Morgunblaðið - 04.04.2000, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 4. APRÍL 2000 51
HULDA HREFNA
JÓHANNESDÓTTIR
+ Hulda Hrefha Jó-
hannesdóttir
fæddist í Haftiarfirði
12. ágiist 1923. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Reyiqavfkur í Foss-
vogi 26. mars síðast-
liðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Jóna
Guðlaug Jóhanns-
dóttir, f. 8. des. 1901,
d. 28. nóv. 1986, og
Jóhannes Jóhannes-
son bakarameistari, f.
31. jan. 1899, d. 28.
des. 1974. Hulda ólst upp hjá for-
eldrum sínum í Hafnarfirði og var
elsta barn þeirra hjóna. Onnur eru:
Ingvi, f. 19. maí 1925, d. 25. des.
1985; Þuríður, f. 13. ágúst 1928; og
Ragnar, f. 10. október 1930.
Börn Huldu eru: 1) Erling Rafn
Ormsson, f. 15. júní 1943, maki Jó-
hanna Bjömsdóttir. Þau eiga þrjú
böra og fimm bamaböra. Fyrir á
Erling son, sem á tvo syni. 2) Ingi-
veldur Erla Ormsdóttir, f. 15. aprfl
1945, maki Marteinn
Gíslason. Þau eiga
þrjú börn og átta
barnaböm. 3) Hrafn-
hildur Ester Orms-
dóttir, f. 16. júní
1948, maki Kristján
Þórarinsson. Þau
eiga fjóra syni og
átta barnaböm. 4)
Ormur NjáU, ætt-
leiddur, Torfason, f.
28. feb. 1950, maki
Kristín Ársælsdóttir.
Eiga þau eina dóttur.
Áður á Kristín son,
sem er uppeldissonur Orms Njáls.
Fyrir á Ormur Njáll fjögur böm,
bamabömin em fimm. 5) Jóhann-
es Tómas Sigursveinsson, f. 2. júlí
1956, maki Þóra Þorvaldsdóttir.
Þau eiga tvö böm. 6) Jóna Guðlaug
Sigursveinsdóttir, f. 26. maí 1960,
maki Þórhallur Óskarsson. Þau
eiga þijú böm.
Útför Huldu fer firam frá Hafn-
arfjarðarkirkju í dag og hefst at-
höftiin klukkan 15.
Selvogsgata 21, nú hljómar þetta
einhvern veginn allt öðruvísi en fyrir
nokkrum dögum, eða áður en að
amma dó, en hún bjó einmitt þar.
Það var alltaf gott að koma í kaffi-
sopa til ömmu, en best var að koma
svangur því hún vildi alltaf bjóða
eitthvað með kaffinu, venjulega
smurt brauð, jafnvel skreytt, sem
hún raðaði snyrtilega á disk eins og
á veitingahúsi og ef hún átti ekkert
þá sendi hún mann „upp á sjoppu“
eftir einhverju góðgæti.
Það var svo auðvelt að gleðja
ömmu og hún var ætíð svo þakklát
þegar henni var rétt hjálparhönd.
Þegar hún þurfti að liggja á spítala
sem var nú ekki oft fannst henni
hreinlega dekrað við sig og líkti því
við hóteldvöl, „alveg draumur" eins
og hún sagði svo oft þegar henni lík-
aði eitthvað vel. Það eru orð eins og:
nankinsbuxur, prívatbílar og konvu-
!lettur sem minna mig óneitanlega
svo mikið á Huldu ömmu.
Mér er m.a. minnisstæð ein saga
sem mamma sagði mér. Amma flutti
eitt sinn úr Hafnarfirði og vestur að
Saurbæ á Rauðasandi. Þá þurfti hún
einu sinni sem oftar að panta mat-
vöru úr Kaupfélaginu á Patreksfirði
í gegnum síma, eflaust einhverjar
nauðsynjavörur ásamt tuttugu
„konvulettum" (umslögum) og var
þá pöntunin upplesin. Stuttu seinna
eða með næstu ferð hjá mjólkurbíln-
Ium komu vörumar en engar konvu-
letturnar en neðst í kassanum voru
tuttugu kótilettur vel inn pakkaðar.
Jæja, elsku amma mín, ég á alveg
fullt af fleiri skemmtilegum minn-
ingum um þig og þær ætla ég að
varðveita vel og geyma. Það er erfitt
að sætta sig við dauðann en þangað
liggur víst leið okkar allra.
Guð geymi þig.
Kær kveðja.
Hulda Hrefna Marteinsdóttir.
I
Elsku amma á Selló. Þú fórst svo
snögglega frá okkur að við fengum
ekki tækifæri til að kveðja þig. Það
er svo erfitt að sætta sig við það að
geta ekki lengur komið til þín í heim-
sókn upp á Selvogsgötu. Þú varst
alltaf svo ánægð þegar við litum inn
til þín. Það var svo gaman að spjalla
við þig yfir kaffisopanum og smurða
brauðinu. Þá var oft mikið hlegið.
| Elsku amma, við eigum margar
; ógleymanlegar minningar um þig og
kveðjum þig með miklum söknuði.
