Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 1895, Side 17

129
tekið eptir hvorum þeirra það sem líklegast var að
væri rétt og gert mér, í einu orði, sem mest far um
að frásögnin yrði sem áreiðanlegust. Mörgu hefi eg
slept úr frásögn Jóns lærða, bæði vegna rúmsins og
svo af því að mér þótti ekki þörf á að þræða frá-
sögn hans mjög nákvæmlega, þar sem hún er til
prentuð. Þeir sem vilja kynna sér vandlega alla
smámuni, sem lúta að vígum Spánverja, geta leitað
þeirra í Fjallkonunni.
Eg skal nú snúa mér að séra Olafi og »Spönsku
vísum« hans.
Séra Olafur Jónsson, sem venjulega er kendur
við Sanda í Dýrafirði og kallaður séra Olafur á Sönd-
um, er fæddur á Bæ (Saurbæ) á Rauðasandi 1560.
Hann er af nafnkunnri ætt vestfirzkri, Hagaætt. Olaf-
ur ólst upp hjá Magnúsi Jónssyni prúða, sem bjó á
Bæ til dauðadags 1591. Magnús var hinn mesti
höfðfngi og þjóðskáld, eptir þvi sem þá gjörðist og
hefir hann eflaust gert sér far um að menta fóstra
sinn sem bezt. Séra Ólafur varð prestur að Sauð-
lauksdal 1590. 1596 f'ékk hann Sanda og lézt þar
1627'.
Ólafur prestur var listaskáld, eitthvert bezta
skáld á 16. og 17. öld, og bar mart vott um að
ljóð hans hafi verið mjög mikils metin. Finnur bisk-
up Jónsson og, séra Stefán Ólafsson ljúka á þau
hinu mesta lofsorði (Hist. Eccl. III, bls. 199. Kvæði
eptir Stefán Ólafsson II, bls. 41). Brynjúlfur biskup
■Sveinsson mat iðrunarsálma séra Ólafs mjög mikils
og lét lesa þá fyrir sér hvað eptir annað á bana-
sænginni (Hist. Eccl. III, bls. 199). Eg skal taka
]) Æfiágrip séra Ólat's er í riti dr. Jóns Þorkelssonar
ýngra, Om Digtningen paa Island. 1888, bls. 455—59.
8