Morgunblaðið - 25.01.2004, Síða 42

SKOÐUN
42 SUNNUDAGUR 25. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
FLEST ykkar trúa því að Guð
sé til. Að hann sé heilagur. Að
hann stjórni öllu. En hver er Guð?
Hvert er eðli hans? Ég hugsa að
flest ykkar séu eins og ég, eða
kannist að einhverju leyti við ykkur
í þessari lýsingu hér.
Ég var nefnilega alltaf
að reyna að þóknast
Guði. Ég reyndi að
halda boðorðin. Ég
hélt að það væri hon-
um þóknanlegt að
bjóða fram hina kinn-
ina ef ég væri sleginn.
Ég hélt að ég ætti
alltaf að þegja og vera
góð. Láta bjóða mér
allt í nafni kristninnar.
Ég trúði því líka að
Guð hjálpaði þeim
sem hjálpuðu sér sjálfir. Ég fór
alltaf með bænirnar mínar. Og ég
leitaði alltaf til Guðs um styrk ef
einhverjir erfiðleikar bjátuðu á. En
eitthvað vantaði, hvað …?
Frá því ég var barn þá fannst
mér alltaf gott að kíkja inn á sam-
komur hjá KFUM&K eða fara í
sunnudagaskólann. Það gaf mér
alltaf góða tilfinningu að syngja
sálmana og það voru nokkrir sálm-
ar sem voru í uppáhaldi hjá mér.
Það voru m.a. sálmarnir „Guð vill
að ég sé honum sólskinsbarn“ og
„Ó, faðir gjör mig lítið ljós“. En „Ó,
Jesús bróðir besti“, „Ástarfaðir
himinhæða“ og „Enginn þarf að
óttast síður“ skiluðu samt alltaf
sínu. Ég trúi því að ég hafi búið að
þessari einlægu barnatrú sem ég
hafði og hún hafi í raun bjargað
mér í gegnum margt. En mig lang-
ar að segja ykkur frá reynslu sem
opnaði augu mín fyrir hver Guð er
í raun og veru!
Eins og ég hef tekið fram þá
fannst mér ég vera góð kristin
manneskja. En innra með mér var
mikill sársauki sem ég hafði bælt
niður. Ég hafði brostið hjarta. Ég
hafði reynt að vera sterk og brosa í
gegnum tárin. Bitið á jaxlinn og
reynt að vera jákvæð og skilnings-
rík. Ég hafði eins og við flest þurft
að takast á við lífið sem oft sýndi á
sér grimmilegar og ómannúðlegar
hliðar. Ég var föst í böli sem ég
gat ekki losað mig út úr, sama
hvað ég reyndi. Mér fannst ég vera
gömul þó ég væri ung manneskja.
Sál mín var útbrunnin. Ég lifði lífi
sem ég hafði ekki valið mér sjálf.
Ég þráði líf í jafnvægi. Ég þráði
innri frið og sátt. Ég þráði ham-
ingju og lífsgleði …
Það kom tímabil í mínu lífi þar
sem fótunum var al-
gjörlega kippt undan
mér. Ég átti ekkert
eftir. Ég var al-
gjörlega gjaldþrota á
anda, sál og líkama –
félagslega og fjárhags-
lega. Á því tímabili las
ég í kvöldbæn í ferm-
ingarsálmabókinni að
Guð elskaði mig að
fyrra bragði! Það sem
enginn mannlegur
máttur hafði getað
gefið mér gaf Guð mér
á einu augabragði. Skilyrðislausan
kærleika. Kærleika sem bara elsk-
aði og krafðist einskis í staðinn. Ég
hafði alltaf þurft að fórna svo miklu
fyrir að vera elskuð og viðurkennd.
Ég hafði aldrei fyrr mætt kærleika
sem fyllti hjarta mitt án þess að
taka eitthvað í staðinn. Kærleikur
Guðs byrjaði að bræða niður það
sem var frosið innra með mér. Ég
fór að finna fyrir innri hlýju og
vaxandi innri myndugleika.
Til þess að gera langa sögu
stutta, þá tók ég nýja afstöðu. Ég
endurnýjaði fermingarheit mitt. Ég
gerði meðvitað og af fullri alvöru
að nýju Jesús að Drottni og leið-
toga í mínu lífi. Í Róm. 10:9 stend-
ur: Ef þú játar með munni þínum:
Jesús er Drottinn og trúir í hjarta
þínu, að Guð hafi uppvakið hann
frá dauðum, muntu hólpinn verða.
Það að „frelsast“ eða að verða
hólpinn þýðir m.a., eftir orðabók:
bjargað, hættan er liðin hjá, frelsi,
öryggi, friður og jafnvægi. Ég fann
strax og ég tók þetta skref, fyrir
vernd Guðs. Mér fannst ég líka
vera komin heim ef hægt er að
segja svo.
