Skírnir

Volume

Skírnir - 01.12.1906, Page 62

Skírnir - 01.12.1906, Page 62
350 N'okkur orð um bókmentir vorar. Skírnir. sé að vera sagnaskáld og ljóðskáld. Hvernig er t. d. allur fjöldinn af kvæðum vorum til orðinn? Þannig, að kvæð- in hafa verið ort við tækifæri eða á tómstundum, um andvökunætur eða þegar einhver hentug skilyrði fengust til þess. Megnið af þeim eru smákvæði og tiltölulega skamma stund hefir þurft til að yrkja hvert þeirra. Hafa því ljóðskáld vor ávalt getað sint gagnólíkum aðalstörf- um, sem verið hafa atvinna þeirra, þótt þeir hafi ort margt og mikið á tómstundum og undir hentugum hugblæ. En sá, sem skrifar sögur, verður að hafa meir óskiftan tíma og má síður truflast af öðrum ólíkum störfum. Þetta liggur í augum uppi. Það er svo afarmikið andlegt starf og áreynsla fyrir slíkan mann að jafnaði að geyma efni langrar sögu í huga sér, spinna alla einstaka þræði henn- ar og flétta þá saman í rétta samræmisheild, að hann v e r ð u r á meðan að lifa óskiftur í því og áhyggjulítill gagnvart öðru. Annarlegt starf h 1 ý t u r ávalt að slíta fyrir honum þráðinn, fela í gleymsku margt af þeim hug- myndum, sem hann ber i hjarta og eyða þeim hugblæ, sem óslitin umhugsun sögunnar elur hjá lionum. Það eru fáir svo miklir andlegir fjörmenn og fjölhæfingar, að þeir geti stundað margt svo að segja í einu. Nefnum t. d. Einar Hjörleifsson. Hann hefir orðið að þræla alla sína æfi i hvíldarlausu blaðamenskustriti, og hvernig er svo hægt að búast við því, að hann hafi ástæður eða andlegt fjör og frjálsræði til þess að rita sögur, enda er hann nálega hættur því, að því er séð verður. Það er þó óneit- anlega maður, sem þegið hefir mikla frumgáfu til þess að skrifa sögur, maður, sem hefir svo næmt innsýni i sálar- líf manna, að oss er sjálfsagt óbætanlegt tjón að því, að lífið og atvikin hafa dæmt hann til að hætta; og hann er líka eflaust sá maður, sem hefir haft andlega þ ö r f s j á 1 f u r til að rita um þess háttar efni. Og hvílík þraut og kvalræði og ógæfa, þegar barátta lífsins þröngvar mönnum, sem hafa þessa andlegu þörf, til þess að afneita henni og yfirgefa hana!
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.