Morgunblaðið - 20.05.1999, Blaðsíða 57

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 20. MAÍ 1999 57
+ Eiríkur Björn
Friðriksson
fæddist .að Auðnum
í Ólafsfírði, 11. júní
1913. Hann lést 8.
maí síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Keflavíkur-
kirkju 14. maí.
Það var á kosninga-
daginn síðasta laugar-
dag sem afi okkar
kvaddi en það hafði
verið ljóst um nokkurt
skeið að hverju
stefndi. Afi Eiríkur var orðinn
gamall maður og fannst sínu starfi
hér lokið og var sáttur við að
kveðja. Afi var af þeirri kynslóð
Islendinga sem ólst upp við mikla
fátækt og kröpp kjör og þurfti
ungur að sjá sér farborða. Hörð
lífsbarátta mótaði hann og var afi
alla tíð mikill alþýðuflokksmaður,
eða krati, þar sem hann trúði á
jafnrétti fyrir alla og samhjálp og
voru aðhald, sparsemi og vinnu-
semi aðalsmerki hans. Eftir að
hefðbundinni starfsævi lauk lét afi
ekki deigan síga, heldur starfaði
sem lagermaður í Víkurbæ í
Keflavík og eftir það bar hann út
Morgunblaðið af miklum krafti
fram á áttræðisaldur auk þess
sem hann var oft að dútla við neta-
viðgerðir í bílskúrnum heima og
fékk þá viðurnefnið „afi í skúrn-
um“ hjá langafabörnunum. Við
barnabörnin erum þakklát fyrir
þær samverustundir sem við átt-
um með afa. Hann sýndi alltaf
mikinn áhuga á því sem við barna-
bömin eða langafabörnin vorum
að bardúsa, hvort sem það tengd-
ist lærdómi, tónlist eða sjó-
mennsku. Gaman var að ræða við
hann um ýmis mál og voru þá úr-
slit ensku knattspyrnunnar efst á
baugi með stöðu Liverpool í farar-
broddi. Við systurnar erum einnig
þakklátar fyrir að börnin okkar
urðu þeirrar gæfu aðnjótandi að
njóta samvista við langafa, en
bæði afi og amma voru iðin við að
gæta bamanna okkar,
hvort sem var á heim-
ilum okkar í Reykja-
vík eða á heimili
þeirra í Keflavík. Oft
var gaman að koma til
þeirra á Smáratúnið
en nú er komið að
kaflaskilum þar sem
amma mun innan
skamms flytja í þjón-
ustuíbúð en afa entist
ekki aldur til að fylgja
henni þangað. Að lok-
um viljum við flytja
kveðjur frá Birni
bróður okkar og Rögnu, eiginkonu
hans, sem búa í Lúxemborg.
Við biðjum góðan guð að
styrkja ömmu okkar, Helgu
frænku og móður okkar. Minning-
in um Eirík afa mun lifa í huga
okkar.
Guðrún, Hildur og Árni.
Það voru sorgarfréttir sem
mamma færði mér símleiðis að
kvöldi laugardagsins 8. maí síðast-
liðins. Eg og bróðir minn, Gunnar,
vorum rétt búnir að borða kvöld-
mat með kærustum okkar og ný-
sestir í sófann þegar síminn
hringdi. Um leið og ég heyrði að
þetta var langlínusamtal, þá vissi
ég hvers var að vænta. „Jæja Ei-
ríkur minn,“ sagði hún, „hann afi
þinn er dáinn.“ Það fá fá orð lýst
þeirri sorgartilfinningu og söknuði
sem ég fann á þeirri stundu. Einn
allra nánasti ættingi minn og vinur
var látinn.
En það sem við bræðumir vilj-
um minnast í þessari litlu grein, er
ekki sú sorg sem við öll finnum
innra með okkur sem þekktum afa,
heldur allar þær minningar og
góðu stundir sem við áttum saman.
Og þær voru margar.
