Morgunblaðið - 25.03.2003, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. MARS 2003 33
✝ Tómas Kristjáns-son fæddist í
Tungu í Fróðár-
hreppi á Snæfellsnesi
7. nóvember 1931.
Hann andaðist á
Landspítalanum við
Hringbraut 16. mars
síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Þórarinn Krist-
ján Þorsteinsson
bóndi í Tungu, f. 21.
júní 1893, d. 25. febr-
úar 1949, og Krist-
ensa Jóhanna Tómas-
dóttir, f. 18. maí 1902,
d. 13. janúar 1987. Bæði voru ætt-
uð af Snæfellsnesi. Systkini Tóm-
asar eru Kristín Helga, f. 24. jan-
úar 1926, Ólafur Guðmundur, f. 21.
júlí 1927, d. 6. ágúst 1993, og Að-
alheiður, f. 28. janúar 1940.
Tómas kvæntist 28. desember
1958 Hólmfríði Salóme Gestsdótt-
ur, f. 20. febrúar 1937. Foreldrar
hennar voru Gestur Jónsson bóndi
í Hróarsholti Flóa, f. 14. desember
1901, d. 1. maí 1993, og Guðrún
Arnfríður Tryggvadóttir, f. 13.
september 1900, d. 26. janúar 1988.
Tómas og Hólmfríður eignuðust
þrjár dætur: a) Kristrún Ólafía, f.
25. september 1958, maki Pétur
Oddgeirsson, f. 13. desember 1952,
synir þeirra eru Tómas Þórarinn,
f. 12. janúar 1981, og Arnar Odd-
geir, f. 24. mars 1983. b) Jóhanna
Kristín, f. 14. nóvember 1960, maki
Páll Gunnarsson, f. 31. ágúst 1958,
d. 3. júní 1992, dóttir þeirra er
Marta, f. 21. maí 1985. c) Guðlaug,
f. 5. ágúst 1967, maki Steingrímur
Sigurðsson, f. 10. mars 1963, börn
þeirra eru Steinar Páll, f. 23. júní
1992 og Sara Ósk, f. 11. maí 1996,
fyrir á Steingrímur
Sindra Þór, f. 2. des-
ember 1987.
Tómas ólst upp hjá
foreldrum sínum í
Tungu til sextán ára
aldurs er hann flutt-
ist til Hafnarfjarðar
og stundaði sjó-
mennsku, fyrst það-
an og síðan frá Sand-
gerði. Tók hann
vélstjórapróf frá Vél-
stjóraskólanum í
Reykjavík á þessum
árum. Tvítugur fór
Tómas að vinna hjá
Gúmmívinnustofunni hf. við Grett-
isgötu í Reykjavík. Árið 1953 gerð-
ist hann leigubílstjóri á Bifreiða-
stöðinni Bifröst og síðan hjá
Hreyfli. 1964 lá leiðin aftur í
Gúmmívinnustofuna hf. til afleys-
inga í hálfan mánuð, sem reyndar
urðu að 12 árum. Vann hann síðan
í 1 ár hjá hjólbarðaverkstæðinu
Barðanum hf. Síðan stofnaði Tóm-
as ásamt Stefáni Vagnssyni árið
1977 hjólbarðaverkstæðið Höfða-
dekk hf. á Tangarhöfða 15 í
Reykjavík. Ráku þeir verkstæðið
saman til ársloka 1985. Eftir það
rak Tómas Höfðadekk ehf. einn
þar til hann ákvað að hætta störf-
um árið 1999 og seldi hann þá
rekstur félagsins. Tómas stofnaði
árið 1981 ásamt fleirum Ísdekk hf.
og sat í stjórn þess og bar hag þess
fyrir brjósti til dauðadags. Fyrir
utan áhuga á dekkjaumstangi gaf
Tómas sér tíma til veiðiferða og
einnig spilaði hann brids með
Bridgefélagi Hreyfils um árabil.
Útför Tómasar fer fram frá
Kópavogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku afi.
Ég trúi því ekki að hann afi sé dá-
inn, hann sem alltaf var hress og var
svo góður við mig. Afi var einstaklega
góður maður og vildi allt gera fyrir
aðra. Þar sem ég bjó í útlöndum í
nokkur ár, þá náði ég einungis að
hitta afa þegar ég kom í frí til Íslands
og þá brölluðum við ýmislegt saman
og einnig þegar afi og amma komu í
heimsókn til mín. Það var gaman
þegar afi og ég fórum niður á höfn að
skoða skipin, en það gerðum við oft
og mörgum sinnum. Afi kenndi mér
að smíða og ætluðum við að gera upp
bátinn sem er búinn að vera í garð-
inum hans afa í nokkur ár og fara út
að sigla, en það verður að bíða betri
tíma. Afi sagði mér margar góðar
sögur þegar hann sótti sjóinn í gamla
daga á línubátum og af dekkjaverk-
stæðinu sem hann átti.
