Morgunblaðið - 03.07.2003, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 FIMMTUDAGUR 3. JÚLÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigurður Jónssonfrá Einarsstöðum
í Reykjadal fæddist
23. janúar 1920. Hann
lést að Sóltúni, í
Reykjavík, hinn 18.
júní sl. Foreldrar Sig-
urðar voru Jón Har-
aldsson og Þóra Sig-
fúsdóttir, búendur að
Einarsstöðum í
Reykjadal, S-Þing.
Sigurður var einn 12
systkina, en 11 voru
alin upp á Einarsstöð-
um. Hann fluttist
ungur til Reykjavíkur
eftir hefðbundið nám
þess tíma að Héraðsskólanum á
Laugum í Reykjadal.
Í Reykjavík vann Sigurður við
akstur olíu- og leigubifreiða. Hann
kvæntist Sigríði Gunnarsdóttur, f.
26.9. 1927, dóttur hjónanna Gunn-
ars Sigurðssonar, kaupmanns í
Von, og Margrétar Gunnarsdóttur.
Sigríður og Sigurður eignuðust
tvö börn, a) Lilju, f. 28.3. 1949, gift
Óla G. Jóhannssyni, f. 13.12. 1945.
Börn þeirra eru: 1) Örn, f. 11.7.
1971, sambýliskona Christina, f.
21.1. 1973. Sonur þeirra er Sigurd.
2) Sigurður, f. 5.2. 1973. 3) Hjördís,
f. 28.9. 1974. Sonur hennar er Ólaf-
ur Hrafn Kjartansson. 4) Hrefna, f.
9.12. 1977, í sambúð
með Sverri Gests-
syni, f. 30.4. 1971. b)
Jón Gunnar, f. í Van-
couver 11.4. 1955,
kvæntur Elsu Ósk-
arsdóttur, f. 3.8.
1960. Börn þeirra
eru: 1) Kristín, f.
17.5. 1980. Börn
hennar eru Elísabet
Ingimundardóttir og
Jón Eggert Óttars-
son. 2) David, f.
14.10. 1987. 3) Sara,
f. 19.4. 1992.
Árið 1953 fluttust
Sigurður og Sigríður
búferlum til Vancouver í Kanada
og vann Sigurður við húsamálun
þann tíma er þau voru vestra.
Heim fluttist fjölskyldan árið 1960
og stofnsettu hjónin Tískuskólann,
sem þau starfræktu í nokkur ár. Er
Sigurður og Sigríður skildu flutti
Sigurður til Akureyrar og vann
þar sem verslunarmaður. Síðar fór
hann til Reykjavíkur og vann í
móttöku Hótel Sögu, þá sem versl-
unarmaður og starfsferli lauk
hann hjá Skátahreyfingunni í
Reykjavík.
Útför Sigurðar verður gerð frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Það var leiðindaveður á bónda-
daginn 1920, þegar húsfreyjan á Ein-
arsstöðum varð léttari að fimmta
barni þeirra Jóns bónda. Héraðs-
læknir hafði verið sóttur, enda stutt
að sækja, og þurfti að beita verkfær-
um við fæðinguna. Ekki var lífsmark
með barninu og var það lagt afsíðis
meðan hlúð var að sængurkonunni.
Héraðslæknirinn gaf út vottorð sitt
um andvana fætt sveinbarn, kvaddi
og fór. Veður fór versnandi.
En Sigurveig á Litlulaugum, far-
sæl ljósmóðir í meira en þrjátíu ár,
bað leyfis og taldi skyldu sína að gera
enn eina tilraun til að koma barninu
til lífs. Og leið ekki löng stund þar til
það rak upp öskur við mikla gleði við-
staddra.
Sigurður átti lengi þetta „dánar-
vottorð“ sitt og henti gaman að, þótt
það sé nú löngu horfið í brunn fortíð-
arinnar, eins og svo margt annað frá
viðburðaríkum æviferli hans.
Halda mætti að örlögunum hefði
þótt nóg að gert, er svo tæpt stóð um
líf Sigurðar í byrjun, og látið þar við
sitja. Svo var ekki. Margs konar
skrokkskjóður varð hann að þola á
lífsleiðinni og stóð stundum tæpt. En
hann varð tápmikill er hann óx úr
grasi, varð fljótlega vel fær í íþrótt-
um, einkum skíðastökki og fimleikum,
vel hvattur af Haraldi bróður sínum.
