Norðurljósið - 01.01.1986, Síða 122

122
N'ORÐURI .JÓSIÐ
Bæn
Bæn er eíns og andardráttur.
Andardráttur er tvenns konar. Við öndum bæði að okkur
og frá. Þegar við biðjum fáum við styrk og hjálp frá Guði, og
í öðru lagi gerum við Guði kunnar óskir okkar. Að biðja og
þyggja verður ekki aðskilið.
/. Viðtaka.
„Þeir, sem vona á Drottin, fá nýjan kraft.“ (Jesaja 40.31).
Þegar þessi drengur andar að sér hreinu lofti, fær hann
endurnýjaðan styrk fyrir líkama sinn. Við þurfum að taka á
móti öllu sem Guð vill gefa okkur. Þegar við krjúpum
hljóðlát frammi fyrir Guði erum við að „anda“ að okkur
krafti hans og friði. Öndunin þenur út lungu okkar. Reglu-
bundnar bænastundir hjálpa okkur til að þroskast og verða
sterk í trúnni.
2. Beiðni.
„Þér eigið ekki, af því að þér biðjið ekki“ Jakobsbr. 4.2.
„Biðjið, og þér munuð öðlast.“ (Jóh. 16.24.).
Guð vill gefa okkur margt sem við þurfum, en við verðum
að sýna honum, að við þráum gjafir hans, með því að biðja
um þær. Guð gefur okkur ekki allt, sem við viljum, en hann
gefur okkur allt, sem við þurfum. Biðjum hann að halda
okkur frá því að syndga. Biðjum um hjálp til að fylgja Jesú,
til að skilja Biblíuna og til að elska annað fólk.