Morgunblaðið - 09.11.2000, Síða 70

FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
EG VONA AÖ PETTA SEKINVERSKI
MA TURINN SEM PÚ PANTAÖIR!
-------
cucf' fjfíU
ciipp-'Em
S-n'
Grettir
( SÆL AFTUR, ^ r í DAS ER JÓN ... , 1 í i
ÍJL>-—£RM t7AV75 ^-17 1
Hundalíf
Ljóska
Ferdinand
50MEPAV THERE'5 G0IN6 TO
BE A MONUMENT HERE.AMP VOU
KMOU) OJHAT OJlLL BE ON IT?
''THI5 15 WHERE 5ALLY BROION
0JA5TEPTHE BE5TYEAR5
OF HER LIFE UJAlTING FOR
THE 5CHOOL BU5..."
Einn daginn verðursett upp
minnismerki hérna og veistu
hvað mun standa á því?
v' 5HE COULP HAVE 5LEPT
ANOTHER TEN MlNUTESi"
~^C
„Það er hér sem hún Sallí Bjarna
eyddi bestu árum lífs sms í að bíða
eftir skólabflnum..."
„Hún hefði getar soflð
tíu mínútum Iengur.“
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Andkristnihátíð
Frá Sigurði Harðarsyni:
í TILEFNI af Andkristnihátíð vill
undirritaður koma eftirfarandi á
framfæri.
Hátíðin var ekki haldin sem beint
andsvar við þá kristnihátíð ríkis og
kirkju sem fræg er orðin að endem-
um. Andkristnihátíð var haldin til að
benda á að hlutverk kirkjunnar hef-
ur gegnum tíðina verið að innprenta
þegnum þjóðfélags okkar hlýðni við
ríkisvaldið og virðingu fyrir kirkj-
unnar mönnum.
Kristin kirkja hefur með yfírgangi
sínum og áherslu á mikilvægi sitt
sem stofnunar svikið fólkið sem hún
segist þjóna. Með útbreiðslu trúar-
bragðanna hafa kirkjan og aðrir
kristnir söfnuðir unnið frekar að því
samsæri sem trúarbrögð eru.
í eðli sínu eru trúarbrögð samsæri
um að bæla niður hið leitandi eðli
hvers einstaklings og stýra því í
ákveðinn farveg sem samkvæmur er
því sem trúarbrögðin skipa. Pannig
stuðla trúarbrögðin að ákveðnum
takmörkunum á möguleikum hvers
og eins til andlegs þroska þar sem öll
ræktun hins andlega fer fram innan
ákveðins ramma. Það er hið sorglega
eðli trúarbragða.
Sönn trú eða persónulegt vitund-
arsamband við guð hefur ekkert að
gera með trúarbrögð enda má segja
að trúarbrögð séu bara brögð til að
fá fólk til að trúa. Flest það fólk sem
vinnur að útbreiðslu guðsdýrkunar
innan ramma trúarbragðanna gerir
það af góðum hug því það þekkir
ekki annan sannleik eftir að hafa
sjálft orðið fyrir þeim brögðum sem
fá fólk til að trúa.
Þess vegna trúir það því að það
hafi höndlað hinn eina sannleik og
efasemdir eru eitthvað sem er ekki
vel séð yfir ákveðnu marki innan
kirkjunnar eða hópsins. Mörg þein-a
munu koma til með að hrökkva við ef
þau lesa þessa grein, aðrir munu
taka innihald hennar nærri sér þar
sem hvarvetna í samfélagi okkar má
finna eitthvað sem ætlað er að ýta
undir þá hugsun að trúarbrögðin séu
eitthvað sem hafi alltaf, sé alltaf og
muni alltaf vera til staðar og ekki má
hrófla við.
