Morgunblaðið - 03.07.2003, Blaðsíða 38

38 FIMMTUDAGUR 3. JÚLÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
SEXTÁNDA júní síðastliðinn skrifar
Halldór Þorsteinsson bréf til blaðsins
undir yfirskriftinni „Byssan er bezti
vinur mannsins“. Það er leitt að sjá,
að þessi frábæri enskukennari minn
skuli hafa gengið á hönd nýjasta
tízkufyrirbærinu, að berja á Banda-
ríkjunum. Halldór skrifar bréfið eftir
að hafa séð kvikmyndina „Bowling
for Columbine“ og kemst að þeirri
niðurstöðu, að meginþorri Banda-
ríkjamanna sé grár fyrir járnum í
heimahúsum og að byssur séu hér í
landi hið mesta þarfaþing og í raun-
inni alveg ómissandi á hverju heimili.
Við höfum búið í þessu voðalandi í
rúmlega fjóra áratugi og aldrei séð
hér byssu nema í hulstri löggæzlu-
manns. Aldrei komið á heimili þar
sem húsráðendur hafa sagst eiga
byssu, hvað þá að okkur hafi verið
sýnd skotvopn. Heldur ekki þekkjum
við neinn af meðlimum ameríska
skotfélagsins (NRA), sem greinar-
höfundur einnig minnist á. Afskifti
mín af byssum hér takmarkast af því,
að ég hefi mörgum sinnum gefið út
bréf, sem ræðismaður Íslands, til að
aðstoða íslenzka ferðamenn til að
kaupa hér haglabyssur. Fyrst verða
þeir að sýna mér leyfi frá viðkomandi
yfirvaldi á Fróni, og síðan fara þeir
með gögnin og kaupa sín vopn. Það
virðist þannig ekki auðvelt að kaupa
hér byssur í búð. Líklega vantar þessi
hergögn á Íslandi til að hægt sé að
halda í skefjum hinum ágenga
rjúpnastofni í landinu!
Ákvæðið í stjórnarskrá Bandaríkj-
anna, sem heimilar þegnunum að
bera vopn, hefir valdið ótrúlegu böli
og mikill meirihluti fólks hér gerir sér
fulla grein fyrir því. Stöðugt eru bor-
in fram frumvörp í þinginu um að tak-
marka byssueign og sölu skotvopna.
Mörg af hinum einstöku ríkjum hafa
náð góðum árangri á þessu sviði og
velviljaðir menn vinna stöðugt að
þessum málum. Fjöldadráp eins og
fram fór í Columbine-skólanum ger-
ast því miður allt of oft, en slík voða-
verk hafa líka orðið í öðrum löndum,
og man ég eftir Skotlandi, Þýzkalandi
og Sviss og eru þau eflaust miklu
fleiri. Slíkar fréttir eru uppáhald fjöl-
miðlanna.
Í áðurnefndri grein er talað um
það, að Kanadamenn séu svo bless-
unarlega óhultir og öruggir, að þeir
þurfi ekki einu sinni að læsa dyrum
hýbýla sinna, sem sé nú eitthvað ann-
að en tíðkist hjá nágrönnum þeirra
sunnan landamæranna. Þetta er
ánægjulegt að heyra og óskum við
vinum okkar í Kanada til hamingju
með það. Hins vegar held ég, að allir
varkárir menn, í Bandaríkjunum sem
og á Íslandi, muni sofa betur, ef þeir
læsa útidyrum sínum.
Halldór er mjög vel gefinn maður
og veit því, hvernig fjölmiðlafár skap-
ar vissa ímynd eins lands í annars
augum. Bandaríkin hafa að undan-
förnu verið álitin óalandi og óferjandi
í fjölmiðlaheimi og allt er þeim til for-
áttu fundið. Allt, sem gott hefir verið
gert er gleymt, en það vonda er fram
dregið og þar af skapast ímyndin.
Þótt Ísland sé lítið land, skapar það
sér líka vissa ímynd, þá er fjölmiðlar
annarra landa sýna sínu fólki þá
mynd, sem þeir ákveða að draga upp.
Ameríkanar muna bezt eftir myndum
úr miðbæ Reykjavíkur, sem sýndar
voru fyrir nokkrum árum í frétta-
þættinum 60 mínútur á CBS, þar sem
unglingar veltust um dauðadrukknir
og ælandi. Svo hafa bætzt við nýlegir
sjónvarpsþættir og fréttir, sem sýnd-
ar hafa verið bæði hér og í Bretlandi,
þar sem gefið er í skyn, að íslenzkar
konur séu lauslátar.
Í greininni talar höfundur um
hernaðarbrölt Bandaríkjanna um
víða veröld og fer óblíðum orðum um
forseta landsins. Meirihluti fólks hér í
landi var á móti innrásinni í Írak, en
þegar herliðið var þangað komið,
ákváðu skiljanlega flestir, að standa
við bakið á sínum hermönnum. Utan-
ríkisstefna landa getur oft verið um-
deild, sérlega ef löndin eru stór og
voldug. Ákvarðanir fámennra stór-
velda, eins og Íslands, geta líka valdið
úlfúð og deilum úti í hinum stóra
heimi. Þannig eru áform íslenzkra
stjórnvalda um það að hefja ef til vill
aftur hvalveiðar nú þegar farin að
framkalla mótmæli á erlendri grund.
Ég veit, að Halldór verður fyrstur
manna til að senda svargrein, þegar
farið verður að skrifa ljóta hluti um
okkar kæra Ísland í erlendum blöð-
um.
Lifðu heill, Halldór!
ÞÓRIR S. GRÖNDAL,
Flórída,
USA.
Byssan og
Bandaríkin
Frá Þóri S. Gröndal, ræðismanni í
Flórída:
Í FRÉTTUM af fjallgöngugörpum
austur í Himalajafjöllum er fylgd-
armanna þeirra oft getið og þeir
nefndir sherpar, með greini sherp-
arnir. Hálfíslenskuð orð úr ensku
með viðskeyttum íslenskum greini
þykja mér ósmekkleg, enda oftast
óþörf. Hví ekki að skrifa orðið að ís-
lenskum hætti og gefa því íslenskar
beygingar þannig:
et. nf. sérpi þf. sérpa þgf. sérpa
ef. sérpa
ft. nf. sérpar þf. sérpa þgf. sér-
pum ef. sérpa
með greini: sérparnir o.s.frv. eins
og skólarnir, í et. sérpinn eins og
skólinn.
Í Brockhaus-alfræðinni segir að
sérpar séu fjallaþjóð sem búi dreift
í Himalajafjallgarðinum og í Nepal.
Sumardvalarstaðir þeirra séu víða í
5.200 m hæð yfir sjávarmáli en fast-
ir dvalarstaðir í 2.200 til 4.000 m
hæð.
BALDUR INGÓLFSSON,
Lönguhlíð 3,
Reykjavík.
Sérpar í stað sherpa
Frá Baldri Ingólfssyni: