Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Síða 63

sem engar sögur hafa farið af, en svaraði Atla, að
systir sin væri annars manns kona, enda ætti hún, eptir
lögum Rómverja, ekkert tilkall til neins arfahluta af
keisaraveldinu. Atli lét að svo stöddu bónorðið falla
niður, en skömmu síðar, í byrjun ársins45i, tók hann
sig upp af Ungverjalandi; lét hann í veðri vaka við
Rómverja, að hann ætti erindi við Vestur-Gauta, er
væru gamlir burtstroknir þegnar sinir, en Vestur-Gaut-
um lét hann berast, að hann þyrfti að finna Rómverja,
og væri sér helzt í hug, að skipta Gallíu milli Húna
og Vestur-Gauta.
Sidoníus Apollinaris telur upp þjóðir þær eða
þjóðflokka, sem Atla fylgdu. Voru þar Gelonar, Rú-
gar eða Rýgir, Gepídar, Scyrrar, Borgundar, Húnar,
Bellonótar, Neurar, Basternar, Toringar, Bructerar og
Frankarx, en enginn efi er á, að Herúlaflokkur og
Austur-Gautar voru einnig í ferðinni. J>eir Arðarekur
Gepídakonungur og Valamir Austur-Gautakonungur
voru helztu hershöfðingjar Atla; þar var og þéttmar
eða þjóðmar (Theodemir), Austur-Gauti af Amalaætt,
faðir f>jóðreks mikla af Bern (Verona). Alls telja
þeir, sem lægst telja, að Atli hafi haft 500,000 manns,
og var hann í öndverðum marzmánuði 451 kominn
með allan þennan her þangað, sem áin Neckar fellur
í Rín. Hvar hann fór yfirum Rín, er óvíst; hlýtur svo
mikill her, sem þess utan óx á leiðinni af viðbæti
ýmissa minni þjóðflokka (Quaða, Markomanna, Sueva),
að hafa dreift sér sökum matfanga, og því farið yfirum
1) —Subito cum rupta tumultu
Barbaries, totas in te transfuderat arctos,
Gallia. Pungnacem Bugum comitante Gelono,
Gepida trux sequitur, Scyrum Burgundio cogit:
Chunus, Bellonotus, Neurus, Basterna, Toringus,
Bructerus, ulvosa vel quem Nicer abluit unda,
Prorumpit Francus. —
— Sidon. Apoll. Panegyr Aviti. 319 0. s. frv.