Morgunblaðið - 08.05.1998, Blaðsíða 48

.48 FÖSTUDAGUR 8. MAÍ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
GUNNLAUGUR
» BIRGIR DANÍELSSON
+ Gunnlaugur
Birgir Daníels-
son fæddist í
Reykjavík 18. maí
1931. Hann lést á
Landspítalanum 28.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Þuríður
Tryggvadóttir Möll-
er og Daníel Berg-
niann bakarameist-
ari. Gunnlaugur var
w alinn upp hjá Krist-
jönu Guðlaugsdótt-
ur og Tryggva
Björnssyni móður-
foreldrum sínum, og hjá móður-
systur sinni Fanneyju Tryggva-
dóttur. Hálfbræður Gunnlaugs
samfeðra eru Grétar Berg-
mann, Guðlaugur Bergmann og
Ásgeir Bergmann. Hálfsystkini
Gunnlaugs sammæðra eru
Steinunn Þorsteinsdóttir, Krist-
jana Möller, Björn Möller og
Krislján Ásgeir Möller.
Börn Gunnlaugs eru Jens
Kristján, kvæntur Kristínu Guð-
mundsdóttur, Guðmundur Ingi,
kvæntur Maríu Bush, Ólafur
' * Þór, kvæntur Svanhvíti Jó-
hannsdóttur, Gunnlaugur Birg-
ir, kvæntur Signýju Guðbjarn-
ardóttur, Þórhallur Ölver,
kvæntur Bertu Richter, Fann-
ey, í sambúð með Michael Gra-
ham. Fyrri kona Gunnlaugs var
Elín Ólafsdóttir, þau slitu sam-
vistir. Gunnlaugur kvæntist eft-
irlifandi eiginkonu sinni, Birnu
Sigríði Ólafsdóttur, 20. febrúar
1966. Sonur þeirra er Einar
Viðar Gunnlaugsson, kvæntur
> _ --------------------------------------
I dag kveð ég ástkæran fóður
minn og besta vin minn. Elsku
pabbi, fyrir nokkrum árum gaf ég
þér nokkrar línur í afmælisgjöf,
sem þér fannst það fallegasta sem
nokkur maður hefur gefið. Svo að
ég ætla að fá að kveðja þig með
sömu orðum og þá.
Elsku pabbi, þakka þér fyrir að
hafa verið til.
- Eg skal vaka og gráta
af gleði yfir þér,
því guð átti ekkert betra
að gefa mér.
(Davíð Stef.)
Lífíð verður tómlegt án þín, elsku
pabbi.
** Hvfl þú í friði.
Þinn
Einar Viðar Gunnlaugsson.
Pú, sem eldinn átt í hjarta,
óhikandi og djarfur gengur
út í myrkrið ægisvarta
eins og hetja og góður drengur.
Alltaf leggur bjarmann bjarta
af brautryðjandans helgu glóð.
Orð þín loga, allt þitt blóð;
á undan ferðu og treður slóð.
Þeir þurfa ekki um kulda að kvarta,
sem kunna öll sín sólarljóð.
Þú, sem eldinn átt í hjarta,
yljar, lýsir, þó þú deyir.
Vald þitt eykst og vonir skarta,
verk þín tala, þótt þú þegir.
Menn sjá alltaf bjarmann bjarta
blika gepum húmsins tjöld.
Eldurinn hefur æðstu völd;
uppskera hans er þúsundföld.
Mannsálin og myrkrið svarta
mundu án hans dauðaköld.
(Davíð Stef.)
Sigríði Þóru Magn-
úsdóttur. Barna-
börnin urðu tuttugu
og Iangafabörnin
fjögur.