Ég held að mig misminni ekki, að enn
sjáist móta fyrir garðhleðslum tveim í
brekkunni ofan við Einarsstaði, sem
þeir bræður, einkum Sigurður og Jón,
gerðu, til að milli þeirra safnaðist
meiri snjór svo lending yrði betri í
stökkbrautinni.
Í bernsku var Sigurður nokkur ár í
fóstri hjá Hólmfríði og Sigvalda á
Fljótsbakka, sem þá voru roskin orð-
in. Mundi Sigurður, þegar faðir hans
fór með hann þangað. Og kominn var
hann aftur að Einarsstöðum þegar
Sigvaldi andaðist 1927. Vel dafnaði
Sigurður á Fljótsbakka og lét vel af
vistinni þar, „ég var spikfeitur“. Á
Einarsstöðum kemur hann aftur í
stækkandi systkinahóp og verður
sjálfur að halda stöðu sinni án sér-
kjara og eftirlætisins á Fljótsbakka.
Æskuheimili Sigurðar var mið-
sveitis, þar var kirkja sóknarinnar og
póstafgreiðslustöð. Þangað komu því
margir, var ég oft sendur þangað ým-
issa erinda og var vinsamlega tekið,
enda skyldur heimilisfólki. Ekki hafði
ég þá mikið saman við Sigurð að
sælda, hann var nokkru eldri en ég.
Um 1940 fer Sigurðar að heiman að
mestu, og brátt fyrir fullt og allt; hurf-
um við því hvor annars sjónum í rúma
hálfa öld, þar til ég leitaði upplýsinga
hjá honum um frænda okkar í Vest-
urheimi. Héldum við nokkurn kunn-
ingsskap upp frá því.
Sigurður lagði fyrir sig hin fjöl-
breytilegustu störf um ævina. Fram-
an af stundaði hann akstur, fyrst
vörubíla milli Akureyrar og Reykja-
víkur og þá leigubíla í Reykjavík.
Þegar hann kom til Vancouver lærði
hann málaraiðn og öðlaðist réttindi í
þeirri grein og vann þar að henni í all-
mörg ár. Þegar hann hugðist vinna
við þá iðngrein hér heima síðar töldu
ráðamenn iðngreinarinnar brýnt að
koma í veg fyrir það, og varð svo að
vera. En Sigurði féll þetta þungt, því
hann hafði metnað fyrir iðngrein sína,
enda vel verki farinn og handlaginn
eins og margir í ætt hans. Þegar um
fór að hægjast fór Sigurður einnig að
gefa sig að myndlist, þótt ólærður
væri á því sviði, og hélt sýningu á
verkum sínum.
Sigurður kunni vel frá að segja eins
og faðir hans, sem var – auk annars –
annálaður fyrir góðar sögur. Og
kímni hans var svipaðrar gerðar, laus
við nart eða illkvittni. Þótt örlögin
tækju hann oft óljúfum tökum var
hann ekki beiskur eða sár, meðfætt
glaðlyndi hans kom í veg fyrir það,
þótt erfitt reyndist honum að sætta
sig við alla hluti. Honum var eðlislægt
að ætla engum illt að fyrra bragði, en
fyrir kom að hann varð að þola von-
brigði í þeim efnum. Hann mundi vel
og mat mikils þá sem af einlægni og
umhyggju sýndu honum velgjörning,
er miðuðu að eflingu hans í æsku, eins
og t.d. Aðalstein frænda hans frá
Halldórsstöðum, sr. Þorgrím á Grenj-
aðarstað og Þorgeir íþróttakennara á
Laugum.
Sigurður hafði gott næmi á fólk og
viðmót þess. Hann var smekkmaður
og snyrtimenni, vinir hans sögðu
pjattaður, og hygg ég að þessir eig-
inleikar hans hafi nýst vel er hann var
sölumaður í herrafataverslun og það
starf hafi farist honum vel úr hendi.
Síðustu árin voru Sigurði leið í
ýmsu; heilsu hans var þannig háttað,
hann var orðinn mjög sjóndapur og
sítengdur súrefnisgjöf þótt ekki væri
hann þungt haldinn. Við þær aðstæð-
ur fékk góð umönnun síðustu 17 mán-
uðina lítið úr bætt. Því var almættinu
vorkunn að þykja hann nóg hafa lifað.
