Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1909, Qupperneq 35

Eimreiðin - 01.01.1909, Qupperneq 35
35 Húsmóður-náttúran í henni vaknaði úr dvala, er hún sá allar þessar nægtir. En mest hrifin var hún af ölgerðarhúsinu og báðum brauðgjörðarstofunum með stóra ofninum og borðinu. »Petta ætti móðir mín að sjá«, sagði hún. Pað var æði kyrlátt heima hjá henni, engar skemtanir, engin tilbreytni. Hún hafði verið heilsulítil, þegar hún var' barn, og þessvegna gættu foreldrar hennar þess jafnan, að hún legði ekkert að sér. Pað voru einungis látalæti, þegar hún var að hjálpa til í búðinni og baksturhúsinu, og áður en hún tók nokkra vitund eftir því, hafði hún sagt honum frá, að faðir sinn kallaði sig dúfuna sína. Og um leið hafði hún sagt. »Eg er í alt of miklu eftir- læti hjá öllum heima, nema bara hjá Márits, þessvegna held ég svo mikið upp á hann. Hann umgengst mig svo skynsamlega. Hann kallar mig aldrei dúfu, en altaf Onnu Maríu. Márits er ágætismaður.« Skárri var það nú kátínan og galsinn í augunum á Theódór. Hana dauðiangaði til að berja hann með svipunni. Hún sagði enn aftur, næstum með grátstaf í kverkunum: »Márits er ágæt- ismaðurU »Eg veit það, ég veit það«, hafði föðurbróðir hans svarað. »Hann en líka erfingi minns. Og þá hafði hún hrópað: »En Theódór, því giftið þér yður ekki. Pað væri þó lán að verða húsfreyja á slíku höfuðbóli!« »Hvernig ætli þá færi með arfinn hans Máritsar?* hafði Theódór spurt ofur spaklega. Hún þagnaði við, því ekki gat hún sagt við Theódór, að Márits og hún kærðu sig ekki um arfinn, því það gjörðu þau. Henni kom í hug, hvort það mundi vera mjög ljótt, að þau skyldu gjöra það. Henni fanst alt í einu, að hún ætti að biðja Theódór fyrirgefningar á miklum rangindum, er þau hefðu haft í frammi við hann. En það gat hún ekki heldur. Þegar þau komu inn aftur, kom hundur Theódórs hlaupandi á móti þeim. Hann var ofurlítill, með þvengmjóa fætur, löng lafandi eyru og lítil augu, mjóróma og veikróma. »Pér finst víst undarlegt, að ég skuli eiga svona lítinn hund?« sagöi Theódór. »Já, það finst mér«, svaraði hún. »En líttu nú á«, mælti hann. »Pað er ekki ég, sem hef kosið mér Snotru fyrir hund, heldur er það Snotra, sem hefur kosið sér mig fyrir húsbónda. 3’
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.