Gunnlaugur
stundaði nám við
Gagnfræðaskóla
Reykjavíkur, Hér-
aðsskólann á Laug-
arvatni og útskrif-
aðist frá Samvinnu-
skólanum árið
1949. Hóf hann þá
störf hjá Sameinuð-
um verktökum og
við veitingastörf í
Reykjavík. Síðar hélt hann utan
til Kaupmannahafnar í nám við
Iðnskólann í Kaupmannahöfn í
veitinga- og hótelstjórn. Að út-
skrift lokinni starfaði Gunn-
laugur hjá Hotel Kong
Frederik í nokkur ár eða til
ársins 1963. Fluttist þá heim
aftur og hóf störf hjá O. John-
son & Kaaber sem sölumaður,
síðar sem sölustjóri í sérvöru-
deild fyrirtækisins. Gunnlaugur
var í ýmsum nefndum á vegum
Kaabers, m.a. formaður Lyfja-
vöruhóps FÍS. Gunnlaugur var
formaður sölumannadeildar
VR, ritari LÍV, félagi í JC-
hreyfingunni, formaður Félags
sjálfstæðismanna í Fella- og
Hólahverfi, einnig í stjórn
Iþróttafélagsins Leiknis.
Einnig var hann virkur félagi í
Oddfellow-reglunni.
Utför Gunnlaugs Birgis Daní-
elssonar fer fram frá Fossvogs-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Ég kveð þig, kæri tengdafaðir.
Guð geymi þig.
Sigríður Þóra Magnúsdóttir.
Elsku afi. I dag kveðjum við þig
og þökkum þér fyrir allt sem þú
hefur fyrir okkur gert. Við minn-
umst þín og gleymum þér aldrei. Þú
kenndir okkur margt og við eigum
eftir að búa að því alla ævi.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Pinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Bless, elsku afí, við vitum að Guð
passar þig.
Freyr og Birkir.
Þegar mér bárust þau tíðindi að
pabbi minn væri dáinn settist að
mér dofi og síðan mikil sorg. Þegar
ég frétti af veikindum hans þá trúði
ég aldrei öðru en að hann myndi ná
sér að fullu og við myndum hittast
kát og hress í sumar.
Sorg mín breyttist svo í reiði yfir
að vera svona langt í burtu og geta
ekki kvatt hann áður en hann lést,
og ég var reið yfir því að hafa ekki
farið heim fyrr. Ég er þó þakklát
fyrir að hafa fengið að sjá hann
hressan og glaðan fyrir rúmu ári.
„Hvernig hefur Éansa mín það?“
var pabbi vanur að spyrja mig, og
dansaði þá hjartað mitt alltaf af
gleði.
Ég á margar góðar minningar um
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast send’ð greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Lokað
Lokað verður eftir hádegi í dag, föstudaginn 8. maí, vegna jarð-
arfarar ÞÓRÐAR ÞÓRÐARSONAR.
GP Húsgögn, Bæjarhrauni 12, Hafnarfirði.
pabba og geymi þær alltaf í hjarta
mínu.
Ein af mínum bestu minningum er
frá því að ég gifti mig og pabbi leiddi
mig inn kirkjugólfið. Mig langaði að
hlaupa en pabbi hélt aftur af mér.
Alltaf kunni hann sig, og löng þótti
mér leiðin, en nú í dag hugsa ég til
þess með bros í hjarta. Þetta var
besta gönguferðin mín með honum.
Ég hef alltaf verið mjög stolt af
pabba mínum hvar sem hann var og
hvað svo sem hann var að gera þá
var hann alltaf svo glæsilegur til
fara og í framkomu og var ég mjög
stolt að segja vinum mínum og
vinnufélögum erlendis frá honum
og í starfi mínu reyndi ég alltaf að
taka hann mér til fyrirmyndar.
Ég fæ oft að heyra það í starfi
mínu að ég hafi sérstaka hæfileika
til að takast á við vandamál í ýms-
um viðskiptum, og veit ég að þessa
hæfileika hef ég frá pabba og er ég
mjög hreykin af því.
I heimsóknum mínum til íslands
var alltaf gaman að koma inn á
heimili hans og Biddýar og verður
erfitt að hugsa til þess í framtíðini
að á ferðum mínum hingað heim eigi
ég ekki eftir að hitta hann aftur.
