Skírnir - 01.08.1915, Síða 98

322
Alþýðukveðskapur.
Það var við Þjórsárbrú fyrir fáum árum. Vék hann sér
þá að sessunaut sinum og hvíslaði i eyra honum:
111 og köld er æfi min
eins og fyr með köflum, —
skyldi enginn eiga vín
af öllum þessum djöflum?
(Einar Brynjólfsson).
Það fylgir með, að sessunauturinn hafi launað vísuna.
með góðri hressingu í koníaki.
Þeir sem setið hafa fyrir hjá ljósmyndara vita að
platan, sem myndin var tekin á geymist og eftir henni
er hægt að taka myndir aftur, óski menn þess.
En hitt vita menn ef til vill ekki, að hagyrðingurinn
sem tók myndir af fólkinu — upp á sína vísu — býður
sömu kostakjörin. Þetta er líka svo að segja ný uppfundn-
ing. Gísli heitir hann, og á heima norður í Húnavatns-
sýslu, sem býður þetta. Hann orti sér til garnans langa
skammarímu um alla bændurna í sveitinni og klykkir svo-
út með þessari stöku:
Þá skal hætta þetta kvöld
þessi ljóð að hinda,
en — platan geymist ef að öld
óskar fleiri mynda.
Það skal ósagt látið, hvort bændunum muni það mik-
ið áhugamál að platan geymist. En hún geymist þessi
staka, þótt allur skammabragurinn gleymist.
Þá eru og til margir samkviðlingar, stökur, er hag-
yrðingar köstuðust á, þegar fundum þeirra bar saman.
Eru þeir á stundum tveir um sömu visuna, einn byrjar,
en annar rekur í botninn. Oftar er það þó þann veg, að
hvor um sig kveður vísuna til enda og enda fleiri, séu
þeir vel upplagðir og jafnvígir. Þótti þetta alla jafnan
skemtun góð, er þeir leiddu þannig saman hesta sína, og
smellnar eru margar slíkar stökur, sem þjóðin heflr vernd-
að frá gleymsku.