Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 29

29
þess. Umboðsmennirnir og fleiri kunningjar Jóns Sig-
urðssonar löðuðu menn til að ganga í félagið og á
þann hátt óx félagatalan svo mjög á fám árum. Að
eins lítill hluti félagsmanna greiddi Reykjavíkrdeild-
inni tillög sin; mestr hluti þeirra sendi þau Hafnar-
deildinni, enda var samgöngunum þá svo háttað, að
hœgra var að koma tillögunum úr flestum héruðum
landsins til Kaupmannahafnar enn til Reykjavíkr. Á
þann hátt fékk Kaupmannahafnardeildin meðöl í hendr
til framkvæmða, auk þess sem nálega allr fjárstofn
félagsins var i hennar vörzlum. Á þann hátt varð
Jóni Sigurðssyni mögulegt að gefa út hin mörgu og
mikilvægu verk, sem prentuð vóru undir hans stjórn.
Jón Sigurðsson stjórnaði sjálfr öllum framkvæmðum
deildarinnar, sagði fyrir um form og efni ritgjörðanna,
t. d. í Landshagsskýrslunum, og mun sjálfr hafa lesið
eina próförk af öllu því, er prentað var fyrir deildina,
þá er hann var vidstaddr í Kaupmannahöfn. Hand-
ritum safnaði hann með óþreytandi elju handa félag-
inu úr öllum héruðum landsins, og lét prenta skrá yfir,
eins og áðr er um getið. Félagið á því nú allmerki-
legt handritasafn í Kaupmannahöfn.
Enginn getr gert öllum til hœfis, og svo vóru
einnig sumir menn óánœgðir með nokkurar af þeim
bókum, sem félagið gaf út undir stjórn Jóns Sigurðs-
sonar. Margir vóru t. d. miðr ánœgðir með Lands-
hagsskýrslurnar og sögðu, að þær væri eigi fullkom-
lega áreiðanlegar. í þessu kann eitthvað satt að
vera; enn þar við er athuganda, að það stóð eigi í
valdi forsetans að gera þær áreiðanlegri enn þær eru.
J>á er á alt er litið, er óhætt að fullyrða, að
enginn af forsetum Bókmentafélagsins hafi verið jafn-
duglegr sem Jón Sigurðsson, og að undir einskis
forseta stjórn hafi félagið gefið út svo margar og