Guð fór að eiga við líf mitt. Áður
en ég fékk innri lækningu og fyr-
irdæmingin stjórnaði lífi mínu, þá
gat ég ekki tekið á móti neinu
góðu, mér fannst ég ekki eiga það
skilið. Þegar Guð fór að eiga við líf
mitt þá fann ég að ég varð að gera
upp öll mín mál við hann. Ég fann
að fyrr gæti ég ekki verið heil
manneskja. Ég var stöðugt með
nagandi samviskubit. Fyrirdæm-
ingin og skömmin var svo sterk
innra með mér að ég reif mig niður
fyrir allt sem ég sagði og gerði. Ég
átti alltaf von á ásökunum eða refs-
ingu. Ég var svo hrædd við að
koma með alla þessa skömm til
Guðs, því ég trúði því að ég ætti
allt slæmt skilið. Það fannst alltaf
innra með mér: Ef þú bara vissir
hver ég er þá myndir þú ekki elska
mig. Mér fannst ég svo óhrein. En
ég þráði svo sterkt að verða hrein,
sama hvað það kostaði og ég kom
með alla mína skömm til Jesú. Ég
sagði honum frá öllum mínum
leyndarmálum og öllu sem hafði
legið svo þungt á hjarta mínu.
Hann hafnaði mér ekki eins og ég
hafði óttast, hann ásakaði mig ekki
heldur eins og ég hafði búist við, í
staðinn heyrði ég hann segja: Það
er ekkert sem getur aðskilið þig
frá kærleika mínum. Ég elska þig
eins og þú ert. Ég fékk síðan að
fyrirgefa sjálfri mér. Allt sem ég
hélt að ég þyrfti að lifa með og allt
sem ég hélt að ekki væri hægt að
fá fyrirgefningu á, hvarf eins og
dögg fyrir sólu. Ég fann að hann
náðaði mig niður í innstu hjarta-
rætur. Frá þeirri stundu hvarf það
gamla og ég hafði fengið nýja byrj-
un.
Náð Guðs brýtur allt ok af þér.
Guð hefur trú á þér. Þegar hann
horfir á þig sér hann ekki mistökin
sem þú hefur gert heldur mögu-
leikana sem þú átt. Það er ekkert í
þinni fortíð sem þú þarft að sætta
þig við eða lifa með.
Ég valdi einnig að fyrirgefa
manni sem hafði hafnað mér og
sært mig mjög djúpt. Guð sýndi
mér að ég yrði að fyrirgefa þessum
manni svo ég gæti fengið græðslu
og lausn inn í þessar kring-
umstæður. Í bæn kom ég þá með
manninn til Jesú og ég fyrirgaf
honum. Ég fékk þá að sjá í sýn aft-
ur þessar kringumstæður þar sem
mér hafði verið hafnað og ég sá
Jesú koma inn í þær. Hann tók í
hönd mína og leiddi mig út úr þeim
þannig að mér fannst ég bara vera
áhorfandi. Hann sagði ekki neitt en
ég var umvafin af kærleika hans.
Þegar hann var búinn að leiða mig
afsíðis út úr þessum kring-
umstæðum, þá gekk hann sjálfur
inn í þær. Það sem gerðist var að
hann fórnaði sér í minn stað. Hann
tók á sig mína höfnun og minn
sársauka og ég varð frjáls. Þegar
ég hugsa til baka um þessar kring-
umstæður, þá sé ég það sem Jesús
gerði fyrir mig. Hann gekk á milli
mín og þessara kringumstæðna og
leysti mig. Hann tók burt sársauk-
ann í hjarta mínu. Þegar Guð
læknar okkar innri mann gerist
það oft á svona myndrænan hátt.
Við sjáum með okkar innri augum
hvernig Jesús kemur inn í kring-
umstæðurnar. Hann er sá sami í
dag, gær og um alla eilífð. Þess
vegna getur hann farið með okkur
til baka inn í þær aðstæður sem
hafa bundið okkur.
Fyrirgefningin færir þér lækn-
ingu sem færir þér fullkomið frelsi.
Þú ert ekki lengur fórnarlamb. Þú
verður sigurvegari. Þar sem slæm
reynsla hefur mótað þig þar fær
kærleikur Guðs að móta þig að
nýju. Kærleikur hans gerir alla
hluti nýja. Þegar þú fyrirgefur þá
byrjar kærleikur Guðs að móta þig
að nýju og fortíðin stýrir þér ekki
lengur. Kærleikur hans græðir
brostin hjörtu. Það sem hefur verið
sundrað eða brotið í sálu þinni.
