Morgunblaðið - 12.03.1991, Blaðsíða 51

MÖRGÚtíBLAÐIÐ ÞRIÐJÚÚÁGUR tó MÁRZ 1991
51
Minning:
Sigrún Helgadótt-
ir frá Grímsey
Fædd 8. október 1920 þeim systrum, móður minni,
Dáin 2. desember 1990 Guðnýju, og Sigrúnu.
Síðustu árin sem móðir min lifði
og eftir lát hennar, sýndi Sigrún,
eins og svo oft áður, hvern mann
hún hafði að geyma. Hún var boðin
og búin til að vinna öll þau verk
sem inna þurfti af hendi og má
segja að hún hafi gengið okkur
systkinunum í móður stað.
Það' er ekki hægt að minnast
Sigrúnar án þess að geta um laufa-
brauðið hennar og kleinurnar, já,
og yfirleitt allt sem hún fór höndum
um. Allt var þar fyrsta flokks og
varla hægt að gera betur.
Eftir að ég hóf búskap og eignað-
ist börn var það sama uppi á ten-
ingnum og áður. Hún var vakin og
sofin yfir veíferð fjölskyldu minnar.
Kannski hef ég notið einhverra
forréttinda hjá frænku minni, þar
sem ég bar nafn hennar. Ég held
þó ekki. Hún var svona við alla, sem
henni kynntust.
Ég vil að leiðarlokum þakka Sig-
rúnu frænku fyrir allt það sem hún
gerði fyrir mig, fjölskyldu mína,
föður minn og systkini.
Ég veit og trúi því að það hefur
verið tekið 'vel á móti henni og bið
henni blessunar Guðs um alla eilífð.
Sigrún Stefánsdóttir
Jónas Sigfús-
son - Kveðjuorð
Þótt nokkuð sé liðið síðan Sigrún
frænka mín lést, langar mig að
minnast hennar nokkrum orðum.
Hún var ein af 14 bömum hjónanna
á Borgum í Grímsey, Guðrúnar
Pálínu Sigfúsdóttur og Helga Ólafs-
sonar smiðs.
Hún fór ung að heiman og bjó
m.a. á Akureyri um árabil og þang-
að fluttu foreldrar hennar, er þau
brugðu búi í Grímsey og voru í
skjóli hennar síðustu æviárin. Þá
eins og alltaf sýndi Sigrún þá fórn-
arlund, sem var einkennandi fyrir
líf hennar og starf.
Ég kynntist henni ekki fyrr en
hún flytur til Reykjavíkur og fer
að vinna á Vífilsstöðum, þar sem
hún vann til margra ára. Þá var
hún tíður gestur á æskuheimili
mínu, enda var mjög kært með
Fæddur 25. apríl 1972
Dáinn 25. nóvember 1990
Mig langar að minnast í örfáum
orðum Jónasar Sigfússonar frá Gröf
í Víðidal, sem fórst með bátnum
Jóhannesi HU 25. nóvember sl.
Þegar ég frétti að það væru Jónas
og Dagbjartur, sem saknað var
þennan dag, og búið væri að leita
í nokkra tíma án árangurs, lifði
maður í voninni. Við vonuðum öll
að betur hefði farið en á horfðist.
Mér varð hugsað til þess að ekki
var slæmt í sjóinn, það væri björg-
unarbátur um borð og aftur og aft-
ur bað ég til Guðs.
Er tíminn leið og búið var að
margleita svæðið, varð maður að
trúa því sem gerst hafði, þótt sárt
væri að horfa á orðinn hlut. Ein-
hvern veginn varð maður á þeirri
stundu að sætta sig við þá sorglegu
staðreynd að þeir kæmu ekki aftur
úr þessari veiðiferð. Jónas kæmi
ekki aftur í heimsókn.
Og maður spurði sjálfan sig:
Hvað kom til að Jónas fór með í
róður? Hann hafði ekki farið með
Dagbjarti á sjó lengi, en vonaðist
til að fá pláss hjá honum í vetur.
Kvöldið áður höfðum við farið sam-
an í fótbolta líkt og við gerðum
reglulega. Þá ræddum við um
Reykjavíkurferð sem stóð fyrir dyr-
um eftir tvo daga og það verk sem
við vorum búnir að taka að okkur
fyrir sunnan. Hann talaði um að
kaupa sér bifreið, sem hann var
búinn að safna sér fyrir, áður en
haldið yrði norður aftur. Ekki
minntist hann orði á að hann ætl-
aði á sjóinn fyrir suðurferðina. En
þama sýndi hann á sinn hátt hversu
bóngóður hann var alla tíð og alltaf
tilbúinn að bjarga málum, oft með
stuttum fyrirvara. Þennan eigin-
leika þekkti ég vel sem nágranni
hans. Og þess vegna var hann á
sjó þennan dag.
Jónas var fæddur og uppalinn í
sveit og vildi helst hvergi annars
staðar vera, þótt hann væri farinn
að stunda sjóinn æ meira í seinni
tíð. í sveitinni vildi hann búa. Hann
hafði gaman af veiðum og ungur
fór hann að vitja um net í Hópinu,
ganga til ijúpna í fjallinu og huga
að gæsum. A veturna veiddi hann
mink í gildrur, sem hann smíðaði
sjálfur og veiðinn var hann jafnan.
Þrátt fyrir ungan aldur var hann
orðinn talsvert vön grenjaskytta.
Hann fékk ungur að fara með eldri
bræðrum sínum á greni og lærði
af þeim. Jónas hafði gaman af
íþróttum og þö sérstaklega fótbolta.
Hann var virkur félagi í ungmenna-
félagi sveitarinnar, léttur á fæti og
kvikur. Hann átti auðvelt með að
drífa menn áfram ef á móti blés
og kunni að taka sigri jafnt og
ósigri. Þannig koma minningarnar
fram í hugann aftur og aftur, því
Jónas skildi þær svo margar eftir.
Þær geymast í huga samferða-
manna hans. Já, minningar munu
lifa um góðan dreng, sem átti svo
margt eftir ógert — dreng sem fór
allt, allt of snemma frá okkur.
Hans er og verður sárt saknað.
Ég vil svo enda þessi fátæklegu
skrif mín á því að votta foreldrum
hans, systkinum og frændsystkin-
um hans djúpa samúð mína. Megi
góður Guð styrkja þau og varðveita.
Ólafur Benediktsson
t
Eiginmaður minn,
lést 11. mars.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
TEITUR FINNBOGASON,
Háteigi,
Háteigsvegi 36,
Guðný Ó. Halldórsdóttir.
t
Eiginmaður minn,
JÓHANN LÁRUSSON,
Jörundarholti 224,
Akranesi,
andaðist í Sjúkrahúsi Akraness þann 8. mars.
Fyrir hönd aðstandenda,
Svanheiður Friðþjófsdóttir.
t
Bálför móður minnar, tengdamóðir og ömmu,
SIGRÍÐAR FAABERG,
Laufásvegi 66,
hefur farið fram í kyrrþey að ósk hennar.
Við þökkum innilega fyrir samúðarkveðjur og sérstaklega starfs-
fólki á hjartadeild Landspítalans fyrir hlýju og hjúkrun í veikindum
hennar.
Asta Faaberg,
Arni Kristinsson,
Gísli Þór Jónsson.
t
Ástkær móðir min, sambýliskona og systir okkar,
JÓHANNA KRISTÍN YNGVADÓTTIR (HRAUNFJÖRÐ)
listmálari,
Heimahvammi, Blesugróf,
lést þann 10. mars sl. Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Björg ívarsdóttir,
Matthías Fagerholm.
og systkini hinnar látnu.
t Konan mín, HJÖRDÍS TRYGGVADÓTTIR KVARAN, andaðist 6. mars á heimili sínu, Ketilsbraut 23, Húsavík. Jarðarförin fer fram frá Húsavíkurkirkju fimmtudaginn 14. þessa mánaðar kl. 14.00. Finnur Kristjánsson.

t Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar, HREIÐAR SVAN JÓNSSON múrari, Skeljagranda 2, Reykjavík, sem lést 2. mars sl., verður jarðsunginn frá Langholtskirkju þriðju- daginn 12. mars kl. 13.30. Jóna Lára Pétursdóttir, Lilja Margrét Hreiðarsdóttir, Guðný Baldursdóttir, Guðný Rut Hreiðarsdóttir, Steinunn Baldursdóttir, Sigurbjörg Kolbrún Hreiðarsdóttir.

t Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi, STEFÁN HELGI HALLDÓRSSON frá Króki, Laugabrekku 19, Húsavík, verður jarðsunginn frá Húsavíkurkirkju laugardaginn 16. mars kl. 14.00. Fyrir hönd aðstandenda, Áslaug K. Georgsdóttir, Jóhanna Stefánsdóttir, Sigurgeir Harðarson og barnabörn.

t Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, JÓN GUNNARSSON, Þverá, verður jarðsungirln frá Miklaholtskirkju laugardaginn 16. mars kl. 14.00. Kristín Þorleifsdóttir, Ásgeir Gunnar Jónsson, Guðrún Gunnarsdóttir, Guðmundur Jónsson, Halldór Jónsson, Áslaug Guðmundsdóttir, Sigurður Jónsson, Berglind Birgisdóttir, Súsana Jónsdóttir, Sólveig Gyða Jónsdóttir, og barnabörn.
t Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, FINNBOGA VALDIMARSSONAR, Hverfisgötu 87, Reykjavík. Sérstakar þakkir til starfsfólks öldrunardeildar Landspítalans, Hátúni 10b, og heimahlynningar Krabbameinsfélagsins. Magnea Árnadóttir, Árni Finnbogason, Margrét Bjarnadóttir, Ingibjörg Finnbogadóttir, Sigurjón Ingvason, Sigríður Finnbogadóttir, Ármann Jónasson, Guðrún Finnbogadóttir, Júlíus ívarsson, barnabörn og barnabarnabarn.

t Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför móður minnar, tengdamóður og ömmu, GUÐRÚNAR K. PÉTURSDÓTTUR. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar 13 á Landspítalanum. Pétur Steingrfmsson, Sigurveig Sigtryggsdóttir og barnabörn.
t Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför bróður okkar, GUÐMUNDAR BETÚELSSONAR frá Kaldá, Önundarfirði. Guð blessi ykkur öll. Systkini hins látna.

t Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærrar móður minnar, fósturmóður og tengdamóður, SIGRÍÐAR JENNÝAR SKAGAN. María Skagan, Sigríður Lister, Kenneth Lister.