Norðurljósið - 01.01.1986, Síða 78

78
NORÐURIJÓSIÐ
Hans eigið heimili var eitt af stórkostlegustu húsunum í París
þar sem hann hafði allt, er peningar gátu veitt. Veggirnir
glitruðu af dýrmætum speglum og fínum málverkum, ljósið
skein í gegnum steinda glerglugga og féll mjúklega yfir út-
skurðinn, fagrar myndastyttur og vasa, meðan fjöldi af
þjónum voru ákafir að uppfylla hina minnstu ósk hans.
Nú var hann kominn í ræfilslegt herbergi, með berum
veggjum og gólfi, brotnum gluggum sem troðið var upp í
með tuskum og pappír til að halda vindinum úti og ein fátæk
kona til að þjóna honum af góðgjörðasemi.
Nú, komdu með mér til lands langt í burtu. Það er hádegi
og sólin steypir brennandi geislum sínum nærri lóðrétt niður
á höfuðið á ferðamanninum.
Geturðu séð þennan mann? Það er greinilegt af rykugum
fótum hans og fötum að hann hefir gengið talsvert langa leið,
auk þess sem hann Iítur þreytulega út og máttvana. Hann
gengur enn nokkra leið þangað til hann kemur að brunni og
sest niður við brunninn til að hressa sig í hádegishitanum.
Það er kona við þennan brunn, hún býr í borginni rétt hjá
og kom til þess að sækja vatn. Þegar hún lyftir skjólu sinni
upp úr brunninum, þá biður maðurinn hana að gefa sér að
drekka, því að hann var þreyttur af ferðalaginu.
Hver er þessi ferðamaður, fótsár og þyrstur? Af grófum
fatnaði hans og því að hann ferðast fótgangandi, þá álítur
konan að hann sé fátækur verkamaður.
Hver er hann? Hann er konungur úr fjarlægð frá sínu eigin
landi, konungur — og samt verður hann að biðja um kaldan
vatnssopa!
Ekki átti hann nokkurt heimili, ekki einu sinni Sígauna-
tjald! Eins og hann sagði sjálfur: „Refar eiga greni og fuglar
himinsins hreiður en mannssonurinn á hvergi höfði sínu að
að halla.“
Veistu hver þessi snauði, hungraði, þyrsti og heimilislausi
ferðamaður er? Hvaða konungur getur hann verið?
Sum af ykkur vita það. Hann er sonur Guðs, Konungur
konunga og Drottinn drottna. Þið vitið að hann yfirgaf
dýrðar hásæti sitt á himnum, þar sem hann hafði dvalið frá