Morgunblaðið - 15.11.2000, Síða 56

>6 MIÐVIKUDAGUR 15. NÓVEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Dyraglens
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
FOLKIÐ ÞARNA A EY&IEYJUNNI
7/jj ER Aí> BORÐA ROTTUR!
IUT
111' f'l l
00

Grettir
Hundalíf
Smáfólk
Á ég að koma til
tannlæknisins, aftur?
Nú, eru liðnir sex mánuðir? Tannlæknar hljóta að vera
Ég trúi því ekki. með öðruvísi dagatöl.
Heilbrigt
metnaðarmál
Frá Jóni Vali Jenssyni:
FRÆÐSLA um kynlíf og barneign-
ir er nauðsynlegur þáttur í uppeldi
ungmenna.
Halda mætti af fullyrðingum fá-
kunnandi manna, að konur séu sí og
æ frjóar og eigi nánast alltaf von á
þungun við hver kynmök. En gáum
að því, að kona er ekki frjó nema
u.þ.b. 2% til 3,6% af hverjum fjórum
vikum (eggið lifir 12-24 klst.);
reyndar þarf að gæta þess líka, að
sæðið getur lifað 1-3 og allt upp í 5
daga fram að egglosi, þannig að
óbeint má tala um allt að 22% frjó-
semistímabil sem konan eða öllu
heldur parið þarf að „vara sig á“,
vilji þau ekki eignast barn. Þegar
þess er gætt, að egglos er nokkuð
sem er fyrirsjáanlegt hjá flestum
konum, nánast alveg reglulegt og
m.a.s. með mælanlegum einkennum,
er það eitthvert mesta undrunarefn-
ið i allri umræðu um takmörkun
bameigna, að það skuli ekki vera
kappsmál hverrar konu, sem vill
ekki þá stundina eignast barn, að
stýra einfaldlega fram hjá öllum sín-
um stuttu fijósemistímabilum. Þetta
er einfaldlega partur af því að kom-
ast vel af í tilverunni.
Það ætti að vera metnaðarmál
allra unglinga, ekki sízt stúlkna, og
þáttur í fræðslu þeirra í skólum, að
þeim séu kynnt þessi mál eftir
megni, að þau læri á þennan gang
náttúrunnar, ef á þarf að halda,
hvort heldur til að forðast getnað
eða (og ekkert síður) til að stefna að
getnaði þegar að því kemur að hans
er óskað, með því að notfæra sér
þessa þekkingu sína á náttúrlegum
frjósemistímabilum.
Er það ekki eitthvert sorglegasta
dæmi um hugsanaleti og skipulags-
leysi fólks þegar það álpast á að
gera sig þungað og vill svo leysa
málið með örþrifaúrræði, jafnvel
sama fólkið og síðar meir ætlar sér
að eignast bam en er einmitt með
„lausn vandans“ að taka ekki svo
litla áhættu á því að gera sig ófrjótt
eða lenda í fósturlátum og fyrir-
burafæðingum? Er það ekki þetta
sem læknar, hjúkrunarfólk og fé-
lagsráðgjafar ættu að vinna hvað öt-
ulast að, sem sé að stuðla að þekk-
ingu almennings á náttúrulögmálum
kynlífsins og hvernig beizla má nátt-
úruna í þágu okkar sjálfra?
JÓN VALUR JENSSON,
cand.theol. og félagi í Lífsvon.
Ljótur leikur land-
búnaðarráðherra
Frá Gunnari Sigurðssyni:
EFTIR DÁGÓÐAN tíma ákvað
háttvirtur landbúnaðarráðherra að
skríða undan sínum rómaða feldi og
tilkynna niðurstöðu sína varðandi
það hvort heimila ætti innflutning á
fósturvísum úr norskum kúastofni.
Niðurstaða ráðherrans var síðan
tilkynnt hinn 31.10 sl. og var hún á
þá leið að heimila ætti innflutning-
inn. Ekki get ég sagt að ég sé
manna fróðastur um bústörf eða
ræktun ferfætlinga, en niðurstaða
ráðherrans í þessu máli gerði mig
aldeilis hlessa samt sem áður. Ekki
fæ ég skilið tilganginn með að flytja
inn fósturvísa úr kúm frá Noregi
eða öðrum löndum. Þetta á að vera
tilraunaverkefni en hvaða tilgangi á
þessi tilraun að gegna? Tilraunin
hlýtur að vera til þess fallin að betr-
umbæta íslensku mjólkina eða auka
framleiðslu á henni. Ég hef ekki
enn fyllst viðbjóði á að drekka ís-
lenska mjólk og hef enn ekki fundið
betri mjólk í þeim löndum sem ég
hef komið til, en ég hef ekki komið
til Noregs. Ekki hef ég heldur fund-
ið fyrir að ég komist ekki yfir þá
mjólk sem ég þarfnast, síður en svo,
oftast hafa allir kælar verið fullir í
þeim búðum sem ég versla í. Einu
sinni hef ég þó lent í vandræðum,
en það var þegar mjólkurverkfallið
skall á. Ekki get ég heldur ímyndað
mér að norskt nautakjöt sé eitthvað
betra en það íslenska. Hver er þá
meiningin með þessari vitleysu hjá
háttvirtum ráðherra? Á bara að
leyfa tilraunir til að sjá hvernig út-
koman verður? Hvað er að íslenska
kyninu? Það hefur dugað okkur ís-
lendingum vel gegnum aldirnar og
mun vafalaust gera það áfram.
Þar sem þessi þróun er orðin að
staðreynd sé ég einnig marga aðra
möguleika sem íslenskir bændur
geta tekið upp. íslenski hesturinn
hefur marga kosti fram yfir aðrar
hestategundir í heiminum. Mér
finnst samt sem áður að hægt væri
að betrumbæta íslenska hestastofn-
inn, mér finnst hann t.a.m. oft vera
stuttur í annan endann. Væri þá
ekki ráð að leita til annarra landa til
þess að leika sér aðeins með hesta-
stofninn okkar og reyna að gera ís-
lenska hestinn að alvöru tryllitæki?
Það er eflaust góð útflutningsvara.
Islenska kindin er einnig gædd
miklum kostum fram yfir aðrar
kindategundir. Það hefur sú nýsjá-
lenska einnig. Væri ekki ráð að
leika sér aðeins með þær einnig og
blanda þessum tveimur tegundum
saman? Utkoman væri án efa frá-
bær útflutningsvara.
Að leyfa innflutning á fósturvís-
um úr norskri kúategund finnst
mér vera skrípaleikur og ég trúi
ekki að bændur leyfi þessari vit-
leysu fram að ganga. Eitthvað segir
mér að ráðherra hafi ekki legið einn
undir feldi í þessu máli en eitt er
samt víst að hann kom öfugum
megin undan blessuðum feldi sín-
um.
GUNNAR SIGURÐSSON,
smali,
Stigahlíð 18, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.