Guð geymi þig, elsku amma.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr.Pét.)
Ingibjörg Birna,
Ester og fjölskyldur.
Hugurinn reikar til æskuáranna,
“ nú þegar ég kveð systur mína,
Huldu Hrefnu, hinstu kveðju. Minn-
ingin um hana er um margt sérstök,
hún var glöð og jákvæð í fasi, með
mjög smitandi hlátur, sem gat komið
hverjum manni í gott skap.
Þó að lífið hafi ekki alltaf leikið við
Hulcju og hún um margt átt erfiða
daga í gegnum árin, einkenndist
lundarfar hennar af jákvæðni. Hún
fór ekki mikinn, lifði einföldu lífi síð-
ustu ár, en átti auðvitað líka sínar
góðu stundir.
Hulda var innfæddur Hafnfirð-
ingur, fæddist á heimili foreldra
okkar í Gíslahúsi sem svo var nefnt,
en það er Suðurgata 74 í dag. Hún
var ákaflega dugleg í uppvextinum,
byrjaði í Flensborg eftir að hafa lok-
ið grunnskóla en varð að hætta þeg-
ar móðir okkar veiktist af berklum í
kringum 1936-1939. í þá daga voru
berldasjúklingar settir í einangrun,
og móðir okkar var flutt á Vífils-
staðaspítala til meðferðar. Hulda tók
þá að sér að sjá um okkur systkinin
auk heimilisins og má þannig segja
að hún hafi verið viss kjölfesta á
þessum árum, þá rétt um 13 ára
gömul. Pabbi varð að halda áfram að
vinna fyrir fjölskyldu sinni og á
þessum árum var hann bakarameist-
ari í Alþýðubrauðgerðinni í Hafnar-
firði. Þessir tímar reyndu talsvert á
fjölskylduna en Hulda átti sinn þátt í
að gera þá léttari en ella hefði verið.
Hulda vann ýmis störf í gegnum
tíðina, m.a. verslunar- og sveitastörf.
Hún var í nokkur sumur kaupakona
í Þykkvabænum og naut sín þar vel.
Uppúr 1940 fór hún að vinna sem
þerna í Hótel Borgarnesi og kynnt-
ist þá fyrri manni sínum, Ormi Guð-
jóni Ormssyni, og eignuðust þau
fjögur börn. Þau skfidu. Eftir skiln-
aðinn flutti hún aftur til Hafnar-
fjarðar og keypti þá risíbúð af Ingva
bróður okkar, á Hringbraut 34. Þar
bjó hún í nokkur ár eða þar til hún
kynntist seinni manni sínum, Sigur-
sveini Tómassyni, sem hún eignaðist
með tvö böm. Þau stunduðu um tíma
sveitabúskap á Stokkseyri og síðar á
Rauðasandi en þau skildu.
Eftir það flutti Hulda aftur til
Hafnarfjarðar, keypti íbúð á Sel-
vogsgötu 21 þar sem hún hefur búið
síðustu ár.
Þegar pabbi dó, í desember 1974,
keypti móðir okkar íbúð í sama húsi
og Hulda dóttir sín, og þar undu þær
sér vel saman. Þær styttu hvor ann-
arri stundirnar og Hulda átti sinn
þátt í því að mamma gat búið á eigin
heimili svo lengi sem raunin varð, en
mamma lést í nóvember 1986, þá 85
ára að aldri. Við systkinin vorum
fjögur, og erum nú tvö eftir. Það er
víst lífsins gangur, menn fara og aðr-
ir koma í þeirra stað. Hulda var ein
af þessum gömlu gegnu Hafnfirðing-
um sem byggðu bæinn. í Hafnarfirði
vildi hún helst búa og þar leið henni
best, jafnvel þó að flest börn hennar
hafi í gegnum tíðina búið úti á landi.
Um leið og ég þakka Huldu systur
fyrir samfylgdina á lífsins göngu og
fyrir þær minningar og stundir sem
við höfum átt saman, bið ég bömum
hennar og skyldmennum öllum
blessunar.
Ragnar J. Jóhannesson, Spáni.
Vinalegt viðmót og jákvætt fas
kemur fyrst upp í hugann þegar ég
nú minnist kærrar föðursystur
minnar, Huldu Hrefnu, sem nú er
látin 75 ára gömul. Hulda hafði alltaf
svolítið sérstakan sess í huga mín-
um. í minningunni reyndist hún
Jónu ömmu minni afskaplega vel í
hárri elli ömmu, og gerði henni kleift
að búa á sínu eigin heimili fram á
fullorðinsár, eða þar til amma lést,
hátt á níræðisaldri. Hulda og amma
Jóna bjuggu hlið við hlið á Selvogs-
götunni og þangað kom ég oft með
pabba. Hulda var stundum í heim-
sókn hjá ömmu og alla tíð man ég
eftir því hversu hláturmild hún var,
og í minningunni heyri ég enn hlátur
hennar sem gat fengið hvern mann
til að skella uppúr.
