Morgunblaðið - 01.05.1997, Qupperneq 28

28 FIMMTUDAGUR 1. MAÍ 1997
Sá minnsti
fæst auðvitað þar sem
úrvalið er hvað mest
MORGUNBLAÐIÐ
Allt sem þú þarft til aö nýta farsímatækni
nútimans færbu hjá okkur.
ÍT«fym » assm tMtvm #m,- i
radiomidun
Grandagarði 9 • 101 Reykjavik • Slmi 511 1010 • http://www.radiamidun.is
LISTIR
Yiiimnniðluii
Reykjavíkurborgar
Styrkir
frá Reykjavfloirborg
vegna sumarstarfa
skólanema
Sumarið 1997 mun Reykjavíkurborg líkt
og s.l. sumar styrkja fyrirtæki og stoftianir
í Reykjavík til að ráða til sín skólanema,
einkum á aldrinum 17 og 18 ára. Einnig gefst
bændum kostur á að sækja um styrk.
Markmiðið með styrkveitingunum er að gefa
reykvískum skólanemum kost á meiri fjölbreytni
í vali á sumarvinnu, efla tengsl þeirra við
atvinnulífið og Ijölga starfstilboðum fyrir
þennan aldurshóp.
Gert er ráð fyrir að styrkurinn verði 3/4
af heildarlaunakostnaði, þó aldrei hærri
en 14.000 kr. á viku og greiðist eftir á gegn
framvísun launaseða. Um er að ræða allt
að 100 störf. Miðað er við 7 klst. vinnudag og
reiknað með sjö til átta vikna ráðningartíma.
Skilyrði fyrir ofangreindum styrk er að
atvinnurekendur sýni fram á að án tilkomu
hans hefði ekki verið ráðið í starflð.
Væntanlegur starfsmaður skal vera á skrá
hjá Vinnumiðlun skólafólks/Vinnumiðlun
Reykjavíkurborgar, sem hefur milligöngu
um ráðningarnar.
Styrkumsóknir sendist til Ragnheiðar
Kristiansen, Vinnumiðlun Reykjavíkurborgar,
Engjateigi 11, 105 Reykjavík, sími 588 2580,
fyrir 15. maí n.k. á eyðublöðum sem þar fást.
Sparistellið
MYNDLIST
Hafnarborg
POSTULÍNSMÁLUN
Tyift listamanna. Opið alla daga frá
12-18. Lokað þriðjudaga. Til 19.
maí. Aðgangur 200 krónur.
ÓVENJULEG sýning hefur ver-
ið sett upp í báðum aðalsölum
Hafnarborgar, hvort tveggja hvað
inntak og framsetningu snertir.
Um er að ræða eins konar vett-
vangskönnun á hugmyndum
myndlistarmanna til postulíns og
borðbúnaðar.
Tólf listamenn eru hér virkjaðir
af Jóni Proppe sýningarstjóra
Hafnarborgar; Elínrós Eyjólfs-
dóttir, Helgi Þorgils Friðjónsson,
Hulda Hákon, Jón Óskar Haf-
steinsson, Kristján Guðmundsson,
Kristján Steingrímur, Ólöf Nordal,
Ragnheiður Ragnarsdóttir, Ráð-
hildur Ingadóttir, Steingrímur
Eyfjörð, Tumi Magnússon og
Vignir Jóhannson.
Dálítið furðuleg blanda, svo
maður áttar sig vart hvort um
gaman eða alvöru er að ræða fyrr
en í ljós kemur, að Elínrós er eins
konar guðmóðir sýningarinnar,
eins og það heitir. Er þá trúlega
átt við að hún hafi leiðbeint hinum
í tækni postulínsmálunar með hlið-
sjón af tveggja áratuga reynslu í
faginu.
Hér á landi er ekki til nein hefð
í gerð postulíns og því síður hefur
verið um skipulagða postulínsmál-
un að ræða, enda kemst maður
fljótlega að því, að sjálft postulín-
ið sem málað er á er af erlendum
uppruna.
Það væri með sanni gott verk,
ef verið væri að kynna postulín
og sögu þess, eins og jafnvel
mætti ætla af formála hinnar vel-
hönnuðu sýningarskrár, því að
ekta postulín er afar dýrmætt og
með helstu djásnum allra listiðnað-
arsafna í heiminum. Fágætir og
listfengnir gripir með því verð-
mætasta á sviði hagnýtra hluta,
bæði vegna hönnunarinnar og hins
sögulega gildis vinnsluferlisins og
myndefnisins.
Eins og fleira verðmætt í list-
inni er postulínið upprunnið í Aust-
ur-Asíu, nánar tiltekið Kína, og á
sér mjög langa og hægfara sögu.
Hreint og ekta bláhvítt postulín
kom fram á tímabili Sung-ættar-
innar á elleftu öld, jafnframt einn-
ig fflabeinshvít vara. Postulín er
leirefni, undirflokkur keramikur,
og nefnt eftir hinum harða slétta
marmarahvita glerungi, var upp-
runalega notað sem eins konar
snigilformaður gjaldmiðill. Vegna
sérkenna sinna og litarraftsins
fékk það viðurnefnið „porcellana“
(grís) á Ítalíu og er álitið að Marco
Polo hafi fyrstur notað það. Postu-
lín er í eðli sínu alfínasta tegund
leirmuna og hefur millimetraþykk-
an gljáandi glerung, sem er svo
harður að stáloddur bítur ekki á
honum, þolir bæði sýrur og hita.
