Morgunblaðið - 25.01.2004, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 25.01.2004, Blaðsíða 12
12 SUNNUDAGUR 25. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ Franski innanríkisráðherrann NicolasSarkozy nýtur mikilla vinsælda íheimalandi sínu um þessar mundir.Hann þykir röggsamur með afbrigð-um og franskur almenningur hefur hrifist af baráttu hans við glæpi, umferðarslys og fleira sem undir hans starfssvið fellur. Sum- um þykir raunar nóg um þá athygli sem hann nýtur og segja of langt gengið þegar innanrík- isráðherrann sé á skjám og í útvarpi lands- manna oft á dag, hvern einasta dag. Sarkozy, sem er 49 ára, er hins vegar ekkert á þeim bux- unum að slaka á og hefur þegar gefið út yfirlýs- ingar um að hann íhugi að bjóða sig fram til embættis forseta franska lýðveldisins. Slíkar yfirlýsingar fara fyrir brjóstið á mörgum, enda ekkert sem bendir til að núverandi forseti, Jacques Chirac, ætli sér að hverfa á braut, þótt hann verði orðinn 74 ára þegar næsta fimm ára kjörtímabil hefst. Skoðanakannanir sýna hins vegar að 52% Frakka vilja gjarnan styðja Sarkozy til embættis og tveir af hverjum þremur kjósendum vilja að Chirac flytji út Elysee-höll að þessu kjörtímabili loknu. Sark- ozy bætti svo gráu ofan á svart með því að lýsa þeirri skoðun sinni að forseti ætti ekki að geta setið lengur en tvö kjörtímabil, eða í tíu ár. Verði slíkar hugmyndir að veruleika gæti Chir- ac ekki boðið sig fram þriðja sinni. Enn eru þó þrjú ár til kosninga og þótt vin- sældir Sarkozys séu miklar um þessar mundir skipast veður skjótt í lofti í stjórnmálum. Hann ætti að hafa orð varnarmálaráðherrans, Mich- ele Alliot-Marie í huga, sem vildi ekki svara spurningu um hugsanlegt framboð sitt til for- seta árið 2007 heldur sagði: „Hættan er sú að menn klári skotfæri sín of snemma.“ Sarkozy getur þó líklega reitt sig á þá staðreynd, að margir franskir kjósendur eru orðnir þreyttir á þrásetu sumra stjórnmálamanna á valdastóli. Nicolas Sarkozy, eða Sarko eins og hann er oftast kallaður af löndum sínum, er ekki steyptur í sama mót og margir kollega hans í frönskum stjórnmálum. Hann hefur ekki sótt menntun sína til þekktustu háskóla Frakk- lands og frami hans byggist ekki á afrekum forfeðranna. Faðir hans, Pal Nagy Bocsa y Sarkozy, var ungverskur, en flýði heimaland sitt undir lok fimmta áratugarins og skráði sig í frönsku útlendingaherdeildina. Síðar settist hann að í París og kvæntist þar alls fjórum sinnum. Fyrsta eiginkona hans var dóttir fransks skurðlæknis og sonur þeirra er Nicolas innanríkisráðherra. Nicolas Sarkozy ólst upp í ríkmannlegum borgarhluta Parísar, Neuilly-sur-Seine. Hann nam lögfræði og fékk snemma áhuga á stjórn- málum. Hann vann sæti í bæjarstjórn 22 ára að aldri og varð bæjarstjóri Neuilly-sur-Seine að- eins 28 ára að aldri. Þar skaut hann ekki aðeins sósíalískum andstæðingum ref fyrir rass, held- ur einnig eldri og reyndari félögum sínum á hægri væng. Þrátt fyrir skjótan frama Sarkozys hefur hann ekki alltaf veðjað á réttan hest. Fyrir for- setakosningarnar 1995 sneri hann baki við Jacques Chirac og studdi Edouard Balladur. Chirac hafði hins vegar betur og fyrirgaf ekki svikin strax. Hann neitaði að tala við Sarkozy í þrjú ár, en gat ekki horft framhjá ótvíræðum hæfileikum hans til