Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1976, Blaðsíða 164
166
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
merkilegt efni og þá jafnframt að ekki hefði þurft að kosta miklum
tíma til að koma honum saman. En þannig er þessu ekki farið. 1 kafl-
anum Landlegur er fólgið efni sem að engu ráði hefur verið rannsak-
að áður, en er eigi að síður þess eðlis að það varpar nýju ljósi á sér-
stakan og eftirtektarverðan þátt íslenskrar alþýðumenningar fyrri
tíðar. Enn er þess að geta sem telja verður markvert að meðal er-
lendra sjávarhátta er ekki kunnugt um neina hliðstæðu. Hér er því
um að ræða sérstakt íslenskt fyrirbrigði. Af þeim sökum gat ekki hjá
því farið að reynt yrði að gera efni þessu sem sæmilegust skil, en
því varð ekki við komið án mj ög tímafrekrar könnunar.
Þá liggur í lotum hjá mér kafli sem kominn er langleiðina. Er þar
um að ræða efni sem fjallar um rekaviS. Fram til þessa hefur engin
umtalsverð rannsókn verið gerð á þeim landshlunnindum. Sé það rétt
sem Oddur biskup Einarsson hermir og ennfremur Gísli biskup, son-
ur Odds, að byggð á Islandi og jafnframt sjávarútvegur hefðu ekki
langt fram eftir öldum orðið jafnumtalsverð og raun varð á, ef reka-
viðarhlunninda hefði ekki notið við, þá virðist ekki út í bláinn að
reyna að kanna til þrautar að hve miklu leyti skoðun þeirra kann að
koma heim við staðreyndir.
Enn er ekki tímabært að fullyrða neitt um álit þeirra biskupsfeðga,
til þess þarf að kanna og telgja þau sprek, sem á fjörur hefur borið
um þetta efni, betur en tími hefur unnist til fram að þessu. Hins veg-
ar get ég þegar ekki varist þeim grun að Islendingar höfðu ekki að
tilefnislausu við orð: „Tóftin aflar trjánna“.
Guðmundur Þorsteinsson frá Lundi vann hér um tíma eins og fyrri
ár að viðgerðum safngripa og Þórður Tómasson safnstjóri í Skógum
vann að gerð spurningaskráa fyrir þj óðháttadeild eins og verið hefur.
Margrét Gísladóttir handavinnukennari vann að hreinsun og við-
gerðum hannyrða eins og árið áður og hreinsaði einkum patínudúka
í sýningarsölum og altarisklæði, en þar að auki vann hún hér í safn-
inu fyrir skrifstofu forseta Islands að viðgerðum stóláklæða og var
það framhald af vinnu hennar á fyrra ári.
Almennt um safnstörfin.
Um hina daglegu vinnu í safninu er í rauninni ekki margt að segja
þar sem hún er næsta keimlík frá ári til árs, alls kyns vinna í sam-
bandi við hluti safnsins, skráning muna og mynda, 1 j ósmyndastörf,