Morgunblaðið - 08.05.1998, Page 66

66 FÖSTUDAGUR 8. MAÍ 1998
V---------------------
FOLK I FRETTUM
MORGUNBLAÐIÐ
Klámmyndaleikkon-
ur með ólíkar sögur
KLAMMYNDALEIKKONAN Shar-
on Mitchell hefur fundið sér nýjan
starfsvettvang eftir 23 ára feril í
svokölluðum „fullorðinsmyndum“.
Hún var 17 ára gömul þegar hún lék í
sinni fyrstu klámmynd og eru þær
orðnar 2.000 talsins. Sharon vinnur nú
hörðum höndum að því að gera þenn-
an vafasama iðnað ögn öruggari og
heilbrigðari en að hennar sögn búa
feikkonurnar við mikla sjúkdóms-
hættu og ótrygga atvinnu.
Þar að auki þéni klámmyndaleikar-
ar mun minna en þeir gerðu á áttunda
áratugnum þrátt fyrir að iðnaðurinn
hafi vaxið með hverju árinu og árleg
velta hans sé nú um 4 milljarðar doll-
ara. Laun klámmyndaleikkonu gátu
farið upp í 2 milljónir króna fyrir eina
mynd á 8. áratugnum en gullárin, sem
eru sýnd í myndinni „Boogie Nights“,
eru liðin undir lok.
Sharon Mitchell, sem er þekktust
íyrir myndimar „Joy“ og „Hard
Rockin’ Babes“, starfar um þessar
mundir við að taka blóðprufur í leit að
HlV-veirunm og sem ráðgjafi hjá vel-
ferðarstofnun fyrir klám-
myndaleikara. Hún leikur
þó enn í stöku klámmynd.
Velferðarstofnun klám-
myndaleikara eru samtök í
Van Nuys í Kaliforníu sem
var komið á fót eftir að
klámmyndaleikkonan og
heróínfíkillinn Savannah
svipti sig lífi. Samtökin
veita heilbrigðisþjónustu
og ráðgjöf fyrir klámmyndaleikara
auk þess sem barist er fyrir tjáningar-
frelsi þessarar starfsstéttar og opinni
umræðu um málefni hennai'.
Hættulegt starf
I viðtali við Reuters fréttastofuna
sagði Sharon Mitchell frá því að geð-
veikur aðdáandi hafi ráðist
á hana fyrir nokkram árum
og reynt að drepa hana.
„Hann barkabraut mig og
beit mig um allan líkamann.
Eg komst að því seinna að
hann hafði myrt tvær kon-
ur. A þessari stundu ákvað
ég að snúa við blaðinu og
við það naut ég aðstoðar
Velferðarstofnunar fullorð-
„Áhættusamt
starf sem er
hvorki glæsi-
iegt né áfangi
á leiðinni inn í
skemmtana-
iðnaðinn.“
Merkjasala Landssamtaka hjartasjúklinga 8.- 9. maí

Q
&
Tökum á
tækin vantar
Söfnum fyrir leysigeislatæki fyrir Landspítalann
og hjartagæslutæki
fyrir Fjórðungssjúkrahúsið á Akureyri
íslenskir hjartalæknar eru meðal þeirra fremstu í heiminum.
Góð aðstaða og öflugur tækjabúnaður eru lífsnauðsyn
og grundvöllur þess að við fáum notið kunnáttu læknanna.
Með þessari landssöfnun ætlum við m.a. að fjármagna kaup á nýju
tæki sem nýlega er farið að nota erlendis með góðum árangri.
Þetta er leysigeislatæki sem notað er við hjartaaðgerðir, til að auka
blóðstraum til hjartavöðva og flytja til hans súrefni, en verkur fyrir
hjarta stafar oft af því að þessi vöðvi fær of lítið súrefni.
Með leysigeislanum eru gerð örlítil göt á hjartað sem veita blóði
til vöðvans og þar með súrefni. Auk þess að draga verulega úr
verkjum, styttir þessi aðferð sjúkrahúsvistina og er til bóta fyrir
fjölmarga sem ekki þola venjulega hjartaðagerð.
Hjartagæslutækið, sem einnig á að afla fjár til, er afar fullkomið
eftirlitstæki sem brýn þörf er á.
Landssamtök hjartasjúklinga hvetja landsmenn alla til að leggja
söfnuninni lið með því að kaupa merki eða með því að gerast
félagar í samtökunum.
Leggið okkur lið - þið gætuð notið þess síðar
Athugið! Skrifstofa Landssamtaka hjartasjúklinga er flutt
að Suðurgötu 10 í Reykjavík. Þar er opið merkjasöludagana
kl. 9.00 - 22.00, annars virka daga kl. 9.00 -17.00.
Skrifstofur Félags hjartasjúklinga um land allt eru einnig opnar
á meðan á söfnun stendur. Vonumst til að sjá sem flesta.