lengdar. Nær auðveldlega til almennings Árið 2002 tók Sarkozy við embætti innanrík- isráðherra í ríkisstjórn hægri manna. Ráðu- neytið telst hið valdamesta í Frakklandi, að forsætisráðuneytinu einu frátöldu. Í innanrík- isráðuneytinu hefur hann heldur betur látið til sín taka. Raunar segja gagnrýnendur hans að enn sé of snemmt að segja til um hvort árangur hans í starfi sé varanlegur. Hann hafi vissulega sýnt fram á fækkun glæpa og dauðaslysa, svo dæmi séu tekin, en ekki sé ljóst hvort sú fækk- un stafi af bráðabirgðalausnum eða varanleg- um úrbótum. Franska þjóðin hefur hins vegar tekið sigrum hans fagnandi. Hann virðist eiga einstaklega létt með að ná til almennings, lætur andstæðinga sína aldrei æsa sig upp eða slá út af laginu og talar einfalt, auðskiljanlegt mál. Hann er ekki mikill á velli, raunar með lægstu mönnum, en Frakkar settu það ekki fyrir sig þegar Napóleón var við völd og núna láta þeir smæð Sarkozys ekkert á sig fá. Sarkozy er alltaf alls staðar. Hvar sem stór- tíðindi verða má reikna með að hann skjóti upp kollinum og hann er alltaf fyrstur stjórnmála- manna á vettvang. Þegar mikil flóð hrjáðu Frakka var hann kominn á vettvang, búinn að kynna sér mál, hughreysta heimamenn og far- inn burt á ný, áður en Chirac forseti loks birt- ist. Hann ferðast stöðugt um landið og á síð- asta ári voru slíkar ferðir hans 160 talsins. Allur þessi þeytingur er vandlega skipulagður af nánasta samstarfsmanni hans, eiginkonunni Ceciliu, sem er í fullu starfi í innanríkisráðu- neytinu. Þau hjónin hafa þar samliggjandi skrifstofur. Sýnir innflytjendum samúð Í innanríkisráðuneytinu tekur hvert stór- verkefnið við af öðru og eiga það flest sam- merkt að almenningur lætur sig þau miklu varða. Á þessu ári segist Sarkozy ætla að ein- beita sér sérstaklega að málefnum innflytj- enda. Hann hefur notið allnokkurrar velvildar meðal innflytjenda, þar á meðal múslima, enda þykir hann sýna málefnum þeirra meiri samúð en títt er með marga skoðanabræður hans á hægri vængnum. Reyndar var hann í fyrstu andvígur fyrirhuguðu og mjög umdeildu „höf- uðslæðubanni“ franskra yfirvalda, sem meinar múslimastúlkum að bera höfuðföt sín í frönsk- um skólum, en söðlaði síðar um og segist nú kominn á þá skoðun að slíkt bann sé af hinu góða. Ef þessi umskipti hans draga úr vinsæld- um hans meðal múslima ætti að vega þar á móti, að hann hefur lagt til að tekin verði upp jákvæð mismunun við ráðningu í störf, til að auðvelda Frökkum af arabískum uppruna að ná fótfestu á frönskum vinnumarkaði. Þar gengur hann gegn vilja Chirac forseta, sem segir mismunun, af hvaða toga sem er, and- stæða frönskum lýðræðishefðum. Meðal fransks almennings er togstreita um málið, margir eru andvígir jákvæðri mismunun á vinnumarkaði, en fylgjandi henni við val á nemendum í háskóla. Ekki bara við raksturinn Þegar Sarkozy var spurður að því á dög- unum hvort hann velti hugsanlegu forseta- framboði sínu fyrir sér á meðan hann væri að raka sig á morgnana svaraði hann umsvifa- laust: „Já, og ekki bara á meðan ég raka mig.