Ég man alltaf eftir gamlársdögum
með afa, en við fórum alltaf til Skát-
anna niður á höfn til að kaupa flug-
elda. Það var alltaf keypur fjöl-
skyldupakki og nokkra stórar
rakettur. Síðan sprengdum við sam-
an dótið um kvöldið og höfðum mikið
gaman af.
Eftir að ég flutti aftur til Íslands,
urðu samverustundir okkar fleiri og
afi gerðist nokkurs konar einkabíl-
stjóri, þar sem hann keyrði mig oft á
fótboltaæfingar og fylgdist vel með
framgangi HK á fótboltavellinum.
Eftir að afi veiktist og þurfti að fara á
spítalann, þá þótti mér vænt um að fá
að fara með ömmu á spítalann og
keyra hann heim, þegar hann gat far-
ið frá stutta stund dag hvern.
Elsku afi, ég vildi óska þess að þú
hefðir verið lengur með okkur og ég
mun alltaf sakna þín. Ég veit að þú
munt fylgjast með öllum barnabörn-
unum þínum frá himnum og passa að
amma hafi það gott.
Þinn dóttursonur
Steinar Páll.
Elsku afi.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Við kveðjum þig með söknuði í
huga og munum alltaf geyma minn-
inguna um þig í hjarta okkar.
Sara Ósk, Sindri Þór, Marta,
Arnar og Tómas.
Tómas móðurbróðir minn er nú all-
ur. Hann var ein af þessum stoðum í
lífinu sem alltaf var hægt var að leita
til ef á þurfti að halda. Sennilega var
hann stoð fyrir marga. Að minnsta
kosti leituðu margir til Tómasar og
áttu við hann löng viðtöl þegar ég
vann á dekkjaverkstæðinu hans. Á
þeim stað, eins og öðrum vinnustöð-
um, komu upp margvísleg vandamál,
bæði tæknileg og önnur sem vörðuðu
einkahagi starfsmanna og jafnvel við-
skiptavina. Tómas var einn af þessum
mönnum sem kunni að hlusta – síðan
varð hann hugsi – og þegar hann dró
upp klútinn sinn mátti vita að lausn
var í sjónmáli.
Tómas var harður húsbóndi við
sjálfan sig en mildur við aðra. Hann
rak reyndar gæðastjórnunarstefnu á
vinnustað sínum löngu áður en það
hugtak komst í tísku. Sjálfur var
hann alltaf á staðnum, gekk í öll verk,
hlustaði á starfsmenn sína og upp-
skar virðingu. Og ævinlega var Tóm-
as í slíku jafnvægi að ég eiginlega öf-
undaði hann af því og komst í þeim
efnum aldrei í hálfkvisti við hann þótt
mig langaði til þess. Eitt sinn, þegar
ég pirraðist út í óbilgjarnan við-
skiptavin og var að því kominn að
hreyta ónotum í hann, sá ég mig um
hönd, strunsaði til Tomma og bað
hann um að afgreiða manninn. Hann
gaf sér þann tíma sem þurfti til að
kveðja ánægðan viðskiptavin.
Tómasi féll aldrei verk úr hendi. Ef
hann var ekki að afgreiða, gera við
dekk eða sinna þeim sem komu í
„skriftastólinn“ til hans hljóp hann í
að flokka dekk, huga að lagernum eða
yfirfara tækin. En þetta var aðeins sú
hliðin á Tómasi sem ég kynntist á
dekkjaverkstæðinu. Hann þekkti
ótrúlega margt fólk frá nýrri og
fornri tíð og hann sinnti ættingjum
sínum og börnum af mikilli alúð
ásamt Fríðu konu sinni sem hefur
ekki ólíka skapgerð og hann: hlý en
eins og klettur í öldurótinu.
Tómas lifði lífinu þannig að það
auðgaði og bætti líf þeirra sem kynnt-
ust honum – líkt og eftir lýsingu Ar-
istótelesar á því hvers konar líf og
viðhorf eigi að einkenna sannan
mann. Hann var ekki margorður um
hinstu rök lífsins en hafði sínar skoð-
anir á þeim málum og endalokunum
tók hann af sams konar hetjuskap og
Hallgrímur Pétursson lýsir í kvæðinu
sem fylgir okkur flestum út í eilífðina:
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt,
í Kristí kraftı́ eg segi.
Kom þú sæll, þá þú vilt.
Vertu sæll, frændi. Takk fyrir
samfylgdina.
Ólafur Halldórsson.
Þegar Pétur tengdasonur Tómas-
ar hringdi í mig að morgni mánu-
dagsins 17. mars og tilkynnti mér lát
Tómasar kom það mér ekki á óvart.
Tómas hafði barist hetjulega við
þann vágest sem barið hafði að dyr-
um. Þegar ég heimsótti Tómas á spít-
alann stuttu fyrir lát hans, sá ég að
honum hafði hrakað mikið frá því að
ég hafði hitt hann tveim vikum fyrr.
