Morgunblaðið - 26.08.2001, Blaðsíða 38
MINNINGAR
38 SUNNUDAGUR 26. ÁGÚST 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðrún Hall-dórsdóttir fædd-
ist á Mábergi á
Rauðasandi 24. apríl
1908. Hún lést á
Landspítalanum
Fossvogi 13. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Halldór Ólafur
Bjarnason, f. í
Tungu í Tálknafirði
15. nóv. 1874, d. á
Patreksfirði 9. maí
1924, og kona hans
Magnfríður Ívars-
dóttir, f. í Króki á
Rauðasandi 25. nóv. 1875, d. í
Reykjavík 13. janúar 1958. Systk-
ini Guðrúnar eru Guðmundur Jó-
hannes, f. 8. júlí 1901, d. 19. mars
1995, Jónína Bergþóra Guðrún, f.
8. júlí 1903, d. 4. ágúst 1903, Ívar
Rósinkrans, f. 30. júlí 1904, d. 21.
nóvember 1978, Bjarni Trausti, f.
5. október 1906, d. 5. febrúar
1975, Ingimundur Benjamín, f. 16.
nóvember 1910, d. 15. mars 1998,
Sigurður Breiðfjörð, f. 13. maí
1913, býr í Innri-Njarðvík, Sigríð-
ur, f. 30. desember 1915, d. 23. maí
1977, Halldór Kristinn, f. 4. júní
1918, býr á Hrafnistu í Hafnar-
22. febrúar 1970, og Jón Yngvi, f.
5. desember 1973. Dóttir Gylfa
með Þórunni Jóhannesdóttur er
Karen, f. 24. maí 1985. 5) Hafdís, f.
27. desember 1948, maki Jón Pét-
ursson, þau skildu. Börn þeirra
eru Guðrún Jenný, f. 13. mars
1970, og Arndís Ósk, f. 30. mars
1972. Seinni maður Hafdísar er
Gunnar Sigurðsson. Börn þeirra
eru: Karen Lind, f. 2. febrúar
1982, og Hlynur Þór, f. 8. janúar
1985.
Guðrún ólst upp á Mábergi á
Rauðasandi til ársins 1922 en þá
fluttist fjölskyldan að Gröf á
Rauðasandi. Guðrún stundaði öll
almenn störf á heimilinu og í sveit-
inni á Rauðasandi. Einnig vann
hún í fiskvinnu á Patreksfirði.
Guðrún réði sig sem ráðskonu til
Jens Árnasonar vélsmíðameistara
á Patreksfirði en hann missti fyrri
konu sína árið 1926, hún hét Guð-
ríður Jóhanna Sigurðardóttir.
Guðrún og Jens gengu í hjóna-
band 12. desember 1929. Eftir það
vann Guðrún við heimilisstörf alla
tíð. Þau bjuggu á Patreksfirði til
ársins 1939 en þá fluttu Guðrún og
Jens með börnum sínum til Innri-
Njarðvíkur þar sem Jens rak vél-
smiðju. Árið 1943 fluttist fjöl-
skyldan á Spítalastíg 6 í Reykjavík
þar sem Jens rak einnig vélsmiðju.
Útför Guðrúnar fer fram frá
Fossvogskirkju á morgun, mánu-
daginn 27. ágúst, og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
firði, Ólafur Halldór,
f. 1. júní 1921, d. 13
apríl 2000. Guðrún
giftist 12. desember
1929 Jens Árnasyni
vélsmíðameistara, f. á
Neðrabæ í Selárdal
við Arnarfjörð 16.
mars 1891, d. 2. sept-
ember 1959. Börn
þeirra eru: 1) Hall-
dóra Ólöf, f. á Pat-
reksfirði 3. september
1929, d. 19. apríl 1979,
maki Friðrik Haf-
steinn Guðjónsson,
þau skildu. Börn
þeirra: Sjöfn, f. 3. júní 1949, og
Jens Gunnar, f. 26. október 1950,
d. 26. apríl 2000. 2) Guðríður Jó-
hanna, f. á Patreksfirði 11. janúar
1931, maki Hannes Kolbeins, þau
skildu. Börn þeirra: Hera Guðrún,
f. 24. apríl 1954, og Þorvaldur
Helgi, f. 2. janúar l959, d. 1. júní
1981. Seinni maður Guðríðar er
Gunnar Guðmundsson. 3) Árni
Guðmundur, f. á Patreksfirði 27.
febrúar 1933, ókvæntur og barn-
laus. 4) Gylfi, f. í Reykjavík 11. júlí
1944, maki Oddný Jónsdóttir, þau
skildu. Börn þeirra: Gerður, f. 6.
september 1965, Guðrún Arna, f.
Rauðisandur í Barðastrandarsýslu
er með fegurstu sveitum þessa lands.
Þar fæddist hún mamma mín, Guð-
rún Halldórsdóttir, 24. apríl 1908.