Bið ég nú guð um að geyma þig,
pabbi minn, og brosið þitt, þar til
við hittumst á ný.
Þín dóttir,
Fanney.
Elsku afi.
Mikið er erfitt að kveðja þig.
Söknuðurinn er mikill, en minning-
arnar höfum við til að gleðjast yfir.
Mér er minnisstæður dagurinn
sem ég gifti mig. Það fyrsta sem ég
sé þegar ég geng inn kirkjugólfið
ert þú. Mikið langaði mig að hlaupa
í fangið á þér, en þá var svo langt
síðan ég hafði séð þig. Það sem setti
punktinn yfir i-ið þennan dag var
þegar við hittumst á Hótel Sögu um
kvöldið og ræddum alla heima og
geima. Þú bentir okkur á að gera
okkur ekki of miklar væntingar en
passa okkur jafnframt á því að
missa aldrei sjónar á takmarkinu.
Við áttum gott samtal fyrir um
það bil ári og vorum við þá að ræða
um gamla skólann þinn. Þá bentir
þú mér á það að þó að ég væri ham-
ingjusamlega gift og ætti tvö yndis-
leg börn, þá ætti ég mér líka líf og
ég mætti aldrei gleyma því.
Elsku pabbi minn, þinn missir er
mikill, en við höfum minningamar
til að ylja okkur við og þá getum við
brosað í gegnum tárin.
Elsku afi, hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Þín sonardóttir,
Ingibjörg.
Elsku langafi.
Okkur systkinin langar til að
þakka þér fyrir þau alltof fáu ár
sem við fengum að þekkja þig.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(S. Egilsson.)
Guð blessi minningu þína,
Andri Már og Andrea
María Sveinsbörn.
Mágur minn, Gunnlaugur Birgir
Daníelsson, er látinn eftir erfið
veikindi undanfarna þrjá mánuði.
Við viljum með fáum orðum kveðja
Birgi og þakka honum góð og
ánægjuleg kynni í gegnum árin,
bæði í gleði og sorg.
Það hefði ekki verið í þínum anda
að vera með mikið orðagjálfur, því
segi ég aftur: Hafðu þökk fyrir allt,
Birgir minn.
Elsku Biddý, Einar Viðar, Sigga,
Birkir og Freyr. Guð gefi ykkur
styrk á erfiðri stundu.
Hansvegur
er væng
haf
og geiminn
þérguð
gaf
um eilífð
sem einn
dag
hans frelsi
er faðm
lag.
(Ingimar Erlendur Sig.)
Svava og Þorkell.
I dag kveðjum við góðan félaga
og samstarfsmann, Gunnlaug Birgi
Daníelsson. Hann lést fyrir aldur
fram eftir illvígan hjartasjúkdóm
sem uppgötvaðist ekki fyrr en ný-
lega.
Gunnlaugur hóf störf hjá Ó.
Johnson & Kaaber hf. í ágúst 1964.
Hann var sölustjóri sérvörudeildar
með yfirumsjón með sölu á m.a.
önglum, lyfjum, efnavörum, lækna-
vörum, sjúkrahúsgögnum, snyrti-
vörum o.m.fl. Jafnframt starfaði
Gulli ötullega að ýmiss konar fé-
lagsstörfum jafnt fyrir fyrirtækið
sem eigin hugsjónir.
Starf hans krafðist þekkingar á
fjöldamörgum vörutegundum og
mörkuðum. Hvar sem hann fór gaf
hann sig allan í sín störf. Hann var
ósérhlífinn og vann langan vinnu-
dag. Hann hafði ákveðnar skoðanir
og gerði sömu kröfur til samstarfs-
manna sinna og sjálfs sín. Hann var
jafnan glaðlyndur, en fór ekki leynt
með það þegar honum mislíkaði og
kom hreinn fram í þeim skoðunum
sínum. Starf hans krafðist mikilla
ferðalaga fyrir fyrirtækið og var
hann afar duglegur að finna ný og
viðhalda góðum samböndum fyrir
fyrirtækið. Hann hafði einstaka
persónutöfra sem komu sér vel í
ferðum þessum. Síðustu misserin
var ljóst að þessar ferðir tóku tölu-
vert á hann, en aldrei heyrðist hann
kvarta.
