Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1969, Blaðsíða 26

árið, féll fosfórmagn grasanna ár frá ári. Á þeim fimm árum,
sem tilraunin stóð nýtti gróðurinn 21—38% af fosfórnum,
sem á var borinn.
Þegar borið var á svipað áburðarmagn og algengt er að
bændur noti, t. d. 78,7 kg/ha P í nýrækt og 26,2 kg/ha P
árlega eftir það, þá nýttist í kringum 30% af fosfóráburð-
inum. HHuti af fosfórnum, sem jurtirnar tóku upp kann að
eiga uppruna að rekja til fosfórforða jarðvegsins.
I tilraunina var eingöngu sáð vallarfoxgrasi. Kom það
mun betur upp og var kröftugra á reitum þar sem fosfóm-
um var dreift ofan á, en reitum þar sem fosfórinn var tætt-
ur niður.
I lok tilraunarinnar var mikið af língresi í þeim reitum,
sem ekki fengu nægjanilegt magn af fosfór á tilraunaskeið-
inu.
ÞAKKARORÐ
Ljúft og skylt er að þakka öllum þeim, sem lagt liafa grund-
völl að ritgerð þessari með starfi sínu við tilraunina. Mestan
hlut hafa þar átt þau Hanna Frímannsdóttir, Þóra Guðjóns-
dóttir, Jón Snæbjörnsson, Óttar Geirsson og Hólmgeir
Björnsson, sem lagði meðal annars stærðfræðilegt mat á
niðurstöður. Einnig ber að þakka Bændaskólanum á Hvann-
eyri og skólastjóra hans, Guðmundi Jónssyni, fyrir veitta
starfsaðstöðu.
28