Hún var þriðja barn hjónanna Magn-
fríðar Ívarsdóttur og Halldórs
Bjarnasonar, en þau urðu alls tíu.
Annað barn þeirra hjóna, stúlka, dó í
frumbernsku. Upp komust tvær
stúlkur og sjö drengir. Öll fæddust
þau á Mábergi, nema elsti sonurinn.
Síðar fluttust þau að Gröf í sömu
sveit, sem varð framtíðarheimilið uns
börnin fluttu að heiman. Þegar
yngsta barnið var þriggja ára lést fað-
irinn og fyrirvinnan. Tveir elstu
drengirnir voru þá um tvítugt, hin
unglingar og smábörn.
Svo ekki leit þetta vel út. Í þá daga
voru heimilin oft leyst upp og börn-
unum komið fyrir hér og þar. En
amma mín Magnfríður og tengda-
móðir hennar Guðrún Jónsdóttir tóku
höndum saman og ólu börnin öll upp,
nema Halldór sex ára, sem ólst upp í
Kirkjuhvammi hjá ömmu sinni og
móðursystkinum. Allt tókst þetta
með ágætum og allur hópurinn varð
myndarlegt og duglegt fólk. Trúlega
hefði þetta ekki tekist svo vel, nema
með dugnaði kvennanna og sam-
stöðu, einnig barnanna, en drengirnir
fóru til sjós, vart komnir af barns-
aldri. Mamma var lengi vel eina stúlk-
an og kom það í hennar hlut að gæta
yngstu barnanna þótt hún væri sjálf
litlu eldri. Þegar móðir hennar vann
við heyskapinn var mamma inni við.
Eitt sinn er hún gætti Sigga bróður
síns þurfti hún að komast niður stig-
ann með hann og þá voru góð ráð dýr.
Sjálf var hún litlu stærri. Þá gekk hún
aftur á bak niður, hafði Sigga fyrir
framan sig og beit í fötin hans til að
geta haft meiri festu í stiganum. Já
mamma var kjarkmikil, það sýndi
hún svo oft á ævinni.
Mamma leit upp til ömmu sinnar
Guðrúnar og hafði á henni mikið dá-
læti, vildi vera sem mest í návist
hennar. Hún elti hana jafnvel á fjöll,
þegar amma hennar smalaði fénu.
Amma hafði þá gjarnan prjónana
með í uppbrotinni svuntunni og á efri
árum fór hún enn niður á rif og tíndi
sprek í eldinn. Tíminn var vel nýttur.
Mamma lærði mikið af konunum
tveimur og var bæði laghent og þrifin.
Unga fólkið í þá daga átti ekki síður
vonir og þrár í brjósti en nú. Mömmu
langaði ósköp mikið að læra orgelleik,
en af því gat ekki orðið. En margt var
gert sér til gamans. Systkinin kunnu
urmul af ljóðum og höfðu gaman af
söng. Ég var oft furðu lostin, þegar
þau tóku sig til og fóru með ljóðin.
Þetta virtist endalaust, sem þau
kunnu. Sérstaklega höfðu mamma og
Mundi gaman af þessu. Á unglingsár-
unum vann mamma í kaupavinnu og
síðan lá leiðin til Patreksfjarðar. Þar
kynntist hún föður mínum, Jens
Árnasyni, sem þá var ekkjumaður.
Kona hans var Guðríður Jóhanna Sig-
urðardóttir. Þau áttu dóttur, Helgu
Ingileif. Mamma og pabbi giftust 12.
desember 1929. Þau byggðu sér hús á
Patreksfirði og bjuggu þar til vors
1939. Þau eignuðust fimm börn.
Pabbi og bróðir hans Helgi Árnason
voru hagleiksmenn, svo orð fór af.
Það var sama hvað þeir tóku sér fyrir
hendur, þeir leystu það allt. Vélsmíði,
rennismíði, rafiðn, vélstjórnun, hvað-
eina. Einnig lærði pabbi gullsmíði og
smíðaði bæði skartgripi og giftingar-
hringi. Vorið 1939 fluttu foreldrar
mínir að vestan til Suðurnesja, sett-
ust að í Innri-Njarðvík og bjuggu þar
næstu fjögur ár. Pabbi rak þar vél-
smiðju og hafði meira en nóg að gera.
Síðan lá leiðin til Reykjavíkur. Þar
rak hann vélsmiðju Jens Árnasonar
þar til hann lést langt um aldur fram
1959. Þegar ég lít til baka og hugsa
um bernsku mína og æskuár man ég
ekki eftir foreldrum mínum öðruvísi
en sívinnandi frá morgni til kvölds,
sunnudaga sem aðra daga. Þannig
var lífið og tilveran. Nú hefur mamma
lokið sínum langa vinnudegi með
sæmd. Guð geymi mömmu mína og
þau, sem á undan henni eru farin.
Hvíldu í friði.
Guðríður (Gauja).
Tilvera okkar er undarlegt ferðalag.