Þegar ég og konan mín, Hólmfríð-
ur, hófum búskap með okkar fyrsta
barn, Þóri Snæ, árið 1989, var fyrsta
heimilið okkar á Selvogsgötunni.
íbúðin sem amma átti var laus, og
ekkert sjálfsagðara hjá Huldu en að
leigja okkur hana. Þannig má í raun
segja að Hulda hafi verið ákveðinn
áhrifavaldur í lífi okkar hjóna. Og
ekki olli hún okkur vonbrigðum.
Hjálpleg og síkát var hún með dill-
andi hlátur, og á stundum fengum
við hana til að líta í bolla, spá um
framtíðina og láta hugann reika um
hið ókomna. Allt gerði hún þetta af
mikilli hógværð og sagði gjaman að
hún kynni ekkert að spá. En oftar en
ekki rættust þessir spádómar henn-
ar með einum eða öðrum hætti. Hún
hafði þama dulda hæfileika sem fáir
vissu um.
Það hefur alltaf verið gott sam-
band milli okkar Huldu. Hún reynd-
ist mér vel þegar ég hóf minn bú-
skap og ég reyndi eftir megni að
aðstoða hana á móti. Hún hafði
aldrei mörg orð um hlutina, orðaði
þá skýrt og greinilega, og aldrei fór
á milli mála hvað hana vanhagaði
um. Og aldrei bað hún um neitt án
þess að bjóða eitthvað í staðinn, í það
minnsta borgun.
Nú er Hulda lögð af stað í ferðina
löngu, þá ferð sem okkar allra bíður,
eða eins og segir í sálminum:
Kalliðerkomið,
kominernústundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Guð blessi minningu Huldu
frænku.
Sigurður Þ. Ragnarsson.
BlónuMstofa
Friðfinns
Suðurlandsbraut 10,
108 Reykjavík, sími 553 1099.
Opið öll kvöld
til kl. 22 - einnig um helgar.
Skreytingar fyrir öll tilefni.
Gjafavörur.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
K. HAUKUR PJETURSSON
mælingaverkfræðingur,
Sóivallagötu 22,
Reykjavík,
lést á Droplaugarstöðum sunnudaginn 26. mars
síðastliðinn.
Útför hans fer fram frá Dómkirkjunni fimmtu-
daginn 6. apríl kl. 13.30.
Jytte Lis Ostrup
Björg 0. Hauksdóttir, Rúnar I. Sigfússon,
Inga Lis 0. Hauksdóttir, Jón Egill Egilsson,
Björn Óli 0. Hauksson, Kristjana Barðadóttir
og barnabörn.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
KRISTINN JÓN ÁRNASON,
f. 22. desember 1899,
frá Skeiði, Svarfaðardal,
Neðstaleiti 5,
Reykjavík,
lést iaugardaginn 1. apríl á líknardeild Landa-
kotsspítala.
Útför hans auglýst síðar.
Jórunn Kristinsdóttir,
Sigurlaug Kristinsdóttir, Einar Eggertsson,
Hugrún Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞORFINNUR SÆVAR ÞORFINNSSON,
Kirkjubraut 14,
Seltjarnarnesi,
lést á heimili sínu föstudaginn 31. mars.
Margrét Jónsdóttir,
Dagný Þorfinnsdóttir, Hannes Garðarsson,
Berglind Þorfinnsdóttir, Bragi Björgvinsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
SÆMUNDUR ÁGÚSTSSON,
Þingskálum 8,
Hellu,
andaðist á Landspítalanum Fossvogi fimmtu-
daginn 30. mars sl.
Fyrir hönd barna, tengdasona og barnabarna,
Elínborg Óskarsdóttir.
t
Móðir okkar, amma og tengdamóðir,
RAGNHILDUR EIÐSDÓTTIR,
sem lést laugardaginn 1. april á líknarstofu
Landspítalans, verður jarðsungin frá Fossvogs-
kapellu á morgun, miðvikudaginn 5. april,
kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á líkn-
ardeild Landspítalans.
Kristmann Ericson,
Sandra Ashford,
Magdalena Gunnarsdóttir,
Leonard Ashford.
t
Elskuleg systir mín, mágkona og móðursystir,
SIGRÍÐUR TORFADÓTTIR
sálfræðingur,
lést á kvennadeild Landspítalans fimmtudag-
inn 30. mars.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Krabbameinsfélagið.
Auður Torfadóttir, Sigurður Gústavsson,
Torfi Sigurðsson, Gústav Sigurðsson.

m