Morgunblaðið - 13.12.1988, Blaðsíða 68

68
- MOROUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. DESEMBER '1988
r
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EYJÓLFUR JÓNSSON,
lóst á Hrafnistu í Reykjavík mánudaginn 12. desember.
Kristín Hjaltadóttir,
Ragnheiður Eyjólfsdóttir, Bjarni Einarsson,
Þurfður Eyjólfsdóttír,
Elísabet A. Eyjólfsdóttir, Ólafur Kristjánsson,
Ásmundur Eyjólfsson, Þurfður ísólfsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Fóstra mín,
GUÐRÚN ANDRÉSDÓTTIR
frá Minna-Hofi,
lést í Heilsuverndarstöðinni laugardaginn 10. desember.
Kristfn Björgvinsdóttir.
t
FRÚ KRISTBJÖRG VILHJÁLMSSON
yfirkennari,
Kaupmannahöfn,
lést þann 8. desember sl.
Vandamenn.
t
Móðir okkar,
INGIBJÖRG JÓNA GUÐLAUGSDÓTTIR,
Nóatúni 24,
andaðist í Borgarspítalanum að kvöldi 9. desember. Jarðarförin
auglýst síðar.
Börnin.
t
Minningarathöfn um móður mína,
MARGRÉTI ÁRNADÓTTUR
frá Gunnarsstöðum,
Hringbraut 91,
fer fram í Dómkirkjunni fimmtudaginn 15. desember kl. 13.30.
Kristfn Gfsladóttir.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
INGIGERÐUR GUÐBJÖRG GUÐLAUGSDÓTTIR,
Heiðarvegi 5,
Selfossi,
lést á hjúkrunarheimilinu Ljósheimum 4. desember. Jarðarförin
hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Kristín Guðfinnsdóttir, Örn Guðmundsson,
Árni Guðfinnsson, Kristfn Hjaltadóttir,
Guðrún Guðfinnsdóttir, Ari Páll Tómasson
og barnabörn.
t
Minningarathöfn um móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
JÓNÍNU ÁSMUNDSDÓTTUR
frá Vffilsnesi,
Háagerði 59,
Reykjavfk,
verður í Bústaðakirkju í dag, þriðjudaginn 13. desember, kl. 15.00.
Jarðsett verður frá Kirkjubæjarkirkju í Hróarstungu fimmtudaginn
15. desember kl. 13.30.
Sigrfður Júlfusdóttir, Sigurgfsli Eyjólfsson,
Sólveig Ása Júlfusdóttir, Steinar Freysson,
Þorbjörg Júlíusdóttir, Þórólfur Magnússon,
Frfmann Júlíusson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Sambýliskona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐMUNDÍNA BJARNADÓTTIR,
Háteigsvegi 22,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 14. desember
kl. 15.00.
Ketill Sigfússon,
Sigríður Ágústsdóttir, Hörður Árnason,
Úlfar Ágústsson, Jóseffna Gfsladóttir,
Anna Jóna Ágústsdóttir, Birgir Ólason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minning:
SæmundurL. Jóhannes-
son stýrimaður
Fæddur 26. september 1908
Dáinn 8. desember 1988
í 90. sálmi Davíðs sem er bæn
guðsmannsins Móse er fjallað um
tímann og eilífðina. Þar segir að
fyrir Drottni séu þúsund ár sem
dagurinn í gær og líf mannanna
er líkt við blóm sem blómgast að
morgni en visnar og fölnar að
kveldi. Tíminn er vissulega afstætt
hugtak en allt, lifandi sem dautt,
lýtur lögmálum hans — því lögmáli
sem öllum er áskapað. Þótt tíminn
frá síðustu aldamótum til dagsins
í dag virðist óralangur þegar horft
er yfir veginn og miðað við líðandi
stund, þá er hann aðeins næturvaka
í eilífðinni, eins og segir í sálminum.
Það er lögmál mannlegs lífs að sú
kynslóð sem oft hefur verið kölluð
aldamótakynslóðin er nú að hverfa.