Slæmar minningar missa sárs-
aukabroddinn. Þegar þú fyrirgefur
þá eignast þú nýtt líf. Þú eignast
nýja sannfæringu sem ekki er
hægt að taka frá þér. Þú verður
sigurvegari. Fyrirgefningin læknar
persónuleikann!! Hún færir þig út
úr þeim aðstæðum sem hafa bundið
þig og hún færir þér innri frið og
jafnvægi. Persónuleiki þinn
blómstrar.
Guð hefur sýnt og sannað það
fyrir mér að það sem gefur mér
styrk til að fyrirgefa eða takast á
við erfiðar kringumstæður er kær-
leikur hans. Hann elskar mig og
þig að fyrra bragði. Áður en við
höfum gert nokkuð til að verð-
skulda það. Hann fyllir hjarta okk-
ar með þessum skilyrðislausa kær-
leika sem ber okkur í gegnum alla
erfiðleika. Hann gefur okkur einnig
von fyrir daginn í dag og komandi
framtíð. Hann segir: Þú þarft ekki
að óttast. Hættan er liðin hjá. Ég
er hjá þér og vernda þig. Ég mun
aldrei yfirgefa þig.
Ég verð seint eða aldrei dýrð-
lingur. Ég get ekki frelsað mig
sjálf. Ég verð algjörlega að treysta
Guði fyrir lífi mínu. Að gefa honum
stjórnina. Ég þarf að sleppa tök-
unum. Ég þarf ekki að bíta á jaxl-
inn og brosa í gegnum tárin. Ég
þarf ekki að reyna að vera sterk og
þrauka daginn. Hann hefur ekki
heldur ætlað okkur að vera písl-
arvottar. Við þurfum ekki að láta
illt yfir okkur ganga. Við þurfum
ekki að sætta okkur við erfiðar
kringumstæður. Jesú vann fullkom-
inn sigur inn í allar kringumstæður
þegar hann gaf líf sitt fyrir okkur.
Hann sagði á krossinum. Það er
fullkomnað. Hann bar sjálfan sig
sem fórn í eitt skipti fyrir öll og
aflaði okkur eilífrar lausnar og
lækningar.
Það eina sem Guð fer fram á við
okkur er að við tökum á móti þess-
um skilyrðislausa kærleika. Hjarta
hans svellur af skilyrðislausum
kærleika til þín. Hann segir að eina
syndin sem til er sé sú að við tök-
um ekki við eða trúum ekki á Jesú.
Hann segir það vegna þess að í
Jóh. 3:16–17 stendur: svo elskaði
Guð heiminn, að hann gaf son sinn
eingetinn, til þess að hver sem á
hann trúir glatist ekki, heldur hafi
eilíft líf. Guð sendi ekki soninn í
heiminn til að dæma heiminn, held-
ur að heimurinn skyldi frelsast fyr-
ir hann. Og í 1. Jóh.4:7–10, 14–19
stendur: Þér elskaðir, elskum hver
annan, því að kærleikurinn er frá
Guði kominn, og hver sem elskar
er af Guði fæddur og þekkir Guð.
Sá sem ekki elskar þekkir ekki
Guð, því að Guð er kærleikur. Í því
birtist kærleikur Guðs meðal vor,
að Guð hefur sent einkason sinn í
heiminn til þess að vér skyldum lifa
fyrir hann. Þetta er kærleikurinn:
Ekki að vér elskuðum Guð, heldur
að hann elskaði oss og sendi son
sinn til að vera friðþæging fyrir
syndir vorar. Vér höfum séð og
vitnum, að faðirinn hefur sent son-
inn til að vera frelsari heimsins.
Hver sem játar, að Jesús sé Guðs
sonur, í honum er Guð stöðugur og
hann í Guði. Vér þekkjum kærleik-
ann, sem Guð hefur á oss, og trú-
um á hann. Guð er kærleikur, og sá
sem er stöðugur í kærleikanum er
stöðugur í Guði og Guð er stöðugur
í honum. Með því er kærleikurinn
orðinn fullkominn hjá oss, að vér
höfum djörfung á degi dómsins, því
að vér erum í þessum heimi eins og
hann er. Ótti er ekki í elskunni.
Fullkomin elska rekur út óttann.
Því að óttinn felur í sér hegningu,
en sá sem óttast er ekki fullkominn
í elskunni. Vér elskum, því að hann
elskaði oss að fyrra bragði.
Það er svo ríkt í okkur að dæma.
Við höldum einnig að Guð sé á
himnum með refsifingurinn á lofti,
tilbúinn til að varpa á okkur eld-
ingu ef við gerum eitthvað af okk-
ur. Við höldum líka að við gerum
okkur velþóknanleg fyrir honum
með því að fara inn í dýrðlings- eða
píslarvættishlutverk. Það er alls
ekki auðvelt að trúa og taka á móti
þessum skilyrðislausa kærleika.