Aðstandendur Andkristnihátíðar
trúa því að kristni sem trúarbrögð sé
í hnignun og sé stöðugt að tapa virð-
ingu sinni í augum almennings eftir
því sem almenningur hefur meiri að-
gang að upplýsingum um aðra mögu-
leika til að stunda sitt andlega líf eða
lifa sínu lífi án trúarbragða, treysta á
sig sjálfan og náungann án þess að
vera háður kennisetningum. Eftir
þúsund ár af kristni eru næstu þús-
und ár okkar, okkar sem erum eigin
guðir, okkar sem kjósum að trúa
ekki nema á eigin forsendum, okkar
sem gerum okkur heimakomin á
stórmarkaði hugmyndafræðanna og
sníðum okkar eigin hugmyndafræði
eftir máli.
SIGURÐUR HARÐARSON,
Grettisgötu 6, Reykjavík.
Fátækt kostar
peninga
Frá Margréti Guðmundsdóttur:
HVAÐ SKYLDI það kosta samfé-
lagið að halda úti þeirri fátækt sem
hluti þjóðarinnar býr við í dag? Það
er dýrt að vera fátækur. Það er ekki
bara dýrt fyrir þann sem er fátækur
heldur líka samfélagið sem hann býr
í. Þeir sem hafa nóg fyrir sig eru líka
að borga fyrir fátæktina í landinu.
Það eru ekki bara þeir fátæku sem
fara illa út úr fátæktinni heldur hinir
líka.
Við skulum taka dæmi: Félags-
þjónustan í Reykjavík kostar mikla
peninga. Hún er alfarið rekin af al-
mannafé. Þeir sem þar starfa fást
alla daga við að reyna að draga úr
sárustu fylgikvillum fátækra fjöl-
skyldna í Reykjavík. Þar má nefna
að greiða niðui’ skuldir heimila við
Orkuveitu Reykjavíkur, ógreidd af-
notagjöld fyrir ríkissjónvarpið, mat-
arskuldir í matvöruverslunum, tann-
læknakostnað fyrir börn, viðtals-
meðferðir hjá sálfræðingum og
geðlæknum, skuldir við dagheimili.
Veita styrki til fatakaupa fyrir börn
á haustin þegar skólar byrja og veita
styrki þegar þarf að halda fei-ming-
arveislur. Og hverjir eru það sem
leita mest til Félagsþjónustunnar,
jú, það eru öryrkjar, ellilífeyrisþegai-
og láglaunafólk.
Er ekki eitthvað bogið við þetta?
Er ekki eitthvað bogið við samfélag
þar sem fjölskyldan í næsta húsi
verður að greiða niður hita og raf-
magn eða skuld úti í matvörubúð fyr-
ir granna sinn eingöngu vegna þess
að viðkomandi hefur svo lág laun eða
fær svona lágar bætur? Það væri
mikil kjarabót fyrir þá sem hæm
laun hafa að útrýma fátækt á Islandi.
Annað dæmi er hægt að taka:
Flestir eru sammála því sem
margar rannsóknir hafa sýnt fram á,
að þeir sem búa lengi við fátækt búa
líka oft við verra heilsufar en þeir
sem ekki eru fátækir.
Það væri forvitnilegt að vita hvað
fátæktin á íslandi kostar heilbrigðis-
þjónustuna. Hvað fátæktin kostar
spítalana í raun og veru.
Margir sem eru í fullu starfi, fólk í
verslunarstörfum, í verksmiðjum,
við fiskvinnslu og í fleiri störfum,
getur ekki séð fyrir fjölskyldum sín-
um vegna þess að launin eru svo lág.
Eftir fulla vinnu fá margir útborgað
milli 70 og 80 þúsund krónur á mán-
uði. Þetta er forkastanlegt. Við skul-
um ekki gleyma því að hærri örorku-
bætur og hærri laun skila sér strax
til samfélagsins aftur. Það ætti að
vera skýlaus krafa þeirra sem hærri
laun hafa að þurfa ekki að borga með
vinnandi fólki.
MARGRÉT
GUÐMUNDSDÓTTIR,
Skipholti 16, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
tii birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.