Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1974, Blaðsíða 149

SKÝRSLA UM ÞJÓÐMINJASAFNIÐ 1973
155
og hreinsun, svo og bletti sem sérstök trú var höfð á. Þórður Tómas-
son sá að venju að mestu leyti um samningu spurninganna
Á árinu bættust 378 ný númer í heimildasafn deildarinnar og
hafa þau ekki orðið fleiri á einu ári. Voru því í árslok komin 3154
númer í þetta safn.
í júlí-ágúst var farin nokkurra vikna ferð á vegum deildarinnar
um Múlasýslur báðar og Austur-Skaftafellssýslu, bæði til að afla
beinna heimilda og þó ekki síður nýrra heimildarmanna, en sífellt
þarf að fylla í þau skörð sem eðlilega myndast í þeim hópi. í apríl
var auk þess farin stutt ferð um Kjósarsýslu í sama augnamiði.
Deutscher Akademischer Austauschdienst veitti safnverði deildar-
innar þriggja mánaða styrk til dvalar við sambærilegar stofnanir
í Sambandslýðveldinu Þýskalandi og dvaldist hann í Bonn, Miinster
og Berlín í september—nóvember en sótti auk þess þýska þjóðfræði-
þingið í Hamborg 1.—7. október. Lagði hann einkum stund á að
kynna sér störf og aðferðir þarlendra við gerð svonefndra þjóð-
háttakorta (Ethnological Atlas). Hann flutti auk þess fyrirlestra
um íslenskar þjóðháttarannsóknir við þjóðfræðistofnunina í Munster
og germanistadeildina við Freie Universitát í Berlín. Mjöll Snæs-
dóttir fil. stud. annaðist á meðan að hluta til um starfsemi deildar-
innar.
Stundakennslu í þjóðháttafræði við Háskóla fslands var fram
haldið á árinu og annaðist Árni Björnsson hana á vormisserinu en
Mjöll Snæsdóttir á haustmisserinu.
Reglulegir þættir um þjóðháttaefni voru sem áður fluttir í
Ríkisútvarpinu fyrri hluta ársins en ekki um haustið sakir áður-
greindrar fjarveru starfsmanns."
Viðgerð safnhússins miðar ögn áfram þótt hægt gangi. Var á
árinu lokið við að brjóta niður þakrennur á efra þaki að austan og
setja eirrennur í staðinn, svo og á vesturhlið að miklu leyti. Er
greinilegt að hér er mikil bót á ráðin því að ekki verður nú vart
innrennslis með þakskeggi eins og áður var, en viðgerð þessi er
mjög kostnaðarsöm og erfitt að mörgu leyti að fást við hana.
Skipt var um gler í vesturhlið hússins og var sett tvöfalt belgískt
verksmiðjugler, húðað örþunnu lagi af gulli að innan, en þetta gler,
sem mun nýmæli hérlendis, á að eyða að mestu útfjólubláum geislum
sólarljóssins sem upplita og eyðileggja safngripi. Slíkt gler, og svip-
aðrar gerðar, er víða farið að nota erlendis í söfnum oð öðrum bygg-
ingum þar sem upplitunarhætta er mikil og þykir hvarvetna gefast