Gulli hefði orðið 67 ára 18. maí
n.k. og ætlaði að minnka við sig
vinnu eftir 34 ára óslitinn starfsald-
ur hjá Ó. Johnson & Kaaber hf.
Hann hafði hug á að sinna sérverk-
efnum og ýmsum félagsstörfum fyr-
ir fyrirtækið og verja auknum tíma í
samveru með fjölskyldunni og njóta
áhugamála sinna. Hann er einn
þeirra, sem hefðu örugglega notið
ævikvöldsins eftir áralanga krefj-
andi vinnu. En forlögin tóku í
taumana.
Aldrei var bilbug að finna á Gulla
þótt hann væri orðinn mjög veikur.
Allt fram á síðasta dag, hikaði Gulli
ekki við að fara í strangar ferðir eða
samningaviðræður. Það kom því öll-
um í opna skjöldu þegar hann tjáði
okkur að hann ætti að fara í erfiða
aðgerð. Fram á síðasta dag vorum
við öll sammála um að hann kæmi
tvíefldur aftur til vinnu að aðgerð
lokinni. Það kom því eins og reiðar-
slag yfir okkur, samstarfsmenn
Gulla sem og umbjóðendur okkar
erlendis, þegar hann lést. Hans
verður sárt saknað af öllu þessu
fólki.
Kæru Birna, Einar og íjölskylda.
Við feðgarnir viljum með þessum
fáu orðum þakka fyrir farsæl störf
um árabil en ekki síður trygga vin-
áttu. Við biðjum Guð að varðveita
hann og styrkja ykkur í sorginni.
Ólafur Ó. Johnson,
Friðþjdfur Ó. Johnson,
Ólafur Ó. Johnson Jr.
Það var fyrir rúmum þremur
áratugum, að ég hitti Gunnlaug
Birgi í fyrsta sinn, er við urðum
samstarfsmenn. Hann var þá ráð-
inn sem sölumaður í sömu deild og
ég, og unnum við þar saman fyrstu
árin. Síðar var hann gerður að sölu-
stjóra í annarri deild hjá fyrirtæk-
inu, og starfaði hann þar allt til
æviloka.
Gunnlaugur hafði marga góða
kosti. Oftast hér áður fyrr var hann
í fararbroddi fyrir starfsmenn, er
halda átti árshátíð starfsmanna eða
fara saman í ferðalag. Ógleyman-
legar samverustundir áttum við öll
saman í sumarbústað, sem starfs-
mannafélagið keypti við Skorra-
dalsvatn. í þeim kaupum átti Gunn-
laugur stóran þátt.
Innilegar samúðarkveðjur send-
um við hjónin eiginkonu hans og
börnum. Þessi fáu orð verða mín
hinsta kveðja til þín.
Ég bið guð að fylgja þér á þeim
leiðum, sem þú nú hefur lagt út á.
Ólafur R. Karlsson.
Gulli vinur minn er látinn. Hann
fór allt of fljótt frá okkur, því við
áttum eftir að gera svo margt sam-
an tengt áhugamálum okkar. Það er
margs að minnast á þessari stundu
og langar mig fyrst og fremst að
þakka þær góðu og ánægjulegu
samverustundir, sem ég hef átt með
þeim hjónum, Gulla og Biddý. Ég
átti því láni að fagna að kynnast
honum haustið 1988 þegar ég gerð-
ist Oddfellow í sömu stúku og hann.
