Morgunblaðið - 04.10.2000, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 4. OKTÓBER 2000 47
ELIN
ÓLAFSDÓTTIR
+ Elín Ólafsdóttir
fæddist á Bursta-
felli í Vopnafirði 3.
janúar 1916. Hún
lést á Landspítala -
háskólasjúkrahúsi í
Fossvogi 12. septem-
ber síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Garða-
kirkju 22. septem-
ber.
Hver var hún, Elín
Ólafsdóttir þama í
Naustahlein 5 í Garða-
bæ? Það var hún Ella
Ólafs úr Kaupfélaginu á Vopnafirði.
Það eru sannarlega góðar minningar
sem við Þórir eigum úr Naustahlein-
inni hjá elsku Ellu og Tryggva. Einu
sinni sem oftar þegar við komum til
hennar eftir að hún var orðin ein,
sagði hún: Frændfólk á alltaf að
reyna að hittast sem oftast. Enda oft
hægt að hitta hana því hún var eigin-
lega alltaf heima. Heimilið hennar var
einstaklega hlýlegt, og vitnaði um
góðan smekk, enda valdi hún einfald-
leika og góða hönnun fram yfir prjál
ög punt. Hún átti alltaf eitthvað gott
áð bjóða gestum, það $r eldá svo Jangt
■ síðan hún hætti að baka þennan fína
gerbakstur og kleiriur. AUt sém húri
bjó til er það besta sem maður getur
hugsað sér. Húri var alltáf með
handavinnu. Síðast var hún farin að
•prjóna mikið af íallegum sokkum á
barnabömin og flott voru teppin með
smekklega röðuðum litunum, sem
hún prjónaði íyrir dætumar og öll
bamabömin og fleiri. Heimili okkar
prýða bæði dúllur og dúkur, einn af
mörgum sem hún pijónaði svo lista-
vel. Það væri margt fleira hægt að
segja, bæði frá því þegar þau voru á
Akureyri og Homafirði. Tvisvar gist-
um við þjá þeim á Homafirði og þið,
sem þekkið til, getið ímyndað ykkur
að móttökumar voru yndislegar.
Einn dagur líður mór seint úr minni,
þá man ég fyrst eftir Ellu. Við
mamma komum sunnan úr Reykjavík
með skipi árið 1931 seint að vori og
gistum í læknishúsinu hjá þeim góðu
hjónum frú Aagot og
Ama lækni, höfðum
verið þar áður og þar
átti ég alltaf athvarf. Þá
kom Methúsalem á
Bustarfelli með þijá
hesta til reiðar og við
áttum að koma með
honum, mamma ætlaði
að vera ráðskona á
Bustarfelli. Þá kom Ella
Ólafs með og ætlaði að
vera selskapsdama fyrir
okkur ems og einhver
sagði. Hún sat svo á ein-
um hestinum, mamma á
öðmm og bóndinn á
þeim þriðja og reiddi mig á hnakknef-
inu fýrir framan sig. Hann varð svo
ári síðar stjúpi minn.
Eg man vel eftir Ellu þessa daga á
Bustarfelli, það var indælt að hafa
hana þegar hún var að kynna mér
þennan stóra bæ og umhverfið og
létta svolítið tilveruna. Ég saknaði
hennar þegar hún fór eftir nokkra
daga. Það er eins núna, nú söknum við
Ellu þótt þetta sé besta lausnin þegar
hefisan er farin, þá er best að fá að
fara, eins og.hún sagði sjálf, úr em-
hveiju verður maður að fara. Þegar
við komum til hénnar á spítalann
rúmri viku áður en hún dó hafði hún
meira gaman af að tala um burt-
kvadda gamla Vópnfirðinga og mundi
allt svo vel frá þeim tíma, en að tala
um hvemig henni liði. Guð geymi
hana. Við Þórir þökkum fyrir liðnar
stundir og sendum fjölskyldunni inm-
legar samúðarkveðjur.
Amfríður Snorradóttir.
Mig langar að minnast hennar El-
ínar ðlafsdóttur, frænku minnar, eða
hennar Ellu Ólafs, ems og við frænd-
fólk hennar og gamlir kunningjar
nefndum hana. Elm fæddist að Bust-
arfelli í Vopnafirði 3. janúar 1916.