Það er svo ríkt í okkur að við þurf-
um að verðskulda kærleika eða við-
urkenningu. Það er skrítið að það
sem er í raun svona yndislegt þarf
að vera okkur svo erfitt að taka
við. Við erum búin að flækja trúna
með allskonar kenningum, siðum
og boðum. En sönn trú er ekki
kenning, siðir eða bönn. Sönn trú
er að trúa á algóðan Guð og Jesús
frelsara okkar. Að taka á móti því
sem þeir hafa að gefa okkur. Guð
elskar þig eins og þú ert. Sönn trú
er það þegar þú hefur tekið á móti
kærleika Guðs og hann hefur gefið
þér nýtt lífsgildi – þá leggur þú
sjálfkrafa af það sem hefur skaðað
þig. Það er kærleikur hans sem
gefur þér styrk til þess. Ekki ref-
sifingur Guðs sem segir að þú meg-
ir ekki. Guð leggur ekki nýjar
byrðar á þig. Það erum við sem
höfum gert þetta svona erfitt því
það er svo erfitt að trúa á skilyrð-
islausan kærleika Guðs. Að hann
elskar okkur eins og við erum og
hann vill að við lifum frjáls. Það er-
um við sem höfum búið til þessi
dýrðlings- og píslarvættishlutverk.
En sannleikurinn er sá að við get-
um engu bætt við þá friðþægingu
sem Jesús vann fyrir okkur á
krossinum í eitt skipti fyrir öll. Við
þurfum bara að taka við henni. Þú
getur ekki unnið þér hana inn. Þú
verður einfaldlega að beygja hné
þín og taka við henni.
Skoðaðu hjarta þitt. Kannski
þarft þú að fyrirgefa Guði. Þér
finnst kannski að Guð hafi ekki
gripið inn í kringumstæður þínar
þegar þú þurftir þess. En sannleik-
urinn er sá að hann bar þig í örm-
um sér þegar neyðina bar að. Hann
gaf Jesú sem lausnara inn í allar
þínar kringumstæður. Í Jóh. 10:10
segir Jesús: Þjófurinn (djöfullinn)
kemur ekki nema til að stela, slátra
og eyða. Ég er kominn til þess að
þér hafið líf, líf í fullri gnægð. Og í
Jer. 33:6 stendur: Sjá, ég legg við
hana umbúðir og græðslulyf og
lækna þá og opna þeim gnægð
stöðugrar hamingju. Hann lyftir af
þér sorgarklæðunum. Hann klæðir
þig í skartklæði í stað hugarvíls.
Gefur þér fagnaðarolíu í stað
hryggðar. Svaraðu kalli Drottins.
Hann segir í Matt. 11:28 Komið til
mín, allir þér sem erfiði hafið og
þungar byrðar, og ég mun veita yð-
ur hvíld. Þér býðst að taka við
kærleika Guðs sem elskar þig að
fyrra bragði. Hann gefur þér
sanna, lifandi trú sem mun loga í
hjarta þínu. Endurnýjaðu nú ferm-
ingarheit þitt.
Barnið mitt, má ég eiga
við þig eitt orð …
Eftir Katrínu Magnúsdóttur ’Allt sem ég hélt að égþyrfti að lifa með og allt
sem ég hélt að ekki væri
hægt að fá fyrirgefn-
ingu á, hvarf eins og
dögg fyrir sólu.‘
Höfundur starfar við sálgæslu
í Fríkirkjunni Veginum.
Höfðabakki
Atvinnuhúsnæði
Góð lofthæð, mjög góð staðsetning, góð aðkoma og næg bílastæði.
Eigum eftirfarandi til ráðstöfunar.
Upplýsingar veitir Magnús Gunnarsson í
síma 588 4477 eða 822 8242
www.valholl.is - Opið virka daga frá kl. 9-17.30
Mögulegt er að skipta ofangreindum stærðum í smærri einingar. Húsnæðið hefur verið í notkun fyrir
höfuðstöðvar Marels. Hentar fyrir ýmiss konar starfsemi, s.s. iðnað, heildsölu, skrifstofustarfsemi o.fl.
Eignin er í eigu Landsafls, sem er öflugt sérhæft fasteignarfélag.
1. hæð 280 fm Innkeyrslud./lofth. 3,7 m. Laust
266 fm Innkeyrslud./lofth. 3,7 m. Laust
481 fm Innkeyrslud./lofth. 3,7 m. Laust
2. hæð 1.460 fm Skrifstofur/þjónusta
Mjög hagstæð leiga