Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Qupperneq 43

43
að fylgja stjórnarháttum hans, að æsa Barbarana,
hinar framandi þjóðir, sér í lagi Húna, Gauta og
Vandala, hverja á móti öðrum, og draga með því
móti úr yfirgangi þeim, sem Rómaveldi um þær
mundir hlaut að sæta úr öllum áttum.
Rúasi Húnakonungi mislíkaði, að Rómverjar
einnig töldu þá þjóðflokka, sem hann átti í ófriði við,
t. d. Bejara, bandamenn sína; sendi hann því húnskan
höfðingja, Esla, til Miklagarðs, til þess að fá bót
ráðna á þessu vankvæði, og hótaði afarkostum ella.
Theodosius fól tveim rómverskum höfðingjum, Plinth-
asi hershöfðingja og Epigenesi féhirði að ræða málið
með Húnum. En þegar á fundinn kom, var Rúas
fallinn frá, og bróðursynir hans, Atli og Bleda, Mund-
jukssynir, orðnir konungar Húna. Á flötunum hjá
borginni Margus í efri Moesiu tóku þeir á móti sendi-
mönnum stólkonungsins; en ekki fóru þeir af hest-
baki og Rómverjar þá ekki heldur. þ>ar heimtaði
Atli, sem fyrir svörunum var, i, eins og Rúas hafði
áður krafizt, að alt sem væri norðan Dónár, lönd og
lýðir, skyldi vera eign Húna, eins og það heyrði Róm-
verjum, sem sunnan Dónár væri; 2, frjálsan, óhultan
og nægan markað á Dónárbökkum; 3, að skattgjald
Rómverja Húnum til handa væri fært upp í 700 pund
gulls (kr. 504,000) á ári hverju; 4, að hver hertekinn
rómverskur maður skyldi útleystur 8 pundum gulls
(kr. 5760), hvort sem hann væri hjá húnskum húss-
bónda, eða hefði burt hlaupið frá honum; 5, en að
öllum Húnum, sem á Theodosiusar valdi væru, skyldi
apturskilað endurgjaldslaust og allir húnskir liðhlaup-
ar framseldir. Að þessum kostum gengu Rómverjar,
og með þeim kjörum fengu þeir andrúm, á meðan
Atli var að reka undir sig skýtneskar og þýzkar
þjóðir, sem hann átti sökótt við.
Atli Mundjuks- eða Mundzuksson var kominn af