Hún var elst af fimm dætrum hjón-
anna Ásrúnar Jörgensdóttur frá
Krossavik og Ólafs Methúsalemsson-
ar á Bustarfelli en þau hófu búskap á
Bustarfelli 19Í4 á móti þrem systkm-
um Ólafs og foður þeirra. 1922 flutti
fjölskyldan út í Vopnafjarðarkauptún,
þegar Ólafur varð kaupfélagsstjóri
KVV. Þar bjó fjölskyldan í hmu stóra
húsi kaupfélagsins. Þar mun oft hafa
verið glatt á hjalla, heimilið stórt og
uppvaxandi fimm heimasætur. Föður
mínum voru þessar systur mjög kær-
ar og hefur honum efalaust fundist
dauflegt þegar fjölskyldan flutti frá
Bustarfelli. En þær eldri voru stund-
um í sveitinni tíma og tíma og lífguðu
upp á lífið. 1938 flutti fjölskyldan til
Akureyrar en Ólafur hafði keypt hús-
ið Brekkugötu 25. Þá voru elstu syst-
umar búnar að vera í skóla á Akur-
eyri og komnar þar í vinnu. 1939
giftist Elín Tryggva Jónssyni, vél-
stjóra frá Ystabæ í Hrísey. Þau
bjuggu fyrst í risíbúðinni í Brekku-
götu 25 en eftir lát Ólafs á miðhæð-
inni. Elín og Tryggvi eignuðust fjórar
dætur: Ásrúnu, Hallfríði, Margréti og
Þóru.
I óljósum bemskuminningum man
ég Ellu sem eina af kaupfélagssystr-
unum þegar fjölskyldan kom á hest-
um í sumarheimsóknum. En fyrsta al-
vöm minningin er ft’á sumrinu 1943,
þegar Tryggvi kom með konu sinni,
tvær mágkonur, tengdaforeldra og
föður minn á bíl heim í hlað. Næstu
daga var glatt á hjalla á Bustarfelli,
sungið og spjallað og systumar gripu
rösklega í hrífur. Eftir þetta komu
Ella og Tryggvi i nokkur sumur
ásamt vinafólki sínu í laxveiði' á Bust-
arfelli. Þegar síldarverksmiðja var
byggð á Vopnafirði var Tryggví þar
aðalnjaður í að koma henni upp og
starfaði þai- síðan sém vólstjóri.. Það
var alltaf mikil vinátta milli -Ellu og
Tryggva og foreldra minna og eftir að
við Einar Gunnlaugsson tókum við
búskap var oft gott að eiga Tryggva
að, og reyndist hann okkur öllum vel.
Á þessum tíma leigðu þau hjónin í
húsi Valgerðar frænku ókkar og
Sveins manns hennar á Vopnafirði og
var Ella þar mikið á sumrin og kom
þá oft í sveitina. Seinna fluttu þau á
Höfri í Homafirði, þar sem Tryggvi
var þá verksmiðjustjóri. Ég var svo
lánsöm að fá tækifæri til að heim-
sækja þau þar, með Fríðu systur
minni og Þóri frænda og Oddnýju,
systur Ellu. Við féngum kónunglegar
móttökur, þarna áttu þau fallegt
heimili með fallegum garði og litlu
gróðurhúsi fullu af rósum og naut
Ella þess að sinna blómunum. Méðan
þau vom á Homafirði komu þau flest
HALLDOR
EYJÓLFSSON
+ Halldór Eyjólfs-
son fæddist í
Reykjavík 9. mars
1 1924. Hann lést á
heimili sínu 21. sept-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Bústaða-
kirkju 29. septem-
ber.
Elsku bróðir og mág-
ur. Okkur langar til að
kveðja þig með örfáum
orðum. Við áttum ekki
von á því að þú myndir
hverfa okkur svona
fljótt. Okkur finnst við skilin eftir
sem höfuðlaus her, því að það varst
þú sem hringdir og fylgdist með öll-
um, vildir vita hvemig fólkið hefði
það og hvort. ekki væri allt í lagi,. riú
eða bara til að vita hvort'ekki ættí að
skreppa eitthvað 6g gerá sér glaðan
'iag-
ðfáar skemmtilégar stundir áttum'
við á Lækjarbakka, fallega suiriar-
húsinu ykkar Dagbjartar þar sem
boðið var uþp á góðán mat.og mikinn
siing, því að alltaf þegar komið vár.
samán vajr surígið pg> leikið af fingr-
umfrati}. . ;
Þorrablótin • vora sér kapituli
fyrstu árin, þú stjómaðir því hvar og
hvériær þau áttú að verá og þetta
skapaði oft og tíðum mikla kátínu hjá:
okkur. Nú er yngra fólkið tékið við að
skipuleggjaþau.
