Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1969, Blaðsíða 73

inn á, að safnið verði í viðunandi lagi. Búnaðarfélag íslands
hækkaði fjárveitingu til Ræktunarfélagsins um 20.000 kr.
á síðasta Búnaðarþingi, og er ætlunin, að sú upphæð gangi
til bókasafnsins. Er nú búið að gera ráðstafanir til að kaupa
nokkuð af erlendum ritum til viðbótar þeirn, sem áður voru
til. Það er augljóst, að svo rannsókna- og leiðbeiningaþjón-
ustan geti unnið eins og af henni verður að vænta, er nauð-
synlegt fyrir þá, sem við þessi störf vinna, að hafa aðgang
að góðu fagbókasafni. Er það von okkar, að þetta safn geti
orðið sú hjálp landbúnaðarmönnum hér norðanlands, sem
gerir þá færa til rannsókna og leiðbeininga svo sem vera ber.
Það nýja form, sem starfssemi Ræktunarfélags Norður-
lands fékk á sig með stofnun Rannsóknarstofu Norðurlands,
hefur nú staðið í fjögur ár. Það má segja, að það sé ekki mitt
að dæma um, hvort vel hafi tekizt til eður ei. Um það
verða aðrir að fjalla. En eitt er víst, hvernig sem framkvæmd-
in fer úr hendi, að nú á seinustu árum, þar sem aukin fram-
leiðni og vaxandi samkeppni er tímanna tákn, þá er að
mínu viti ekki hægt að reka atvinnuveg, hvorki landbúnað
né annað, nema byggja á þekkingu og rannsóknum á öllu
því, sem að atvinnuveginum lýtur. Að þessum verkefnum
tel ég, að Ræktunarfélag Norðurlands og Rannsóknarstofan
þurfi að vinna í enn ríkari mæli en verið hefur hingað til.
Ég álít, og hef sannfærst um það betur og betur nú í seinni
tíð, að tengja þurfi rannsóknir fastar við leiðbeiningaþjón-
ustuna og bændur, en nú er reyndin. Það er raunar sorglegt
hvað rannsóknarstarfsemin hefur verið einangruð frá land-
búnaðinum, þeim atvinnuvegi, sem hún starfar þó fyrir,
enda eru ráðin alltof fá, er á móti blæs af veðurguðunum.
Á þessu verður ekki ráðin bót með fjarstýrðri tilraunastarf-
semí af öðru landshorni. Við hér á Norðurlandi þurfum öfl-
uga tilraunastarfsemi, stjórnaðri af okkur sjálfum, og sem
er í náinni tengingu við ráðunauta og bændur fjórðungsins.
Okkar rannsóknir þurfa að mestu að vera praktiskar; rann-
saka það sem er sérstætt í íslenzkum landbúnaði. Niðurstöð-
urnar þurfa að komast fljótt út til bænda, þannig að bændur
fái áhuga og sjái, að eitthvert gagn er að tilraunum og rann-
75