Morgunblaðið - 28.12.2000, Page 54

54 FIMMTUDAGUR 28. DESEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Elskulegur föðurbróðir okkar og frændi,
BJARNI SIGURGEIRSSON
bóndi,
Selfossi 2,
Selfossi,
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands á öðrum degi jóla.
Útförin verður auglýst síðar.
Sigrún Arnbjarnardóttir,
Sígurgeir Höskuldsson,
Arna Viktoría Kristjánsdóttir,
Ásgeir l'sak Kristjánsson,
Kristján Bjarni Jóhannsson.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
ÞÓRDÍS LÁRUSDÓTTIR,
Kárastfg 2,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut laugar-
daginn 23. desember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Kristinn D. Hafliðason,
Hafliði Brands Kristinsson,
Halldóra Kristín Kristinsdóttir,
Lárus Lárusson,
tengdabörn og barnabörn.
+
Eiginkona mín,
JÓSÍANA (JANA) MAGNÚSDÓTTIR,
Lindargötu 14,
Reykjavík,
andaðist á jóladagsmorgun.
Steinar Guðmundsson.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRN FR. BJÖRNSSON,
Hávallagötu 31,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni miðviku-
daginn 3. janúar kl. 13.30.
Ragnheiður Jónsdóttir,
Birna Björnsdóttir, Rafn Þorsteinsson,
Grétar Björnsson, Helga Friðbjarnardóttir,
Guðrún Björnsdóttir,
Gunnar Björnsson, Aðalheiður Þorsteinsdóttir,
Bjöm Friðgeir Björnsson,
barnabörn og langafabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi.
LÚTHER EGILL GUNNLAUGSSON,
Veisuseli,
Fnjóskadal,
lést sunnudaginn 24. desember.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 29. desember
kl.13.30
Þorgerður Laxdal,
Gunnlaugur Lúthersson,
Hilmar Lúthersson, Þórey Egilsdóttir,
Steinþór Berg Lúthersson,
Helga Hlaðgerður Lúthersdóttir, Henry Skowronski
og barnabörn.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EINAR ÁGÚST FLYGENRING,
Skúlabraut 7,
Blönduósi,
lést á fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laugar-
daginn 23. desember.
Jarðsungið verður frá Fossvogskirkju miðviku-
daginn 3. janúar kl. 15.00.
Súsanna S. Flygenring, Sigurður Flygenring,
Anna María Flygenring, Tryggvi Steinarsson
og barnabörn.
EIRÍKUR KRISTINN
NÍELSSON
+ Eiríkur Kristinn
Níelsson fæddist í
Laugardal í Reykja-
vík 29. nóvember
1942. Hann lést 17.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
Niels Kristján Svane,
f. 17. maí 1918, d. 28.
júní 2000 og Bcrg-
þóra Eiríksdóttir, f.
17. október 1921.
Systkini Eiríks eru
Margret, f. 13. ágúst
1945, maki Bjami
Snæbjörnsson; Una
Jónfna, f. 26. desem-
ber 1952, maki Haukur Gunnars-
son; Þorgeir Hjörfur, f. 27. febrúar
1961, sambýliskona Sigrún Þórð-
ardóttir.
Eiginkona Eiríks er Jónrna Egg-
ertsdóttir, f. 13. júlí 1946 í Reykja-
vík, gjaldkeri hjá Lánasjóði sveit-
arfélaga, dóttir hjónanna Eggerts
Jóh. Jónssonar og konu hans Sig-
ríðar Theodóru Ámadóttur.
Þeirra böm em: Eggert Jóhann, f.
24. desember 1966 í Reykjavík,
starfar hjá Heildv. Reykjafelli.
Lærði rafvirkjun í' Iðnskólanum í
Reykjavík; Bergþóra, f. 21. febr-
úar 1968 í Reykjavík, líffræðingur
frá Háskóla íslands, í námi í dýra-
lækningum í Kaup-
mannahöfn frá 1995;