LANDSSAMTÖK HJARTASJÚKLINGA
Suðurgötu 10. Símar 552 5744 & 562 5744.
ugu ára feril sem leikkona í klámmyndum og
þekkir skuggahliðar starfsins.
inna,“ sagði Sharon. Með hjálp stofn-
unarinnar hætti hún að neyta heróíns
og fór í skóla á ný.
Sharon minnist gullaldar klám-
myndanna á áttunda áratugnum sem
skemmtilegs tíma. „Maðm' þurfti ekki
að hafa áhyggjur af sjúkdómum og
það var lítil sem engin samkeppni. Við
voram ein stór fjölskylda. Launin
voru miklu betri og við gerðum „al-
vöru“ kvikmyndii'. Tökutími hven’ar
myndar var um þrjár vikur og við
fengum um 70 þúsund krónur í laun á
dag.
Það er ekkert gaman að þessu leng-
ur. Aður fyrr voru myndimar gerðar
fyrir kvikmyndahús og kostuðu allt að
20 milljónum króna í fram-
leiðslu. Núna er allt gert
fyrir myndbandamarkað-
inn og flestar myndimar
kosta undir einni milljón
króna. Launin eru í sam-
ræmi við það.“
Að sögn Sharon er leik-
urum núorðið borgað eftir
eðli athafnanna. Leikkonur
fái vissa upphæð fyrir ákveðna tegund
kynlífsathafnar eða á bilinu 20 til 70
þúsund krónur. Karlmenn fái lægri
laun eða allt niður í 10 þúsund krónur
fyrir hverja athöfn.
Eiturlyf em algengur fylgifiskur
klámmyndaiðnaðarins og segir Shar-
on leikkonurnar gera allt til að slæva
tilfinningar sínar og skilja sig frá
starfinu. Flestar leikkonumar leiki í
fjórum kvikmyndum á mánuði og fer-
ill fæstra verði lengri en tvö ár.
Hluti af starfi Sharon hjá Velferðar-
stofnun fúllorðinna er að tala um fyrir
ungum stúlkum sem hyggjast reyna
fyrir sér í klámmyndum og draga upp
raunsanna mynd af lífinu sem þeim
fylgii'. „Þeir, sem maður býst síst við
að sjái myndimar, sjá þær. Ef leikkon-
umar eiga böm og standa í forræðis-
deilu missa þær umsvifalaust bömin
auk þess sem miklar líkur eru á
klamidíusmiti og HIV-smiti. Þetta er
áhættusamt starf sem er hvorki glæsi-
legt né áfangi á leiðinni inn í skemmt-
anaiðnaðinn,11 sagði Sharon.
Kennari orðinn
klámmynda stjarna
Nokkur dæmi eru um leikkonur
sem hafa gert það gott í klámmyndum
og má þar helst nefna Juliu Ashton,
sem á sitt eigið framleiðslufyrirtæki,
og Jennu Jameson; sem er ein hæst
launaða leikkonan í iðnaðinum.
Julia Ashton var grunnskólakenn-
ari í Colorado fyrir þremur áram en
er núna ein af klámdrottningunum.
„Eg hætti að kenna og fór að starfa
sem nektardansmær. Eg og fyrrver-
andi maðurinn minn vorum
miklii' aðdáendur „fullorð-
insiðnaðarins". Eg horfði á
myndbönd þrisvar í viku og
las auk þess tímaritin."
Julia er orðin milljóna-
mæringur sem ein vin-
sælasta klámstjaman í
Bandai'íkjunum auk þess
sem hún á eigið fyrh'tæki
og er þáttastjórnandi á Playboy sjón-
varpsstöðinni. Að hennai' sögn er það
raunveruleg starfsánægja sem út-
skýrir vinsældii' hennar. „Eg er hrifin
af fólki, af aðdáendunum og af kynlífi.
Það er ómögulegt að ganga illa þegai'
maður hefúr svona mikla ánægju af
starftnu," sagði Julia.
Rhonda Neal er ein þein’a sem hef-
ur klámiðnaðinn að hlutastarfi. Á dag-
inn starfar hún á sjúkrahúsi sem blóð-
tökumanneskja en á kvöldin starfræk-
ir hún „Secrets Home Parties" sem
hún líkir við starf heimasölufólks sem
selur plastvörur. „Ég er alveg eins og
konumar sem selja Tupperware
plastílátin nema skemmtilegri. Við
seljum bækur og myndbönd fyrir pör,
hjálpartæki, fatnað og olíur,“ sagði
Neaí. Rekstur hennar gengur svo vel
að hún hyggst opna heildverslun inn-
an skamms í San Femando dalnum,
sem er höfuðstaður klámiðnaðarins.
„Ég er alveg
eins og
Tupperware-
konurnar
nema
skemmtilegri.“