Krakkarnir okkar spyrja nú,
hvemig verður næsta þorrablót án
Dóra frænda, það verður skrýtið.
Oft hóaðir þú systkinunum saman
til að fara í ferðalög á hina ýmsu
staði. Ef farið var á há-
leridið þékktir þú öll
fjöll, ár og vötn betur
en nokkur annar og þú
miðlaðir þvi til okkar.
Sumir sögðu að hann
Dóri frá Rauðalæk rat-
aði betúr Um hálendið
en götur höfuðborgai’-
innar.
Ékki má gleyma
fyrsta ættarmótinu
sem þú áttir frumkvæði
að þó að yngra fólkið
tæki að sér að sjá um og
hvað þær skemmtu sér
vel móðursystumar,
Ogga, Stína Villa og Ása við harmon-
ikkuspil og söng.
Já, það er margt sem kemur upp í
hugann, en við geymum minningam-
ar um góðari bróður og élskulegán
mág og þykjumst vitaáð hann sé far-
inn að karina hálendi himnaríkis, til
þess;að vera’tilbúinh að sýna okkur
þáð seinhá méir.
Eai;áu ífriði, elsku póri.
Örh, Viktoría og Qölskylda.
HaiifStferðirnar með I)óra um há-
lendi íslands voru orðnar fastur
puriktur í tijverunrii. Á vinnustafð
Dagþjartar og Gerðár konunnar
mirinar var hóþur sem fór i þessar
ferðir með DÖra á hverju haustí frá
árinu 1996. Dóri sá um að skipu-
leggja þessar ferðir og ávallt ríkti
mikil spenna að fá að vita hvert yrði
nú farið næsta haust. Ferðimar í
Jökulgilskvísl, Jökulheima, Hrafn-
tinnusker og á virkjanasvæðin vora
allar ógleymanlegai’. Dóri þekkti öll
kennileiti á þeim svæðúrn sem við
fóram um. Hálendið var hans heim-
m\ Eitt er víst að utanlandsferðir
freistuðu Dóra ekki. Hann sagði við
mig að hann hefði ekki áhuga á því að
bíða í flughöfnum erlendis. Dóri hafði
brennandi áhuga á að rannsaka
gamlar göriguleiðir og í blaðagrein-
um setti hann fram tillögur um vega-
lagningu yfir hálendið. Hann gagn-
rýndi þá tæknimenn sem ekki vora
tilbúnir að taka tíllit til upplýsinga
frá eldri mönnum sem þekktu vel til
stáðhátta. Gaman var að spjalla við
Dóra uni þjóðmál, þó að við væram
ekki alltaf á sömu skoðun. í lok
hverrar ferðar var alltaf farið í sum-
arbústað Dóra og Dágbjartar og
grillað, spjallað og sungið. Sérstakur
hátíðarblær var alltaf yfir þeirri
stundu þegar Dóri hóf að segja okkur
sögu sem tengdist veggteppi sem
hangir upp á vegg í sumarbústaðn-
um. Mér fannst eins og Dóri færi allt-
af í annan heim þegar hann hóf að
segja okkur söguna sem tengdist
veggteppinu. Það rifjaðist greinilega
ýmislegt upp úr æsku hans. Dóri
hafði unun af að; hlústa á 'íslensk
songlög. Á þessum kyöldum var mik-
ið surigið, í eittpkiptið,þegaryiðýoi>-
um orðnir nóikkúð héitir var þjöð-
söngiirinn surígjrm.af mikillj iníiljfún.
Síðastliðinn’vétur sencli Ðóri til:nrín
kort, þar sem hann var búinn áð
mérkja- inn þá leið sem skyldi farin
méð hópinri á þessu líausti, sem sýndi
áð það vár engaiy bilbug á honurii að
finna. Það erú mikil forréttindi ai
hafa fengið að rijétá þessa að_fér<5asi
um hálendið með jafn fróðum manni
og Dóra. Dóri, ég þakka innilegafýr-
ir þær skemmtilegu stundir sem við
áttum saman. Það var ekki annað
hægt en að komast í gott skap við það
að vera í návist þinni. Dagbjört, ég
votta þér mína dýpstu samúð, ég veit
að söknuður þinn er mikill.