Á því tíu ára tímabili sem vinskapur
okkar nær til áttum við einnig ann-
að áhugamál sem er golf og þar átt-
um við einnig margar ánægjustund-
ir og í ferðalögum tengdum því
bæði innanlands og utan, sem hafa
spannað um átta ára tímabil.
Gulli var hrókur alls fagnaðar á
þeim stundum þegar leiðir lágu
saman á golívellinum sem og ann-
ars staðar ásamt fleirum af vinum
okkar. Nú er víst að við hittumst
ekki aftur allir á teig saman.
Megi Guð styrkja ykkur Einar og
fjölskylda, Biddý mín. Ykkur og
öðrum aðstandendum eru sendar
innilegar samúðarkveðjur.
Jón Hjartarson.
Fréttin um andlát Gunnlaugs
kom mér ekki beinlínis á óvart. Allt
frá því í fyrrasumar hafði hann átt
við vanheilsu að stríða, sem hann
gerði þó ávallt lítið úr og gekk til
allra sinna starfa, og lét engan bil-
bug á sér finna. Hann vildi ljúka
störfum sínum hjá Ó. Johnson &
Kaaber með sæmd og reisn, þar til
hann kæmist á eftirlaun um áramót-
in síðustu. En steininn tók úr í janú-
ar, heilsunni hrakaði stöðugt og í
febrúar gekk hann undir erfiða, en
að áliti lækna sinna, velheppnaða
hjartaskurðaðgerð, sem gaf góðar
vonir um bata. En fljótlega skipuð-
ust veður í lofti, margvíslegir auka-
og fylgikvillar komu í Ijós, sérstak-
lega vanhæfni hans að geta nærst
nógsamlega, sem jók þrekleysi hans
og um leið vanmátt hans að berjast
til sigurs. Dauða hans bar að hönd-
urn aðfaranótt 28. apríl sl.
Ég sá Gulla Dan - en undir því
nafni gekk hann jafnan meðal vina
sinna og kunningja - í fyi-sta skipti
vorið 1941, er ég fylgdi bróður mín-
um niður á BSI. Þeir voru á leið í
sumarbúðir skáta við Úlfljótsvatn, á
vit mikilla ævintýra og ærsla í hópi
40 jafnaldra. Mér er enn í fersku
minni, hve ég öfundaði þá, því það
sumar beið mín bara sveitardvöl á
afskekktum bæ vestur á Fjörðum.
Mörgum árum síðar bar fundum
okkar saman á nýjan leik og þá í allt
öðru umhverfi og við allt aðrar að-
stæður. Ég var staddur í Kaup-
mannahöfn í janúar 1961 og síðla
kvölds leitaði ég gistingar á Hotel
Kong Frederik, en það hótel hafði
um langan aldur verið sótt af ís-
lendingum. Innan við afgreiðslu-
borðið stóð ungur maður í gull-
brydduðum jakka og kom mér
kunnuglega fyrir sjónir en ég kom
honum ekki fyrir mig. Ég hóf mál
mitt á „lýtalausri“ skóladönsku en
innanbúðarmaðurinn leit kankvís-
lega beint í augu mér og sagði:
„Blessaður hættu þessu dönskujapli
og talaðu það mál, sem þú kannt,“
og rak upp glettnislegan hlátur.
Þetta kvöld hófust okkar raunveru-
legu kynni og hafa þau varað fram á
hans síðasta dag.
Árið 1964 hóf Gulli störf hjá Ó.J.
& Kaaber, fyrst sem sölumaður og
frá 1973 sem sölustjóri, aðallega á
sviði umboðssölu í veiðarfærum, og
lyfja- og hjúkrunarvörum, en þetta
landsþekkta fyrirtæki var og er um-
svifamikið á þessum sviðum. Þarna
naut Gulli sín, hann tileinkaði sér
mikla þekkingu á þessum mjög svo
óskildu sviðum, svo eftir var tekið.
Á árunum 1975-1994 var ég í for-
svari fyrir veiðarfæraverslun og átti