Þrátt fyrir það var hann skrafhreif-
inn og sagðist ætla heim í næstu viku.
Því miður gekk það ekki eftir.
Kynni okkar Tómasar hófust fyrir
um það bil aldarfjórðungi. Á þeim
tíma höfum við hist flesta virka daga,
drukkið saman kaffi og spjallað sam-
an um landsins gagn og nauðsynjar. Í
pólitík vorum við ekki sammála, rif-
umst oft um þá vandræða „tík“, en
alltaf endaði samtal okkar með brosi
og við skildum sem sömu vinirnir.
Tómas var einstakt ljúfmenni sem
hafði mannbætandi áhrif á alla sem
hann umgekkst. Í hans huga voru
ekki til vondir menn, bara mismun-
andi góðir og skipti þá engu þótt ein-
hver hefði gengið á hlut hans. Það má
með sanni segja um Tómas að hlýja
hans og bros hafi mildað allt um-
hverfið.
Eftir að Tómas hætti rekstri
Höfðadekks heimsótti hann mig
reglulega á minn vinnustað og við
spjölluðum saman eins og í þá gömlu
og góðu daga. Mér þótti mjög vænt
um þær stundir.
Í dag kveðjum við öðlinginn Tómas
Kristjánsson, hans verður sárt sakn-
að á „Höfðanum“, skarð hans verður
vandfyllt. Við erum margir sem höf-
um þegið tóbak úr dósinni hans Tóm-
asar og hugsum nú til þétta hand-
taksins og hlýja brossins.
Ég vil senda eiginkonu, börnum,
tengdabörnum og barnabörnum inni-
legar samúðarkveðjur mínar. Að eiga
minningu um Tómas er gullsígildi.
Sæll að sinni, kæri vinur, þú ert
kært kvaddur.
Ragnar Austmar.
TÓMAS
KRISTJÁNSSON
Erfidrykkjur
Heimalöguð kaffihlaðborð
Grand Hótel Reykjavík
Sími 514 8000
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
Lokað
Embætti Tollstjórans í Reykjavík verður lokað í dag, þriðjudaginn
25. mars, frá kl. 14.00 vegna jarðarfarar
HÓLMFRÍÐAR ÞORVALDSDÓTTUR.
Tollstjórinn í Reykjavík.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir,
tengdafaðir, afi og langafi okkar,
HALLBJÖRN SIGURÐUR BJÖRNSSON
frá Súgandafirði,
til heimilis í Austurbergi 12,
Reykjavík,
lést á hjartadeild Landspítalans við Hringbraut
að kvöldi föstudagsins 21. mars.
Jarðarförin auglýst síðar.
Helga Ásgrímsdóttir,
Ægir Hallbjörnsson, Geirlaug Helgadóttir,
Hervör Hallbjörnsdóttir, Guðjón Guðjónsson,
María I. Hallbjörnsdóttir, Hilmar Þór Kjartansson,
Iðunn Hallbjörnsdóttir, Robert S. Robertson,
Símon Jónsson, Björk Erlendsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
verður í dag, þriðjudaginn 25. mars, frá kl. 12 vegna jarðarfarar
TÓMASAR KRISTJÁNSSONAR.
Höfðadekk ehf.,
Tangarhöfða 15,
110 Reykjavík.
Elskuleg systir okkar,
HELGA HANNA MAGNÚSDÓTTIR,
Holtsgötu 19,
Reykjavík,
lést á Landspítalnum Fossvogi að kvöldi
laugardagsins 22. mars.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórný Magnúsdóttir
og Hörður Jónsson.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÞORGERÐUR SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Vestmannabraut 76,
Vestmannaeyjum,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð laugar-
daginn 22. mars.
Adolf Magnússon,
Þorgerður Arnórsdóttir, Grétar Nökkvi Eiríksson,
Sólveig Adolfsdóttir, Þór Ísfeld Vilhjálmsson,
Kristín Adolfsdóttir, Hafsteinn Sæmundsson,
Kristján Adolfsson, Guðríður Óskarsdóttir,
Jóna Adolfsdóttir, Páll Jónsson,
Guðrún Hlín Adolfsdóttir, Ragnar Jónsson,
Guðmundur Adolfsson, Valdís Jónsdóttir,
Soffía S. Adolfsdóttir, Þórður K. Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir okkar, bróðir, mágur og vinur,
PÁLL SÖLVI PÁLSSON,
Kleppsvegi 66,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnu-
daginn 23. mars.
Jarðsett verður frá Áskirkju mánudaginn
31. mars kl. 13:30.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á reikning nr. 0319-13-110088, kt. 030751-2649, sem
stofnaður hefur verið til styrktar drengjunum hans.
Páll Óskar Pálsson,
Gunnar Már Pálsson,
Guðríður Pálsdóttir, Kristbjörn Þorkelsson,
Halldór Pálsson,
Hjörleifur Pálsson,
Einar Pálsson,
Reynir Pálsson, Marie La Cour,
Erla Björk Sverrisdóttir.