Sigurður Guðjónsson.
sumur í Bustarfell. Alltaf var sama
hugulsemin, það vora víst orðnir fjór-
ir ættliðir sem búið var að færa glaðn-
ingu. Meðan Tryggvi glímdi við laxinn
í Hofsá var Ella heima og sagði hún
mér þá margt sem hún mundi og gaf
rifjað upp en ég hafði ekki heyrt. Ég
man hana aldrei öðravísi en glaða og
hressa og þannig er gott að minnast
hennar. Seinna fluttu þau hjón suður í
Garðabæ að Naustahlein 5. Þangað
kom ég til Ellu fyrir tveimur áram
með Fríðu og Þóri, þá var Tryggvi lát-
inn. Heimilið þeirra þar var fallegt
eins og annarsstaðar og Ella var
hress og enn svo minnug og gaman
var að heyra þau Þóri rifja upp ýmis-
legt gamalt frá Vopnafirði. í júní fyrir
þremur áram var haldið niðjamót í
Vopnafirði. Vora þar samankomnir
afkomendur gömlu Bustarfells-systk-
inanna, bama Elínar Ólafsdóttur og
Methúsalems Einarssonar á Bustar-
felli. Þá komu austur fjórar dætur Ól-
afs og Ásrúnar, þær Elín, Margrét,
Oddný og Ingibjörg, en Guðrún var
þá látin. I samkomutjaldinu á Bustar-
felli var mikið sungið á föstudags-
kvöldið og léku þær Olafsdætur á „als
oddi“ og létu sitt ekki eftir liggja í
söngnum, ég á myndir sem sanna það.
Ella var mikil hannyrðakona,
prjónaði og saumaði allt á dætumar
meðan þær vora að alast upp. Seinna
fór hún að prjóna dúka, bæði stóra og
litla. Seinustu árin pijónaði hún tígla,
sem hún saumaði saman í falleg teppi.
I síðustu ferðinni í Bustarfell gaf hún
Björgu dóttur minni, núverandi hús-
freyju á Bustarfelli, fallegt teppi og
sagði henni að „breiða það ofan á
Braga bóndasinn þegar hann væri að
hvíla sig“. Ég þakka Ellu frænku
minni fyrir allt og sendi dætram
hennar og fjölskyldum þeirra samúð-
arkveðjur, einnig systram hennar,
þeim Möggu, Önnu og Ingu.
Elín Methúsalemsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓHANNA SIGURLAUG
VALDIMARSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Blöriduósskirkju laugarr
daginn 7. október kl. 14.00.
Jóhann Baldur Jónsson,
Kristín Jónsdóttir, Örn Sigurbergsson,
Kristinn Snævar Jónsson, Jóna Björg Sætrán,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og hlýhug vegna andláts og útfarar eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa, langafa og
bróður,
HAFLIÐA SIGURÐSSONAR,
Laugavegi 1,
Siglufirði.
Jóhanna Vernharðsdóttir,
Fanney Hafliðadóttir, Sturlaugur Kristjánsson,
Vernharður Hafliðason, Hulda Kobbelt,
Hafliði Jóhann Hafliðason, Helga Magnea Harðardóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og systkini hins látna.
Innilegar þakkir til átlra þeirra, sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför móður
okkar,
ELÍNAR ÓLAFSDÓTTUR
frá Burstafelli í Vopnafirði,
Naustahlein 5,
Garðabæ.
Ásrún Tryggvadóttir,
Hallfríður Tryggvadóttir,
Margrét Tryggvadóttir,
Þóra Tryggvadóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Innilegustu þakkir færum við öllum þeim sem
auðsýndu okkur samúð, vináttu' og hlýhug
vegria andláts og útfarar ástkærrar dóttur okk-
ar, móður og systur,
SIGRÚNAR ARNARDÓTTUR,
Æsufelli 2,
Reykjavík.
Sérstákár þakkir til'.séfa Guðjaugar Helgu Ásgeirsdóttur', Þorsteins S.
Stefánssonar, yfirlæknis, syo og annars starfsfólks gjörgæsiudeildar .
Landspítalans við Hringbraut. í okkar augum er þetta fólk alveg einstakt.
. Guð blessi ykkur ölL
Skúli Guðmundsson, Björg Guðnadóttir,
Lilja Björg Sigurjónsdóttir,
Elvar Skúli Sígurjónsson,
Ingibjörg Karen Sigurjónsdóttir,
Daníel Aron Sigurjónsson,
Alexandra Mist Birgisdóttir,
Álfheiður Arnardóttir, Stefán Þór Bjarnason,
Guðni Þór Skúlason, Sigurbjörg Ámundadóttir,
Ragnheiður Linda Skúladóttir.
j
|
ú
i)
■ I
I
fij
ff