Það sem helst einkenndi afa var
umburðarlyndi og velvilji í garð
allra. Það var sama hvað, það var
alltaf hægt að leita til hans og alltaf
var hann tilbúinn að leiðbeina okk-
ur og hjálpa. Það lék um hann
MINNINGAR
glaðværð og það var alltaf stutt í
hláturinn.
Við munum eftir honum alveg
frá því að við vorum litlir strákar.
Við vorum aOtaf nánir, og ein af
fyrstu minningum okkar af honum
var að hann var alltaf vanur að
gefa okkur matarkex, og eftir það
skírðum við kexið afakex. Það er
nú skrýtið hvað maður man eftir
sem krakki. Við áttum margar góð-
ar stundir saman á okkar unglings-
árum. Hann og amma áttu heima á
Smáratúninu i Keflavík og þar
löbbuðum við bræðurnir framhjá á
hverjum degi á leið okkar í skól-
ann. Það kom oftar en ekki fyrir að
við komum þar við, annaðhvort í
hádeginu eða seinnipartinn, og þá
var alltaf boðið upp á eitthvað að
borða. Þá voru einnig málin rædd,
og voru það skemmtilegar og lær-
dómsríkar umræður sem við áttum
við eldhúsborðið. Við lærðum mikið
á þeim árum.
Ahugamál okkar allra voru
íþróttir og þær voru ófáar stund-
irnar sem við áttum saman þar
sem við horfðum á eða ræddum
um íþróttir. En allar stundir með
afa voru og eru enn góðar stundir
sem aldrei munu hverfa okkur úr
minni.
Eg hitti afa minn í síðasta sinn
29. desember á síðasta ári. Það var
kvöldið áður en ég fór aftur utan til
náms. Mér var boðið í mat og við
sátum sem oft áður við eldhúsborð-
ið á Smáratúninu. Þar var boðið
upp á sviðasultu með öllu tilheyr-
andi sem amma hafði búið til. Þar
áttum við saman góða kvöldstund
sem ég mun lengi hafa í minnum.
Þegar við kvöddumst sagði ég að
við mundum hittast aftur í sumar.
Aldrei gat ég ímyndað mér að
þetta ætti eftir að verða okkar síð-
asti fundur.
En núna var þín stund runnin
upp og kominn tími til að kveðja
þennan heim fyrir eitthvað annað
og betra. Við viljum þakka þér fyr-
ir allar góðu stundimar, og vonum
að við einhvem tímann aftur, á öðr-
um stað, eigum eftir að setjast nið-
ur og borða saman afakex.
Guð veri með þér, við munum
ávallt minnast þín.
Eiríkur Jóhann og Gunnar
Freyr Gunnarssynir.
EIRIKUR BJORN
FRIÐRIKSSON
ÓLÖF SIGURBJÖRG
JÓHANNESDÓTTIR
+ Ólöf Sigurbjörg
Jóhannesdóttir
fæddist á Bæ í
Múlasveit, 25. maí
1912. Hún lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 30. apríl síð-
astiiðinn og fór út-
för hennar fram frá
Langholtskirkju 14.
maí.
Mig langar að minn-
ast ömmu minnar,
hennar Ólafar ömmu,
með eftirfarandi orð-
um.
Eg á margar og dýrmætar minn-
ingar tengdar henni. Flestar tengj-
ast ættaróðalinu fyrir
vestan í Kvígindisfirði
þar sem amma var
alltaf á sumrin og tók
á móti fjölmörgum
ættingjum og vinum í
gegnum tíðina. Okkur
krökkunum fannst frá-
bært að vera þarna því
margt var hægt að
sýsla þarna sér til
dægrastyttingar eins
og til dæmis að stelast
í lækinn. Það var auð-
vitað alveg bannað en
varð bara ennþá meira
spennandi fyrir vikið.
