Aldamót - 01.01.1893, Blaðsíða 113
113
að ganga, svo að hann frelsaði oss raennina, þá
benda svör Frelsarans ætíð til þess, að gamla-test.
sé leiðarsteinuinn hans, sem segi til um veginn, er
honum só ætlað að ganga. Þetta guðs orð sýnir
honum, að vegrinn, sem freistarinn reynir að gera
eins tilfýsilegan fyrir hann og framast mátti verða,
er ekki vegrinn hans, ekki vegrinn, sem hann
átti að ganga, heldr djöf'ullegr vegr. Og þegar nú
gamla test. er andlegi leiðarsteinninn hans, sem seg-
ir honum til vegar, segir honum, hver sé guðs vilji
og hann lýtr sjálfr þessu orði, þá sýnir það glöggt,
að hann leit á gamla-test. sem guðs orð, sem opin-
beraðan vílja guðs.
Einu sinni þegar Jesús var í samkundunni í
Nazaret, var honum fengin spádómsbók Esajasar
til þess að lesa í upphátt. Hann las svo fyrstu versin
í 61. kap., og þegar hann er búinn að lesa, heim-
fcerir hann hið lesna upp á sjálfan sig og segir:
»í dag hefirþessi ritning rœtzt fjmir yðrum eyrum».
(Lúk. 4, 17.—21.). Spámaðrinn hefir þá spáð um
Tiann og hann er uppfylling spádómsins. Þetta er
svipað því, sem segir hjá Matth. 5, 17. Vér lesum
þar, að Frelsarinn segist vera kominn til þess að
fullkomna lögmálið og spámennina. Og hann bœtir
við í næsta versi, að öllu lögmálinu verði fullnœgt.
Hugsunin er þessi: hann fullnœgir öllum vilja Guðs
eins og hann er opinberaðr í lögmálinu og til þess
er hann kominn. Allr viljiguðs, eins oghannkemr
fram í lögmálinu, öll fullkomnunar-hugsjónin, sem
annaðhvort felst á bak við eða í hverju atriði lög-
málsins eða kemr þar í ljós, verðr í honum og
fyrir hann að fullkomnum virkilegleik, með því að
hann sjálfr gerir fullkomlega guðs vilja. Og þegar
8