Þótt rétt sé að eftirgerðir ákveð-
ins myndefnis væru algengar á
yfirborði brúkshluta skal ekki litið
fram hjá því hve mikið augnayndi
þær gátu verið, og að baki frum-
myndanna voru iðulega miklir og
hugmyndaríkir meistarar.
VIGNIR Jóhannson „Ættleidda stellið“.
oo
*
oá
LANCOME
H Y G E A - nýr útsölustaður
Kynning föstudag og laugardag
Allir sem líta inn fá gjöf frá lancöme
Tilboðsöskjur:* 6 gerðir af öskjum með 4 hlutum á 1.250-1.950 kr.
Kaupaukar:*
3 hlutir og taska fylgja með 50 ml
kremum.
5 hlutir |s|á mynd - verðmœti 3.500 kr.)
og taska fylgja þegar keyptir eru
2 hlutir þar af eitt 50 ml krem
• Á meðan birgðir endast.
H Y G E A
jnyrtivöruverjlun
Sjdlfval meí fullri þjinustu
Laugavegi 23, slmi 511 4533
Það vill gleymast að frummyndir
á fjöldaframleidda brúkshluti
komu ekki fljótandi á fjöl og ei
heldur formgerð þeirra. Einnig að
sumir munir voru gerðir í tak-
mörkuðu upplagi líkt og grafík og
svo hafa listamenn málað beint á
postulín eftir því sem andinn blés
þeim í bijóst, og tíðkast enn í
dag. Postulínið var og er þannig
notað í aðskiljanlegustu hluti
fjöldaframleiðslu, en einnig sem
glerungur eða undirlag listaverka
og er um að ræða svo merkilegt
listform að sérsöfn finnast, svo
sem í Sérves, Frakklandi; „Muse-
um National de Céramique“.
Borðbúnaður úr postulíni er
þannig afmarkað svið, en í ljósi
hins merkilega efnaferlis og löngu
þróunar, að ekki sé talað um önn-
ur gildi, er eðlilegt að um verð-
mæti sé að ræða, sparivöru, spari-
stell. Mikilvægt er einnig, að fyrir
sérstaka eiginleika sína hlutleysir
það öll efni sem koma nálægt því,
þannig er upprunalegasta náttúru-
bragðið af öllu matarkyns, hörðu
sem mjúku undir tönn, sem í post-
ulínsílát rata.
Vilji menn þannig ósvikið kaffi-
bragð skilar postulínsbollinn því
fullkomlega. Sóttkveikjur lifa og
dafna einnegin ekki í postulínsílát-
um á sama hátt og tré, plasti eða
pappa. Eins og allt vermætt, varð
postulín stöðutákn, og víðast
helgidómur á heimilum og ber
ekki að snúa upp á grín og gaman
né síður grunnhygginn öfugsnúinn
þátt sjálfstæðisbaráttu íslendinga.
Ekta og meistaralega unnið postu-
lín er einfaldlega hagnýtt augna-
konfekt hvaðan sem það kemur,
og sé það frá Sung-tímabilinu,
Meissen eða Sérves eru menn
með beinhörð verðmæti,
Igildi gulls og eðal-
steina milli hand-
anna. Annað mál
er, að yfirþyrm-
andi flóð lítil-
sigldra muna er
á markaðnum
ekki síður en
annars varn-
ings, til að
mynda lélegra
myndverka.
Sýningin í Hafnar-
borg verður að teljast eins
konar flipp inn á svið postulínsmál-
unar, með hugmyndafræðina á
oddinum, sem auðvitað getur verið
fullgilt ferli eins og fram kemur í
framlagi einstakra. Þó er það áber-
andi að sjálft efnið yfirgnæfir í
flestum tilvikum útfærsluna í lát-
lausri fegurð sinni. Tæknilega séð
hefur Elínrós eðlilega vinninginn
um óaðfinnanlega útfærslu á mjög
heimilislegum skreytigrunni, en
Tumi Magnússon á hinum hug-
myndafræðilega. Hann dregur
jafnframt skemmtilega fram eðli,
gildi og blæbrigði glerungsins.
Helgi Friðjónsson er mjög trúr list
sinni og framlag hans sennilega
það augnagaman sem helst dregur
skoðandann að því. Hrafnastell
Ólafar Nordal hefur einnig ákveð-
ið aðdráttarafl fyrir þjóðlega skír-
skotun í hugmyndafræðilegum
búningi, einnig diskar Guðjóns
Bjarnasonar fyrir hráleika sem
stingur I augu. Punktar Vignis
Jóhannsonar á mávastellið falla
og vel að skreyti og formi þess.
Að undanskildum Steingrími
Eyfjörð, skila aðrir sérkennum sín-
um naumast jafn áþreifanlega til
skoðandans kannski vegna þess
að minna en skyldi verður úr þess-
um litlu hlutum í hinu mikla rými
sem veikir framlag einstakra.
Það er vel þess virði að nálgast
þessa sérstæðu framkvæmd og
dvelja um stund við hugarsmíði
núlistamanna á hið ævafoma og
merkilega efni.
Bragi Ásgeirsson