A Islandi er það sú kynslóð sem
öðrum fremur hefur lagt grunninn
að því velsældarþjóðfélagi sem við
búurrí nú í. Fólk sem með þrotlausu
erfiði og ótrúlega mikilli vinnu
breytti þessu þjóðfélagi úr fremur
frumstæðu samfélagi í háþróað
menningarsamfélag. Því miður fékk
þessi kynslóð ekki að njóta verka
sinna sem skyldi, en afkomendur
hennar og öll framtíðin mun njóta
góðs af verkum hennar.
Sæmundur L. Jóhannesson sem
nú er kvaddur var bam þessarar
kynslóðar. Hann var einn af hetjum
hversdagslífsins, maður sem lagði
sitt af mörkum og vel það til þess
að búa í haginn fyrir framtíðina.
Hann var einn þeirra fjölmörgu ís-
lendinga sem kynntust harðri lífs-
baráttu, hún herti hann til átaka
þannig að hann bognaði aldrei.
Ungur lærði hann þá lexíu að
treysta á sjálfan sig, standa vörð
um sig og sína og að iðjusemi og
samviskusemi em þeir lyklar er
ljúka upp þeim hurðum sem mest
varðar.
Sæmundur fæddist að Vaðli á
Barðaströnd 26. september árið
1908. Þegar hann var tveggja ára
dmkknaði faðir hans, Jóhannes
Sæmundsson, er þilskipið Gyða
fórst í Arnarfirði með allri áhöfn.
Bróðir Sæmundar, Johannes, fædd-
ist að föður sínum látnum. Má
nærri geta hversu erfið lífsbaráttan
hefur verið fyrir móður Sæmundar,
Guðrúnu Guðmundsdóttur, að sjá
sér og tveimur sonum sínum far-
borða. Það kom því af sjálfu sér
að Sæmundur þurfti að leggja
heimilinu lið jafnskjótt og hann
varð fær til þess. Ekki var um ann-
að en erfiðisvinnu að ræða og skóla-
ganga kom ekki til greina umfram
það sem lágmark taldist. Baráttan
fyrir brauðinu var svo hörð að eng-
inn hefur hugleitt væntingar og
þrár sem ungur maður hefur eflaust
borið í bijósti sér og hæfileiki til
náms og mennta mátti sín lítið fyr-
ir öðm sem varð að vera veiga-
meira.
A unglingsámm vann Sæmundur
alla algenga vinnu til sjávar og
sveita. Hann var harðduglegur og
eftirsóttur til verka og honum tókst
að veita móður sinni og yngri bróð-
ur mikilvægan stuðning í lífsbarátt-
unni; Hann stundaði síðar nám í
Stýrimannaskólanum og útskrifað-
ist sem stýrimaður árið 1939. Síðan
hóf hann störf sem stýrimaður á
togumm og var lengst af á togaran-
um Gylfa frá Patreksfirði. Fyrstu
árin sem Sæmundur starfaði sem
stýrimaður vom viðsjálverðir tímar.
Seinni heimsstyrjöldin geisaði með
öllum sínum hörmungum. Það vom
hættuferðir sem íslensku skipin
lögðu í yfir hafið með farm sinn
og óþarfi er að rekja það hér að
þær ferðir kostuðu svo miklar fórn-
ir að ef miðað er við fólksfjölda var
mannfall íslendinga ekki minna en
sumra styijaldarþjóðanna. Sæ-
mundur sigldi öll stríðsárin og var
vemdarhendi haldið yfir honum,
skipi hans og skipsfélögum. Þeim
hlekktist aldrei á og komust farsæl-
lega til hverrar hafnar.
Það hafa menn sem vom með
Sæmundi til sjós sagt mér að þar
sem annars staðar hafi dugnaður
og samviskusemi einkennt störf
hans. Hann gerði kröfur til annarra
og gat gert það, þar sem hann
gerði enn meiri kröfur til sjálfs sín.
Jafnframt var hann þó umhyggju-
samur og varkár.
Árið 1949 urðu þáttaskil í lífi
Sæmundar. Þá fluttist hann frá
Patreksfirði til Hafnarfjarðar þar
sem hann átti heima til æviloka.
Sæmundur var á sjó fyrstu árin
eftir að hann fluttist suður en hóf
síðan störf við vélgæslu í Áburðar-
verksmiðju ríkisins í Gufunesi þar
sem hann starfaði síðan uns hann
varð að lúta þeirri reglu sem gilda
um aldursmörk starfsmanna ríkis-
fyrirtækja.
