Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 3

3
próf leysti Jón Sigurðsson einnig af hendi með fyrstu
einkunn. Hann fékk ágætiseinkunn í latnesku, grísku
og sögu, enn lofseinkunn í hinum námsgreinunum
(Selmer. Academ. Tid. 1834. 233. og 251. bls.). Próf
þessi höfðu sýnt, að Jón Sigurðsson var afbragðs vel
lagaðr til þess að nema mál og sögu. . J>að var því
eigi að undra, að hann kaus sér að nema classiska
málfrœði. Enn í henni tók hann aldrei embættispróf,
sem eigi er nein furða, þar sem hann rétt á eftir tókst
á hendr svo mörg störf, er drógu hann frá embættis-
náminu. Líf Jóns Sigurðssonar varð að vísu erfiðara
af því, að hann eigi tók neitt embættispróf; enn hefði
hann tekið það og orðið embættismaðr, hefði hann ó-
mögulega getað leyst þau vísindaleg verk af hendi,
sem hann gerði. það var því gott fyrir ísland og
vísindin, að hann tók eigi embættispróf.
Árið 1835 varð hann stipendiarius Arnamagnæa-
nus. Á þann hátt fékk hann að visu nokkra árlega
peninga, enn þar með tókst hann á hendr skyldur og
störf. Árið 1838 var hann kosinn af nefnd þeirri, er
átti að sjá um útgáfu á verkinu Regesta diplomatica
historiœ Danicæ, er hið danska vísindafélag ætlaði að
gefa út, til þess að safna efninu til þessa verks. Hinn
24. apríl 1840 varð hann skrifari við Kaupmannahafn-
ardeild hins íslenzka Bókmentafélags, og hélt því starfi
til 31/s 1851. Árið 1841 vóru þeir Jón Sigurðsson og
Olafr Pálsson (síðar dómkirkjuprestr í Reykjavík) send-
ir til Svíþjóðar, til þess að rannsaka íslenzk handrit í
Uppsölum og Stokkhólmi. Til þessarar ferðar vörðu
þeir þremr mánuðum, júní, júlí og ágúst. Ólafr Páls-
son tók eftirrit, enn Jón Sigurðsson gerði skrá yfir
handritin bæði í Uppsölum og Stokkhólmi, og fann þá
mörg rit, er menn höfðu eigi áðr tekið eftir. Eftir
skrá Jóns Sigurðssonar yfir hin íslenzku handrit í hinu