Aldamót - 01.01.1893, Blaðsíða 124

124
aðr af trúarofstæki; því enginn maðr, nema sá sem
veikr er af brjálsemi, getr haft þær hugmyudir um
sjálfan sig, sem greinilega sést að Jesús Kristr hefir
haft um sig. En ef hann var — sem hann líka á-
reiðanlega var — það, sem vér kristnir menn trúum
staðfastlega að hann hafi verið og sé: sannr guð
og sannr maðr, þá var það svo undr eðlilegt, að
hann talaði um sjálfan sig eins og hann gerði. Með
öðrum orðum: eg fœrði þá sannanir fyrir þvi, að
vér, sem trúum á guðdóm Frelsara vors, höfum orð
hans sjálfs að byggja trú vora á. Eins hefi eg fœrt
sannanir fyrir því nú, að vér, sem trúum þvi, að
gamla test. sé innblásið af Guði, sé guðs orð, höfum
einnig þar Frelsarans vitnisburð með oss og getum
byggt á honurn trú vora, og að þeir, sem neita
gamla test., hljóti einnig að hafna Jesú Kristi. Eg
sagði því, að með gamla test. félli og stœði Frels-
arinn. En það má auðvitað allt að einu segja, að
með Frelsaranum falli og standi gamla test. En nú
stendr Frelsarinn og »hann mun velli halda«. 0g
með honum stendr lika gamla test. Engin rannsókn
getr því hrakið það eða fellt. 0g hvað hinum svo
kölluðu »mótsögnum« líðr, þá stendr mér á sama,
hvort þær eru margar eða fáar, stórar eða smáar,
og hvort eg eða nokkur maðr annar fœr leyst úr
þeim, að svo miklu leyti sem það rýrir ekki gamla
test. hið allra-minnsta. Það stendr með Frelsaran-
um. Hann hefir sagt, að það sé guðs orð. Og það
er hverjum þeim, sem trúir á Frelsarann, nóg sönn-
un fyrir þvi, að gamla test. sé guðs orð.
Vitnisburðr Frelsarans um gamla test. breiðir
þannig birtu yflr afstöðu vantrúarmannanna til
gamla test., eins og hann breiðir dýrðlega birtu yfir