Og var ekki við hæfi fyrir mann, sem
svo naumlega fæddist inn í þorrann,
að deyja út í vornóttina?
Ragnar Árnason.
SIGURÐUR
JÓNSSON
 Fleiri minningargreinar um
Sigurð Jónsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Lokað
Lokað í dag, fimmtudag, vegna jarðafarar.
Hársnyrtistofan Ísold,
Rangárseli 4, Reykjavík.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
DÓRA S. JÓNSDÓTTIR,
Tejn, Borgundarhólmi,
Danmörku,
áður til heimilis
í Hvammsgerði 7,
Reykjavík,
lést á sjúkrahúsi í Rönne, Borgundarhólmi, aðfaranótt mánudagsins
23. júní sl.
Kveðjuathöfn verður í Bústaðakirkju mánudaginn 7. júlí kl. 13.30.
Bálför fór fram í Borgundarhólmi.
Fyrir hönd aðstandenda,
Erna Espersen, Ivar Espersen,
Þór Magnússon, Svanhvít Ásmundsdóttir,
Rut Magnúsdóttir, Smári Magnússon,
Óðinn Magnússon, Agnieszka Iwona Szejnik,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
DAGNÝ ÞORGRÍMSDÓTTIR,
Ytri-Miðhlíð,
Barðaströnd,
sem andaðist á Sjúkrahúsi Patreksfjarðar
þriðjudaginn 24. júní, verður jarðsungin frá
Hagakirkju laugardaginn 5. júlí kl. 14.00.
Unnur Breiðfjörð, Vilberg Guðjónsson,
Edda Steingrímsdóttir, Ægir Einarsson,
Jón Þ. Steingrímsson, Hugljúf Ólafsdóttir,
Hörður Steingrímsson, Halldóra Jóhannesdóttir,
Jóhann Steingrímsson, Ásta Jónsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
Innilega þökkum við samúð og hlýhug við frá-
fall ástkærrar eiginkonu, móður, tengdadóttur
og mágkonu,
LONE KASTBERG REBSDORF,
Hornslet,
Danmörku.
Hennar er sárt saknað.
Páll M. Ríkharðsson,
Jóhanna og Emma,
Hulda, Örn,
Þór Melsteð.
Elskulega eiginkona mín,
HLÍN EIRÍKSDÓTTIR,
Hraunborg,
Álftanesi,
lést á hjúkrunarheimilinu Holtsbúð, Garðabæ,
sunnudaginn 29. júní sl.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu föstudaginn 4. júlí kl. 10.30.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Carl Brand.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
BJÖRN HJÁLMARSSON
frá Mælifellsá,
verður jarðsunginn frá Reykjakirkju laugar-
daginn 5. júlí kl. 11.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Dvalarheimili aldraðra, Sauðárkróki.
Margeir Björnsson, Helga Þórðardóttir,
Rósa Björnsdóttir, Indriði Sigurjónsson,
Anna S. Björnsdóttir, Viktor G. Sigurðsson
og fjölskyldur.
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐRÍÐUR SVAFARSDÓTTIR
frá Sandgerði,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness mánudaginn
30. júní.
Ólafur H. Þórðarson,
Svavar Rúnar Ólafsson, Árný Ingibjörg Filippusdóttir,
Guðrún Svava Guðmundsdóttir, Hjörtur Lárus Harðarson,
Indriði Þórður Ólafsson, Lovísa Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartkær frændi minn,
DANÍEL DANÍELSSON
fyrrv. bóndi á Hlíðarfæti,
Hvalfjarðarstrandarhreppi,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju í Saur-
bæ, Hvalfjarðarströnd, laugardaginn 5. júlí
kl. 11.00. Athugið breyttan tíma frá fyrri auglýsingu.
Fyrir hönd ættingja,
Kristín Halldóra Gunnarsdóttir.
Elsku mamma, tengdamamma og amma,
HULDA GUÐBJÖRNSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja í Miðskógi,
Miðdölum, Dalasýslu,
síðar á Laugarnesvegi 106,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánu-
daginn 23. júní sl.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 7. júlí kl. 15.00.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.