauða
hluti í höndunum. Er því óeðlilegt
að einhver spyrji hvort þetta sé ekki
einum of.
Agætir vellir
en skipulag miður gott
Mikillar óánægju gætti meðal
keppenda og áhorfenda með skipu-
lagningu mótsins og þá sérstaklega
á laugardeginum en þá fór dagskrá
nokkuð úr skorðum. Skipulega séð
má telja þetta spor aftur á bak því
öll stærri mót í Þýskalándi eru
venjulega vel skipulogð. Vellirnir
sjálfir voru nokkuð góðir en hins-
vegar var miðhægingarkaflinn á
skeiðbrautinni mjög krappur og
þurftu knapar að beygja á hestum
sínum svo gott sem í vinkil þegar
spretti lauk í 250 metra skeiði.
Aðstaða fyrir áhorfendur við skeið-
brautina var með því besta sem
boðið hefur verið upp á á mótum
erlendis, yfirbyggð áhorfendastúka.
Keppnin fór fram á tveimur stöðum,
annars vegar á kappakstursbraut-
inni þar sem skeiðkeppnin fór fram
ásamt gæðingakeppninni en tölt-
keppnin fór hins vegar fram á hring-
velli á búgarðinum Rexhof en þar
var aðstaða fyrir áhorfendur léleg
og tæpast boðleg fyrir mót af þess-
ari stærðargráðu. I heild var móts-
svæðið frekar óaðlaðandi og vantaði
allan glæsibrag á mótið. Þá fór það
eðlilega í taugamar á íslendingun-
um að íslenski fáninn sást ekki
meðal fána annarra þjóða og var
ekki úr því bætt þótt á það væri
bent.
Það voru fyrst og fremst góðir
vekringar og spennandi keppni sem
setti jákvæðan svip á þetta mót
þótt tímar í skeiðinu væru ekkert
sérstakir.
RAFSUÐUUTSOG
hengt í loft
Olíufélagið hf
681100
HÁSKÓLI ÍSLANDS
ENDURMENNTUNARNEFND
FISKVEIÐISTJÓRNUN OG FISKHAGFRÆÐI
Þátttakendur:
Námskeiðið er einkum ætlað starfsmönnum hins opinbera og
hagsmunasamtaka sem fást við málefni sjávarútvegs eða hafa
á þeim áhuga. Stefnt verður að því að fólk sem ekki hefur
undirstöðumenntun í hagfræði eða viðskiptafræði geti haffgagn
af námskeiðinu, en slík undirstöðumenntun mun þó auðvelda
þátttakendum að fylgjast með námskeiðinu.
Efni:
- Hve mikið á að veiða úr flskistofnunum á hverjum tíma og
hvernig ræðst þetta af hagrænum þáttum eins og vöxtum, afla-
kostnaði og áhrifum stofnstærðar á hann?
- Hvert er hlutverk hins opinbera í að ná besta veiðimagni á
hverjum tíma?
- Hvaóa aðferðum má beita til að ná sem hagkvæmustum fisk-
veiðum?
Fjallað verður um hömlur á stærð og notkun skipa og veiðar-
færa, veiðileyfi, aflakvóta og skattlagningu veiða og/eða lan-
daðs afla.
- Samanburður á stjórnunaraðferðum í ýmsum löndum.
Leiðbeinendur:
Rögnvaldur Hannesson,
prófessor Norges Handels-
höjskole Bergen og Ragnar
Árnason dósent H.í.
-Timi og verð:
21.-23. nóvember
kl. 13.00-18.00. Þátttökugjald: 8.500,-
Skráning fer fram á aðalskrifstofu H.í, sími 694306.
Rögnvaldur Hannesson Ragnar Árnason
LAMPAR
_ FRA
letVqdim
FRANCE
HEIMILIS- OG RAFTÆKJADEILD
IhIHIKLAHF
Laugavegi 170-172 Simi 695500