Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1953, Blaðsíða 85

89
andi kirkjugarð og undir eldhúsi og öðrum framhýsum bæjar þess,
er síðast stóð í Ketu“.
Við bessa skilmerkilegu fundarlýsingu Gunnsteins Steinssonar er
raunar engu að bæta. Því miður sendi hann ekki sýnishorn af bein-
unum, en hafi hann rétt fyrir sér, að þar sé um mannabein að ræða,
verður að ætla, að kirkjugarðurinn hafi eitt sinn náð lengra norður
en hann gerir nú og bærinn seinna að nokkru byggður þar sem áður
hafði verið kirkjugarður. Benda má á, að sjóðurinn frá Gaulverja-
bæ fannst einnig rétt við kirkjugarðinn þar, þó að varlega sé ætlandi,
að nokkurt innra samband sé milli silfurs og kirkjugarðs.
Sjóðurinn frá Ketu vegur 135 gr. Eins og myndin sýnir, eru í hon-
um litlar stengur, sívalar eða strendar, sumar samanbeygðar, aðrar
snúnar, silfurþynnur með slegnum punktum og þríhyrningum og loks
sex brot aí silfurpeningum; tvö þeirra eiga saman. A sumu af silfrinu
er grænt hrúður, en mest af því er fagurt. Brotið efst til hægri er ber-
sýnilega úr hring af hringnál (dálki) af víkingaaldargerð, sem al-
geng er í silfurfundum. (Sjá t. d. M. Stenberger: Die Schatzfunde
Gotlands der Wikingerzeit, mynd 110,1). Önnur brot eru af armbaug-
um af venjulegri gerð með slegnum þríhyrningum og deplum. Pen-
ingabrotin eru eins og hér segir, að svo miklu leyti sem þau verða
skilgreind:
Þýzkaland (Saxland)
Otto-Adelheid
1. ATEHLHT kirkja) (-D-IGR-A(-REX) kross með ODDO í
hornunum. Óheill. Sbr. Dannenberg 1167. 1,24 g.
Kalífaríkið.
2. Dirhem, óheill. Samaniðafurstinn Nasr ibn Ahmed 913—942
og Al-Muktadir kalífi, 908—932. 1,67 g.
3.-4. Dirhem, tvö brot af sama peningi, sem hefur verið beygður
saman. Óskilgreinanleg. 0,81—0,60 g.
5. Dirhem, brot, óskilgreinanlegt. 0,58 g.
6. Dirhem, brot, óskilgreinanlegt. 0,29 g.
Otto-Adelheid-peningurinn bendir til þess, að Ketusilfrið muni vera
um það bil frá sama tíma og sjóðurinn frá Gaulverjabæ, frá tíma-
bilinu um 1000. Sennilega hefur það verið grafið í jörðu á fyrstu ára-
tugum 11. aldar. Engin vitneskja er um landnám í Ketu eða ábú-
endur þar á söguöld. K. E.