Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1913, Qupperneq 9

Eimreiðin - 01.01.1913, Qupperneq 9
9 ina, og þar erum við heldur en ekki hreyknir, íslendingar. Höfuð- staðurinn okkar skríður krökur af ungu fólki ofan úr sveitum, sem hefur hér vetursetu til að >ganga í skóla«, og enginn þykir leng- ur vel upp alinn í bændabygðum, ef hann hefur ekki farið til Reykjavíkur, »til að fullkomna sig«, eða þá til annarra landa. fað er gamalt orðtak hér á landi, að heimskt sé heimalið barn. Pað hefur jafnan þótt frami, að komast út yfir pollinn. í fornöld fóru allir höfðingjasynir utan til að leita sér fjár og frægðar. Á eymdarárunum varð fátt um utanferðir; það voru embættismennirnir einir, sem þá fóru, og svo þjófar og bófar, sem voru sendir á Brimarhólm, en þeir þóttu líka hefðarmenn, þegar þeir komu heim aftur »úr siglingunni«. Nú á dögum er annarhver maður »sigldur«, þeirra sem orð fer af. Pið megið nú ekki skilja orð mín á þá leið, að ég efist um nauðsyn og nytsemi skólanna og alls þessa mikla lærdóms. Síð- ur en svo sé. Fróðleiksfýsnin er eflaust ein hin háleitasta eðlis- hvöt manneskjunnar. Hún er undirrót allra framfara. Vóxtur og viðgangur mannkynsins er henni að þakka. Ljós vísindanna vermir og lífgar anda mannsins, eins og himinsólin vermir og lífgar líkama hans. Hún er því ofurskiljanleg þessi allsherjartrú nú á dögum, að gott uppeldi sé alt hið sama og mikill lærdómur eða »góð ment- un«, og það öll nauðsynin, að »menta börnin vel«. En ég get þó ekki hætt við svo búið. Efasemdirnar eru eftir. Peim verð ég líka að lýsa. Pað má vera, að margir þekki þær ekki, en mér hafa þær valdið miklum ahyggjum. Hver er þá efinnf Hann er sá, að ég — og ýmsir mér meiri — efast um al- mætti mentunarinnar. Ég efast um, að mentunin fái frelsað mannkynið úr öllum þess miklu bágindum, sem þið þekkið svo vel. Eg efast líka um það, að mentunin ein megni að frelsa mannkynið úr þeim kynspillingarhættum, sem yfir því vofa, og þær eru nú bæði meiri og fleiri, en nokkru sinni síðan sögur hóf- ur hófust. Pað er fljótsagt, hvernig ég hef komist í þennan vafa. Hver þjóð á sér einhverja þá menn, sem fást við að leita uppi nýjan fróðleik. Pá köllum við vísindamenn.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.