Við erum gestir og hótel okkar er jörðin.
(Tómas Guðmundsson.)
… og svo er hóteldvölinni lokið og
við leggjum af stað í okkar síðustu
ferð.
Mamma er nú farin í sína ferð á
staðinn sem við hin, sem ennþá eigum
pláss, rötum ekki á. Og nú grípur
mann einhver ósjálfbjarga tilfinning
og allt er svo myrkt og kalt.
Það er söknuður að hverjum
manni. Hver og einn er einstakur á
sinn hátt. Þó ekki hafi mikið farið fyr-
ir mömmu þá var hún engu að síður
mikil og góð kona. Þó orðin hafi oft
vantað þá sagði hún svo margt með
augunum sínum fallegu brúnu. Þar
mátti lesa líðan hennar, bæði sorg og
gleði. Gleðin ríkti þar þó oftar og það
var ekki sjaldan sem hátt glumdi hlát-
urinn í eldhússkotinu á Spítalastígn-
um svo barst um öll Þingholtin.
Mikla elsku hafði hún að gefa, bæði
mönnum og málleysingjum. Öllum
sínum ótalmörgu afkomendum og svo
að sjálfsögðu köttunum sínum sem
fengu næstum sömu umhyggju og
börnin. Og mikla ánægju og félags-
skap hafði hún af þeim, ekki síst
henni Júllu sem bjó hjá henni síðustu
árin.
Nú þegar hún er farin þá fyllist ég
tómleikatilfinningu og söknuði sem er
líklega svolítið eigingjarnt því ég er
viss um að á þeim góða stað sem
mamma er á núna er ekki síður hlegið
dátt líkt og á Spítalastígnum forðum.
Söknuðurinn er mikill og sorgin sár.
Svo hugsum við til þín og minnumst
stunda sem áttum við saman. Og mitt
í myrkrinu þegar góð minning kemur
upp í hugann þá gerist það ósjálfrátt
að breitt bros færist yfir andlitið og
við fyllumst hlýju og gleði á ný. Við
kveðjum þig nú í síðasta sinn, elsku
mamma og Gunna amma og geymum
alltaf minninguna um þig.
Gylfi og Guðrún Arna.
Elsku hjartans mamma mín.
Í þessum fáu orðum langar mig til
að kveðja þig og bið góðan Guð að
varðveita þig á því ferðalagi sem nú
er framundan hjá þér. Það var mér
mikil raun að sjá þig svo veika sem þú
varst en ég veit að þér líður betur
núna. Það var ekki oft sem við sáum
þig veika, það fylgdi einhvern veginn
ekki húsmóðurhlutverkinu sem þú
gegndir svo lengi og svo vel, að taka
veikindadaga.
Ég gæti haldið langa ræðu um lífs-
hlaup þitt því af svo mörgu er að taka
en ég læt aðra um að segja frá því.
Í gegnum tíðina er eitt sem hefur
einkennt framkomu þína en það er
hversu hjálpleg þú hefur verið við
alla. Alltaf varstu boðin og búin að að-
stoða og hafa ófáir notið gestrisni
þinnar á einn eða annan hátt. Ég fór
ekki varhluta af hjálpsemi þinni og
fyrir það þakka ég og vona að ég hafi
sýnt það í gegnum árin að hafa kunn-
að að meta þá aðstoð. Ég vona að mér
hafi tekist nú seinni árin að endur-
gjalda þér að einhverju þegar veik-
indin sóttu þig heim. Læt ég hér
fylgja bænina sem þú kenndir mér
þegar ég var stelpa heima.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Að lokum bið ég Guð að geyma þig
og leiða.
Þín
Hafdís.
GUÐRÚN
HALLDÓRSDÓTTIR
Skreytingar við
öll tækifæri
Langirimi 21,
Grafarvogi
587 9300
Samúðarskreytingar
Samúðarvendir
Kransar
Kistuskreytingar
Brúðarvendir
Fleiri minningargreinar um Guð-
rúnu Halldórsdóttur bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
!
! ""#
" #$
%
" ' () ( * $
+*
"
,-$ . $
#$ /
" 01 2"
) % )/
"
#
$%!
#&#!
!
"
#
$ % & '
( ) *
%+
,
'
(
)
!
"
*
# )
!
"
!
(
# !
&
+) )
!
,
,
,
,
,
!" #$%
&
! !
"
#
$
%$
&''
( # !' " (!'"
% !" !)!
* + !" ! " )!
%!% ! ) %!%!% !
! " #$%
&'()'*
+,%" * - . ' - ,
/0 * 1,
+ 1 - - ",
2 1 - 3 * ',%,
!4 (5' 1 -
,2 % %5 *
!"# $
%$ '#$ ( !!
)# *+ ( !"# $ $ #!
$ !
$!!
( , ( !! -./0 1,2!
2 "# $
-./0 $,$3 ( !"# $ $4 5$ 6
, 5$5*$