Morgunblaðið - 16.03.1996, Síða 52
52 LAUGARDAGUR 16. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ferdinand
i
TI
!
?
Sem heimsfrægur lögfræð- Bara köttum Er dómaranum sama Ég veit ekki Kettirnir
ingur, stefnir þú mörgum fyr- mér þykir mjög þó að réttarsalurinn sé láta aldrei sjá sig...
ir dóm? gaman að stefna fullur af köttum?
köttum ...
A5 A UiORLP FAMOUS
ATTORNEV, DO VOU 5ERVE
MANV SUBPOENAS?
ONLV TO CATS...
I LOVE TO
SUBPOENA cats..
POES THE JUD6E
MIND HAVIN6 A
COURTROOM FULL
OF CATS ?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Biskupsmálið
Frá Ásbimi Björnssyni:
ÞAR sem við hjónin dvöldumst
nýlega erlendis bárust okkur óljós-
ar fréttir af því að náinn sam-
starfsmaður minn og fjölskyldu-
vinur okkar til margra ára, herra
Ólafur Skúlason biskup, væri bor-
inn alvarlegum sökum.
Varla vorum við fyrr komin
heim en gamlir samstarfsmenn í
sóknarnefnd tóku að hringja í mig
og lýsa hryggð sinni yfir árásum
á Ólaf Skúlason biskup og óska
þess að ég mótmælti þessum
dæmalausu ásökunum á hendur
okkar fyrrverandi sóknarprests.
Eftir að hafa flett dagblöðunum
og kynnt mér fréttimar, ákvað ég
að skrifa þessar línur sem hér fara
á eftir.
Ég hélt til að byija með að þetta
ætti að vera eitthvað grín eða í
versta falli venjulegar Gróusögur,
sem vinsælt virðist að dreifa um
þekktar persónur.
Þegar síðan kom í ljós að kærur
höfðu verið lagðar fram á hendur
biskupi varð mér lóst, að hér var
ekkert gamanmál á ferðinni, enda
gæti reynst erfítt að hrekja slíkar
ásakanir, ekki síst þegar þær væru
bornar fram svo löngu síðar en
atburðirnir eiga að hafa átt sér
stað.
Mér finnst reyndar furðulegt
að nokkur skuli taka alvarlega
kærumál af þessu tagi 17-30
árum eftir meintan atburð og
skelfilegt að helstu ijölmiðlar þjóð-
arinnar skuli taka þátt í jafnljótum
leik og mér virðist hafa verið hér
leikinn, gegn æðsta manni þjóð-
kirkjunnar.
Þegar þetta er skrifað hefur
eitthvað af ákærum verið dregið
til baka, en sú kona sem er upp-
hafsmaður ákæru á hendur Ólafi
Skúlasyni er hann gegndi störfum
sóknarprests í Bústaðakirkju fyrir
17 árum, heldur fast við framburð
sinn.
Mér og öðrum sem störfuðum
með séra Ólafi í sóknarnefnd Bú-
staðasóknar á þeim tíma, sem
þessir atburðir eiga að hafa átt
sér stað í kirkjunni, finnst þessi
ásökun svo fjarstæð, að ég get
ekki orða bundist.
Ég starfaði á árunum 1968-
1989 í sóknarnefnd Bústaðasókn-
ar þar af sem formaður frá aðal-
fundi 1972. Þar af leiðir að við
séra Ólafur höfðum mikið saman
að sælda og ég tel mig þekkja
hann það vel að enginn fær mig
til að trúa þeim ávirðingum, sem
á hann eru bornar.
Öll þessi ár var __ samstarf
sóknarnefndar og séra Ólafs eink-
ar ljúft og ánægjulegt. Reyndar
svo gott og snurðulaust að ég
minnist þess ekki að þar hafi
nokkru sinni fallið skuggi á.
Samskipti safnaðar og séra
Ólafs voru líka til fyrirmyndar.
Hann og prestfrúin, Ebba Sigurð-
ardóttir, voru virt og elskuð af
söfnuðinum, samstaða sfanaðar
mikil og kirkjusókn betri en al-
mennt gerist í öðrum kirkjum
borgarinnar.
Bæði voru þau af lífi og sál í
safnaðarstarfinu og virtust alltaf
hafa tíma til að sinna fólki, hvort
sem var í gleði eða sorg.
Tæpast var t.d. haldinn fundur
í Bræðrafélagi Bústaðakirkju, að
séra Ólafur mætti þar ekki og legði
sitt^ af mörkum.
Á sama hátt tók frú Ebba virk-
an þátt í kvenfélaginu og gegndi
meira að segja formennsku þar í
nokkur ár, þrátt fyrir miklar annir.
Hróður séra Ólafs fór vaxandi
og hann naut sífellt meiri trúnaðar
innan prestastéttarinanr, sem kom
m.a. fram í því að hann hlaut
glæsilega kosningu í embætti
dómprófasts og síðar valinn
vígslubiskup og loks kosinn biskup
íslands 1989. það eru engir auk-
visar, sem ná slíkum frama.
Við; sem höfum unnið svo lengi
með Olafi Skúlasyni, trúum ekki
þeim áburði, sem á hann er bor-
inn. Hér hlýtur að vera um ein-
hvern hrapallegan misskilning að
ræða eða samsæri.
Sjálfur get ég staðfest að ég
hef aldrei orðið vitni að neinu sem
stutt gæti grunsemdir um neinn
slíkan verknað sem hann er nú
saknaður um.
Fáeinir prestar hafa lýst þeirri
skoðun sinni að Ólafur biskup eigi
að segja af sér til að firra þjóð-
kirkjuna frekari álitshnekki. Rök-
in, sem þessir menn færa fram
máli sínu til stuðnings, eru ekki
frambærileg að mínum dómi.
Ef biskup segði af sér nú væri
búið að gefa fordæmi fyrir því að
hægt væri að koma hvaða embætt-
ismanni sem er úr embætti, með
hvaða ómerkilegum, ósönnuðum
áburði sem er.
Sú regla, að enginn sé sekur
uns sekt er sönnuð, hlýtur að gilda
um biskup, eins og aðra þegna
þjóðfélagsins.
Önnur rök sem ég tel mæla
gegn afsögn biskups eru þau að
augljós valdabarátta á sér stað
innan þjóðkirkjunnar og færi svo
að biskup segði af sér, þá hæfist
þegar í stað stríð um embættið
með ófyrirsjáanlegum afleiðing-
um.
Það væri það versta sem gæti
hent kirkjuna nú á þessum erfiða
tíma og ég vona að biskup geri
ekki þann óvinafagnað að segja
af sér. Það leysti engan vanda,
en yki hann frekar.
Sú neikvæða umfjöllun, sem átt
hefur sér stað undanfarnar vikur
og mánuði um kirkjuna, hefír afar
skaðleg áhrif og er mál að linni.
Þessi grein er skrifuð, ekki bara
í mínu nafni og konu minnar, held-
ur einnig vegna fjöldamargra sam-
starfsmanna okkar séra Ólafs í
Bústaðasókn, bæði sóknar-
nefndarmanna og annarra.
ÁSBJÖRN BJÖRNSSON
fyrrverandi formaður Bústaðasóknar.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.