Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Blaðsíða 99

99
stakir eiginlegleikar, sem einkenna alt það dýrakeríi,
sem þeir heyra undir. Sama er að segja um hvert
einstakt lííFæri, það verður því fullkomnara á stein-
gjörvingunum, sem nær dregur vorum tíma.
Af þessum fáu orðum höfum vér séð, að stein-
gjörvingafræðin er búin að fá miklu umfangsmeira
svið en áður og hefir mikla þýðingu, eigi að eins til
þess að þekkja jarðlögin í sundur, heldur og til að
skýra uppruna og framfarir þess dýralífs, sem nú er
á jörðinni. Eigi er hægt að finna samanhengi í þeim
dýra- og jurtagrúa, sem nú er á jörð vorri, án þess
menn nákvæmlega skoði forndýrin, forfeður þeirra,
sem nú eru, alveg eins og mannkynssaga vorra tíma
eigi skilst, ef hún er rifin úr samanhengi við sögur
fyrri alda. Utbreiðsla dýra og jurta um jörðina er að
miklu leyti komin undir forfeðrum þeirra og þeim
ferðum, er þeir hafa farið. Með því af jarðlögum og
steingjörvingum að finna landafræði fyrri tímabila
geta menn fengið að vita orsakir til þess eðlis og
útbreiðslu lifandi hluta, sem þeir nú hafa. Alt þetta
er margbrotið og örðugt að rannsaka, en árangurinn
verður þess meiri, þegar öllu er á botninn hvolft.
Náttúrufræðin hefir á seinustu 10—20 árum alveg
breytzt frá því, er áður var. Nýjar skoðanir eru að
ryðja sér til rúms, gamalt og nýtt á í sífeldum bar-
daga, hver heldur því fast fram, sem honum sýnist
réttast, og optar fastar en þörf væri á; en slíkar
deilur eru opt til mikils gagns, því þá skoða menn
hlutina á ýmsa vegu og komast að mörgu, sem eigi
hefði annars fundizt. Menn finna nú nýjar götur til
nýrra sanninda, ef til vill er einhver villustígur innan
um, hjá þvi verður varla komizt, en menn snúa af
honum seint eða snemma inn á aðalbrautina, því
sannleikurinn hefir ávalt sigur að lokum.
■ ■ ----- 7*