Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Blaðsíða 14

14
dönsku Kœmpeviser. Formið á kvæðunum er mjög
ófullkomið, enn hugsunin víða skáldleg og fögr.
Kvæðin verðskulduðu því fullkomlega að vera út gefin.
S. Grundtvig og Jón Sigurðsson sýnast hafa skift
þannig verkum milli sín, að Grundtvig hafi samið
inngangana og ávísunina um, hjá hveijum þjóðum
sams konar kvæði finnist og í hverjum verkum; enn
að Jón Sigurðsson hafi ritað upp og lagað (redigerað)
hinn íslenzka texta og safnað orðamuninum. Lýsing
á handritunum og skýrsla um geymslustaði þeirra
hefir átt að koma siðar, liklega í formálanum fyrir
hinu síðara bindi.
V. I þarfir hins íslenzka Bókmentafélags.
Jón Sigurðsson varð forseti Kaupmannahafnar-
deildar hins íslenzka Bókmentafélags 31. maí 1851.
Áðr hafði hann starfað ýmislegt fyrir félagið. J>annig
samði hann ásamt Magnúsi Hakónarsyni 12. árgang
Skírnis, Kh. 1837, þýddi Æfisögu Franklíns, Kh.
1839, samði Skýrslu um athafnir og ástand ens íslenzka
Bókmentafélags, Kh. 1841, og tók þátt í útgáfu á
Kvœðum Bjarna Thorarensens, Kh. 1847.
Eitt af hinum mörgu og mikilvægu ritum, sem
Kaupmannahafnardeildin hefir gefið út undir stjórn
Jóns Sigurðssonar, er Safn til sögu íslands. Hið
fyrsta bindi kom út Kh. 1856. J>ar af hefir hann
sjálfr samið eða út gefið :
1. Byskupatal á íslandi, 1.—14. bls.
2. Byskupa-Annála Jóns Egilssouar, 15.—136. bls.
í fyrstu tveimr heftunum af öðru bindi, sem
komu út 1860 og 1861 hefir hann samið :
Lögsögumannatal og lögmanna á íslandi, 1.—250.
bls. f>etta rit er einkar merkilegt, einkum bygt á