Það þarf ekki að leiða að því
getum að það hefur verið mikið
átak að skipta fyrst um umhverfi
og síðan algjörlega um starfsvett-
t
Fóstursonur minn, sonur minn, bróðir okkar og fósturbrófiir,
ÞORSTEINN BRYNJÓLFUR PÉTURSSON
bóndi,
Ytra-Felli, Dalasýslu,
lést sunnudaginn 11. desember sl.
Halldóra Ingiriður Ólafsdóttir,
Pétur Ólafsson, Jóhann G. Pétursson,
Ólafur Pétursson, Einar G. Pétursson,
Agnes Pétursdóttir, Björgvin H. Kristinsson.
t
Þökkum innilega samúð og vinarhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður og ömmu,
BJARNEYJAR STEFÁNSDÓTTUR.
Ársæll Júlfusson,
Þorsteinn Ársælsson, Helga Skúladóttir,
Bjarney Ríkarðsdóttir, Axel Aðalsteinsson
og barnabörn.
Legsteinar
MARGAR GERÐIR
Mmorex/Gmít
Steinefnaverksmiðjan
Helluhrauni 14, sími 54034,
222 Hafnarfjörður
vang. Sæmundur var góður sjómað-
ur og starfið hafði átt rík ítök í
honum. Þótt hann væri ekki marg-
máll um störf sín var þó auðheyrt
að viss söknuður hafði fylgt því að
hætta sjómennsku, rétt eins og hjá
flestum öðrum sem gera það starf
að ævistarfi sínu. En það hefur líka
verið erfitt að eiga stórt heimili og
sjá bömin sín aðeins eins og gest-
ur, eins og sjómennirnir verða að
gera. Fyrstu árin eftir að Sæmund-
ur hætti sjómennsku var líka
þrengra í búi en verið hafði. Heimil-
ið var stórt og það þurfti ýtrustu
sparsemi og aðgæslu til þess að
láta enda ná saman. En hjónin
bæði voru samstiga í því að búa
sem best að bömum sínum og koma
þeim til manns og var ekki spurt
um fyrirhöfn og erfiði til þess að
svo gæti orðið. Það kom t.d. oftsinn-
is fyrir á stórhátíðum þegar strætis-
vagnar gengu ekki milli Hafnar-
flarðar og Reykjavíkur að Sæmund-
ur fór fótgangandi til Reykjavíkur
í veg fyrir Gufunesrútuna eða gekk
heim að lokinni vakt. Skylduræknin
var slík að hann gat ekki hugsað
sér að sleppa úr einum einasta
vinnudegi og á löngum starfsferli
hafa það örugglega ekki verið
margir dagar sem hann var frá
vinnu vegna veikinda eða af öðrum
orsökum.
Sæmundur kvæntist Sigurveigu
Guðmundsdóttur úr Hafnarfirði
árið 1939. Þau hjón eignuðustu sjö
böm og eru sex þeirra á lífi. Elsti
sonurinn, Jóhannes, kennari við
Menntaskólann í Reykjavík, lést í
blóma lífsins árið 1983. Kona hans
var Margrét Thorlacius. Eftirlifandi
em: Guðrún, innheimtustjóri, gift
Jóni Rafnari Jónssyni; Margrét,
fóstra, gift Þorkeli Erlingssyni;
Gullveig, ritstjóri, gift Steinari J.
Lúðvíkssyni, Hjalti, loftskeytamað-
ur, kvæntur Jennýu Einarsdóttur;
Logi, verkamaður, kvæntur Jó-
hönnu Gunnarsdóttur, og Frosti,
prentari, kvæntur Dagbjörtu Bald-
ursdóttur.
Það eru nú röskir tveir áratugir
frá því að sá er þetta ritar kom inn
í fjölskyldu Sæmundar og Sigur-
veigar. Þau kynni leiddu fljótt til
vináttu sem var utan venjulegrar
tegundar. Sæmundur L. Jóhannes-
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
I minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki em
tekin til birtingar fmmort ljóð
um hinn látna. Leyfilegt er að
birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3
erindi og skal þá höfundar get-
ið. Sama gildir ef sálmur er birt-
ur. Meginregla er sú, að minn-
ingargreinar birtist undir fullu
nafni höfundar.