“ Þessi yfirlýsing, og raunar almenn yfirlýs- ingagleði ráðherrans, gerir hann umsetinn fréttamönnum svo mörgum þykir nóg um. Í síðustu viku boðaði innanríkisráðuneytið til blaðamannafundar, þar sem leggja átti fram nýjustu tölfræði um glæpi í Frakklandi. Fund- ir af þessum toga hafa ekki alltaf vakið mikið fréttahungur, en nú brá svo við að 250 blaða- menn mættu í ráðuneytið og kepptust við að spyrja og skrifa. Flestir telja að sá atgangur hljóti að hafa farið mjög fyrir brjóstið á Chirac forseta. En hann fær litlu breytt. „Almenn- ingur vill menn sem eru tilbúnir að bregðast skjótt við, taka áhættu og sýna dirfsku,“ svo vitnað sé til orða Sarkozys sjálfs. Stundum kemur yfirlýsingagleðin Sarkozy í koll. Vikuritið Paris Match birti fyrr í þessum mánuði frásögn af heimsókn ráðherrans til Kína, en þar á hann meðal annars að hafa furð- að sig á áhuga Japana á sumo-glímu, sem væri ekki íþrótt fyrir menntamenn. „Hvernig geta þeir verið heillaðir af bardaga tveggja offeitra karla með hárið smurt í hnút?“ hafði tímaritið eftir honum. Hann á líka að hafa sagt japönsku borgina Tókýó vera „kæfandi“, að hann skildi ekki af hverju fólk væri heillað af Kýótó og að frægir, japanskir garðar þar væru „ljótir“. Japanski sendiherrann beið ekki boðanna og krafði Sarkozy skýringa. Þær voru á þá leið, að blaðamaður Paris Match hefði ekki haft rétt eftir ráðherranum, sem blaðamaðurinn segir alrangt. Sendiherrann tók skýringarnar hins vegar gildar og bauð ráðherranum í heimsókn til Japans, til að bæta skilning hans á landinu og bæta samskipti þjóðanna. Líklegt er þó að þessi ummæli verði rifjuð upp síðar, sérstak- lega ef Sarkozy sest á forsetastól. Sparkað upp? Vinsældir Sarkozys meðal almennings tryggja sess hans í frönsku ríkisstjórninni og þótt ýmislegt sem hann gerir og lætur sér um munn fara reiti Chirac forseta til reiði á hann afar óhægt um vik að losa sig við vinsælasta ráðherrann. Fréttaskýrendur hafa raunar bent á, að Chirac gæti gert Sarkozy að for- sætisráðherra, í stað Jean-Pierre Raffarin. Reyndar mun Sarkozy hafa viljað það embætti fyrir tveimur árum, en Chirac kaus að halda Raffarin. Þótt flutningur úr innanríkisráðu- neytinu í forsætisráðuneytið væri vissulega stöðuhækkun þarf ekki að lesa lengi í franskri stjórnmálasögu til að sjá, að það embætti hefur gert út um pólitískan feril margra manna. Francois Mitterand þáverandi forseti losaði sig til dæmis við keppinaut sinn, Michel Roc- ard, á þann hátt fyrir þrettán árum. Vinsældir Nicolas Sarkozys eru hins vegar slíkar, að hann gæti lifað af og orðið enn sterk- ari en fyrr. Nicolas Sarkozy innanríkisráðherra nýtur mikilla vinsælda Stefnir á forsetastól í Frakklandi rsv@mbl.is AP Nicolas Sarkozy hefur skorið upp herör gegn glæpum í Frakklandi. Í október kynnti hann áætlun stjórnarinnar um aukin framlög til lögreglunnar til að „tryggja öryggi frönsku þjóðarinnar“. Gagnrýnendur segja mannréttindi hins vegar geta verið í hættu með of miklum völdum lögreglunnar. Þótt enn séu þrjú ár í næstu forseta- kosningar í Frakklandi eru stjórn- málamenn farnir að huga að fram- boði. Þar fer fremstur í flokki innanríkisráðherrann Nicolas Sarkozy. Ragnhildur Sverrisdóttir fjallar um ráðherrann, sem nýtur gíf- urlegra vinsælda meðal almennings. Margir franskir kjósendur eru orðnir þreyttir á þrá- setu sumra stjórnmála- manna á valdastóli. ’ Almenningur vill mennsem eru tilbúnir að bregð- ast skjótt við, taka áhættu og sýna dirfsku. ‘
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.