Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1982, Síða 174

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1982, Síða 174
PAPEY EÐA LUNDEY 177 munka og nefna macareux moine og Spánverjar frailecillo, en fræðiheitin á fuglinum Fratercula og Mormon benda til bræðralags og trúmanna (Lock- wood, 1964). Skal þess nú enn getið að Danir kalla hann sopapegoje og Þjóð- verjar Papageitaucher, en sambærileg nöfn á íslenzku væru sæpáfagaukur og páfagaukskafari. í fornu máli gæti fuglinn vel hafa verið nefndur papagaukur eða aðeins papi, þótt ekki séu mér kunnar skráðar heimildir um það. Væri hann þá nefndur eftir írskum munkum eða sjálfum páfanum, sem á ítölsku og spænsku heitir papa, dregið af gríska orðinu pappa sem þýðir faðir. Vafalaust hefur litskrúðugt nefið þótt minna á mítur, hina skrautlegu biskups og páfa húfu, þar sem fuglinn reigði sig og teygði í holunni og bar sig virðulega eins og páfi i messuskrúða. Hafi papi verið enn eitt nafn á lunda er ekki að undra þótt úteyjar á norður- slóðum hafi jafnt verið kenndar við það nafn fuglsins og lundanafnið. Norður af Skotlandi eru einmitt eyjar með heitum, sem á þetta benda. Við Orkneyjar er Papa Westray og vestanvert á Hjaltlandi (Shetlandseyj- um) er eyjan Papa Stour, sem mun þýða Stóri Papi. Einnig er örnefnið Pabbay á tveimur stöðum á Suðureyjum (Hebrideseyjum), og auk þess eru þar tvær eyjar, sem heita Papey. Fleiri örnefna á Bretlandi og í Færeyjum er getið í greininni ,,Papar“ eftir Einar Ólaf Sveinsson (1945). Getur hann þess, að enn fleiri nöfn séu til með poba, pobi, eða pobis að fyrra eða síðara lið. Hér á landi er svo Papey og auk þess örnefnin Papafjörður, Papós og Papýli. Er í landnámu getið tveggja þessara nafna, hins fyrsta og síðasta, en ekki er lengur vitað hvar Papýli hefur legið (Landnáma). Virðist það helzt hafa verið svæði í Skaftafellssýslu, sennilega suðvestanvert í Suðursveit (Kálund, 1879—82). Vel getur það hafa verið gróðurlendi sunnan Breiða- merkurjökuls, lítil eyja umlukt jökulsám, lónum, eða sandi, sem horfið hefur við framskrið jökulsins, en endingin ýli minnir einmitt á enska orðið isle, er þýðir eyja. Til er örnefnið Papil á Burra-eyju við Shetlandseyjar og skal komið nánar að því síðar. Papa^fell er til í Strandasýslu og hylurinn Papi í Laxá í Laxárdal (E.O. Sveinsson, 1945). Athyglisvert er, að flest þessi örnefni eru á svæðum við sjó og sérstaklega á eyjum. Hefur sú skýring verið gefin, að írskir munkar hafi helzt kosið að búa í úteyjum fjarri annarri mannabyggð. Hinsvegar hefur varla verið nauðsynlegt fyrir þá munka, sem hingað komu fyrstir til lands, að reisa sér bú í Papey til þess að komast í einveru á meðan ísland var enn allt óbyggt. Eru það fremur lundar en menn, sem velja sér búsetu í litlum úteyjum.. Er ekki ósennilegt að orðið papi hafi verið eitt af varúðarorðum (nóa) á lunda, sem notað var líkt og prófastur á meðan papar voru helztu kennimenn, en þetta varúðarorð hafi verið komið úr notkun þegar fyrst var reynt að skýra tilkomu papaörnefnanna og nýtízkulegri orð svo sem prestur og síðar prófastur komin þess i stað. Þeg- 12
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212
Síða 213

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.