Ég tók stundum eftir því að amma
var að fylgjast með okkur svo lítið
bar á og ég velti því oft fyrir mér
hvers vegna en skil nú að hún
skildi hvað okkur fannst þetta
gaman en vildi passa að við færum
okkur ekki að voða. Amma var
mjög glettin og var dálítill prakkari
í sér. Til dæmis þegar við fórum til
berja þá nánast hljóp amma upp og
niður brekkurnar á meðan við ung-
lingarnir vorum að gefast upp. Þá
hló amma og bað okkur að bræða
ekki alveg úr okkur. Amma var iðin
og nýtin kona. Ég hef lært mikið af
henni og mun alltaf minnast henn-
ar með hlýju og virðingu því ég veit
að amma þurfti að hafa fyrir lífinu
og fékk ekki allt upp í hendurnar.
Mér finnst gott að hafa fengið að
kynnast henni og veit að góður Guð
hefur tekið hana til sín og að henni
líður vel þar sem hún er.
Kristjana, Guðmundur Óli,
Heiðar Ingi, Ólöf Alda og Guð-
mundur Hermann Gunnarsbörn.
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
L E G STEINAR
í rúmgóðum sýningarsölum okkar
eigum við ávallt fyrirliggjandi margar
gerðir legsteina og minnisvarða úr
íslenskum og erlendum steintegundum
Verið velkomin til okkar eða
hafið samband og fáið myndalist;
S.HELGASONl
STEINSMIDJA
SKEMMUVEGi 48, 200 KÓP. SÍMI 557 6677 / FAX 557 8410.
+
Móðir okkar,
GUÐFINNA EIRÍKSDÓTTIR
frá Hesti,
Egilsgötu 4,
Borgarnesi,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness mánudaginn
17. maí.
Sigríður Brynjólfsdóttir,
María Guðmundsdóttir,
Ágústa Guðmundsdóttir.
+
Útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
HAFSTEINS GUÐMUNDSSONAR
járnsmiðs,
Kambsvegi 33,
Reykjavík,
fer fram frá Langholtskirkju föstudaginn
21. maí kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans, er bent á iíknar-
stofnanir.
Jónfna Hafsteinsdóttir, Ármann Einarsson,
Guðmundur Hafsteinsson, Þórhildur Sigurðardóttir,
Hafsteinn Hafsteinsson, Kristín Magnúsardóttir,
Gerður Hafsteinsdóttir, Runólfur Runóifsson,
barnabörn og langafabörn.
+
Sambýliskona mín og amma,
SVAVA EYÞÓRSDÓTTIR,
Blikahólum 4,
Reykjavík,
sem andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur að morgni föstudagsins 14. maí,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju föstudaginn 21. mai kl. 13.30.
Finnur Tryggvason,
Svava H. Carlsen.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
KRISTJÁN JÚLÍUS GUÐMUNDSSON
frá Brekku f Dýrafirði,
skipasmíðameistari,
Stykkishólmi,
verður jarðsunginn frá Stykkishólmskirkju
laugardaginn 22. maí kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á St.
Stykkishólmi.
Auður Júlfusdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Franciskussjúkrahúsið í
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ARNFRÍÐUR INGA ARNMUNDSDÓTTIR,
Lækjasmára 2,
Kópavogi,
sem lést á Líknardeild Landspítalans föstu-
daginn 14. maí, verður jarðsungin frá Skál-
holtskirkju laugardaginn 22. maí kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
KFUM & K og Samband íslenskra kristniboðsfélaga.
Gfsli Jónasson, Árný Albertsdóttir,
Arnmundur Kr. Jónasson, Aðalheiður Sighvatsdóttir
og barnabörn.
+
Elskuleg systir okkar og stjúpmóðir,
GUÐRÚN THEODÓRA BEINTEINSDÓTTIR,
Bergþórugötu 59,
Reykjavfk,
er lést þriðjudaginn 11. maí, verður jarðsungin
frá Fossvogskirkju föstudaginn 21. maí
kl. 13.30.
Ólafur Beinteinsson,
Sigríður Beinteinsdóttir,
Margrét Hafliðadóttir
og fjölskyldur.
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/