Sigríður Theodóra,
f. 24. júní 1974 í
Reykjavík, _ starfs-
maður hjá Isal, sam-
býlismaður hennar
er Atli Örvar, f. 19.
mars 1966, í tré-
smíðanámi i Iðnskóla
Ilafnarfjarðar.
Þeirra dóttir er Jón-
ína Valgerður Örvar,
f. 17. febrúar 1998.
Eiríkur lærði flug í
Tulsa, Oklahoma,
1962-63, flaug og
kenndi flug hjá Flugsýn, Flugstöð-
inni, Navy Aeroclub, Keflavík og
Birni Pálssyni. Vann við uppbygg-
ingu álversins í Straumsvík, við
byggingu Búrfellsvirkjunar og
síðan við gangsetningu álversins í
Straumsvík 1969. Lærði bifvéla-
virkjun við Iðnskólann í Reykjavík
1975-1979. Starfaði hjá föður sín-
um á Bifreiðaverkstæði N.K.
Svane til ársins 1988 að hann tók
við rekstrinum til ársloka 1999.
Starfaði um skeið hjá varahluta-
verslun Ræsis vorið 2000.
Útfor Eiríks fer fram frá Ás-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Ég sit hér heima og það eru bara
liðnir tveir dagar frá því þú sagðir
mér að þú héldir að þú værir bara að
fara. Ég set „Paint your wagon“ í
geislaspilarann og vel eitt af upp-
áhalds lögunum þínum, æ þú manst
„Wand’rin star“ með Lee Marvin. Ég
get ekki annað en fellt tár. Þú varst
sjálfur mikil flökkugeit í þér. Öll
ferðalögin sem við fórum um ísland
þvert og endilangt, landleiðina, loft-
leiðina og jafnvel á sjó líka. Þessar
ferðir eru eitt af þeim guUkomum
sem ég geymi í hjartaíylgsnum mín-
um. Pakkað var í bílinn fyrir framan
Vesturbergið og við pössuðum okkur
á að vera ekki of nálægt þegar sú at-
höfn átti sér stað. Blótsyrðaflóðið gat
orðið þvílíkt að Kolbeinn Kafteinn úr
Tinnabókunum hefði roðnað. Skap
var nokkuð sem guð gaf þér nóg af og
ef þú varst þreyttur og svangur gastu
átt það til að vera eins og Hekla í
miklum ham. Það var oft tilfellið þeg-
ar verið var að tjalda. Mörgum er
minnisstæð ferðin þar sem verið var
að setja hústjaldið upp í einum af þess
fyrstu ferðum. Það brugðu sér margir
frá í gönguferð meðan þú varst að
gera Kolbein Kaftein skömmustuleg-
an og samtímis að reyna að henda
reiður á hvaða súla ætti að vera hvar.
Þetta var ótrúlega fyndið, svona eftir
á allavega. Eitt það skemmtilegasta
við ferðalögin voru allar sögurnar
sem við fengum að heyra af tröllum,
draugum, útilegumönnum og konum
sem höfðu verið á ferli á þeim slóðum
sem við ferðuðumst um. Ef það var
stjörnubjart fengum við líka að læra
um stömumerkin.
Sögustundirnar voru ekki bara
bundnar við ferðalögin. Ég minnist
margra kvöldstunda í Breiðholtinu
þar sem þú last fyrir okkur einn kafla
á kvöldi úr Ævintýrabókunum og
stundum fleiri ef við vorum heppin.
Mér fannst fuglinn Kíkí alltaf
skemmtilegastur, sem lýsir kannski
áhuga mínum á dýrum. Það var ekki
sjaldan sem maður stóð suðandi í bað-
herbergisdyrunum þegar þú varst
nýkominn úr vinnunni að þvo þér:
„Paaabbbbii.. .má ég fá hund.. .má ég
fá kött...má ég fá hest...má ég fá
hamstur...?“ Einhvem tíma hlaut
stíflan að bresta og mín hitti á veika
stund og fékk leyfi til að ættleiða tvo
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útf ararþ j ónustu.
Sjáum um útfarir á allri Iandsbyggðinni.
síLi 896 8242

Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is

Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is
4'
3

w

með þjónustu allan
sólarhringinn.
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
hamstra, sem fljótlega urðu fleiri. Ár-
in liðu og hamstramir dóu en þar sem
búið var að plægja jarðveginn áttu
kettir og hundur greiðari aðgang inn
á heimilið og fóra að verða ómissandi
hluti af okkar lífi. Álfur var þar í
mestu uppáhaldi hjá þér og kom jafn-
vel og kvaddi þig um miðja nótt áður
en hann lagðist til sinnar hinstu hvílu.
Sú var tíðin að ég var stutt í annan
endann og eins og kettlingur elti
égykkur mömmu á röndum. Þú varst
fullkomnasti maður í heimi. Dag
nokkurn settistu hjá mér og sagðir að
mér ætti ekki alltaf eftir að finnast
það. Þegar ég yrði eldri, þá myndi ég
eiga eftir að kalla þig helvítis kallinn,
sem skilur ekki neitt. Þetta var sko!!!!
það fáránlegasta sem ég hafði nokk-
um tíma heyrt. Svo kom gelgjuskeið-
ið með öllum sínum unglingabólum og
þið mamma vorað gasalega hallæris-
leg og vissuð ekkert í ykkar haus. Ég
gleymi samt aldrei þessum orðum
þínum og hneykslun minni á þeim.
Eina mína uppáhalds tómstunda-
iðju á ég þér að þakka. Ég man enn
þann dag þegar þú dróst mig inn í
stofu með gömlu Pentax-myndavélina
og nú skyldi ég læra á alvöra mynda-
vél. Ég man að mér leist ekkert á
þetta í fyrstu ...„Ijósop
...hraði...ASA-tala...oh boy!!!“ Ekki
leið þó á löngu þar til ég var komin
með brennadi áhuga og farin að fram-
kalla og stækka sjálf. Það er mér
einnig mikils virði hve mikið traust þú
sýndir mér og sjaldan gagnrýndirðu
það sem ég var að gera, jafnvel þó ég
kæmi heim með einkunnir sem áttu
helst heima í raslinu. Þegar vinkon-
umar heyrðu að ég hefði ekki verið
skömmuð urðu þær orðlausár. Þegar
svo ég sýndi því áhuga að vilja fara að
ferðast upp á eigin spýtur í ævintýra-
ferðir til Afríku vantaði ekki hvatn-
ingu frá þér. Ég held helst að þú hafir
dauðöfundað mig þegar ég fór.
Alltaf vora vinir okkar velkomnir
og þið mamma hafið tekið inn ófá
„tökubömin“ og leyft þeim að gista
heilu og hálfu vikumai'. Fæstir vin-
anna trúðu því þó að þú gætir átt það
til að reiðast og fannst þú vera hið
mesta ljúfmenni. Víst varstu ljúfur,
en það er líka gaman að minnast
þeirra stunda þegar þú réðst ekki við
þig, öskuillur yfir því að brauðristin
virkaði ekki og hótaðir að henda
henni fram af svölunum, dembdir í
leiðinni út ógrynni af blótsyrðum sem
var svo snilldarlega raðað saman.
Með áranum kólnaði í eldfjallinu og
það var farið að gjósa mun sjaldnar.
Þótt gosin væra sjaldnar minnkaði
þijóskan ekkert. Það var vafalaust
gott því á henni komstu langt í veik-
indabaráttu þinni. Krabbinn var bara
einhver óþverri sem þú ætlaðir að
losna við. Vandamál í þínum augum
var eitthvað sem tekist er á við og
ekkert múður. Því miður fyrir okkur
hin, sem eftir sitjum, þá vai' þijóskan
þér ekki nóg í þetta sinn. Þú fórst frá
okkur ósáttur við örlagadísimar og
við munum öll sakna þín sárt. Elsku
pabbi, takk fyrir að hafa verið til.
Þín saknandi dóttir,
Bergþóra.
í okkar stóru góðu fjölskyldu hefur
sorgin kvatt dyra í annað sinn á árinu.
Þrátt fyrir erfið veikindi Eiríks héld-
um við öll í þá von að hann næði bata
og hann ekki síst hélt okkur gangandi
á bjartsýni og dugnaði. Myndir minn-
inganna hafa þotið um hugann á síð-
ustu dögum þegar ljóst var hvert
stefndi. Hann fæddist í hjarta
Reykjavíkur, í skrýtna húsinu hans
afa í Laugardal þar sem nú er Laug-
ardalsgarðurinn, en foreldrarnii'
bjuggu þar sem nú er Húsdýragarð-
urinn. Mér fannst hann og Margret
alltaf hafa verið svo lánsöm að hafa
kynnst þessu sérstaka sambýli fjöl-
skyldunnar og einnig uppbygginu afa
á garðinum. Okkar samskipti hafa
verið einstök alveg frá upphafi, frá því
ég fæddist. Hann var stóri bróðir sem
ekki var hægt annað en að líta upp til
þó ekki væri nema fyrir það hve stór
hann var. En það var ekki bara það
heldur var á milli okkar sérstakt
samband, einhver þráður sem ekkert
gat slitið. Kannski var það bara gagn-
kvæm væntumþykja, kærleikur og
virðing sem var svona sterk milli okk-
ar. Ég var sendillinn hans ef hann
þurfti þess með og fannst það sjálf-
sagt mál. Það varð að sjá til þess að
hann hefði brilliantín í hárið svo hann