Réttur


Réttur - 01.06.1948, Blaðsíða 8

Réttur - 01.06.1948, Blaðsíða 8
06 RÉTTUR yrði þess, að hún geti orðið verkalýðsstéttinni sá leiðarvísir í starfi, sem til var ætlazt. Veröld auðvaldsins er nú harla ólík því, er var fyrir einni öld. Þá var auðvaldið enn á uppgangsskeiði, átti mestu þroskaárin fram undan og andstöðuöfl þess lítils megnug. — Nú er stórt skarð brotið í ríki þess, mikill hluti mannkyns hefur brotizt undan yfirráðum þess —, og þau lönd, sem það ræður enn yfir, loga í innri mótsetningum. Það hefur sjálft búið sér gröf — og lagt sér til líkmennina, eins og Marx komst að orði. — Sums staðar er jarðarförin þegar um garð gengin, annars staðar stendur hún fyrir dyrum. Efalaust verða fjörbrotín hörð og alþýðan þarf miklu til að kosta, áðijr en yfiT lýkur, því að ennþá hefur ekkert þjóðfélag eða yfirráðastétt skilið viljandi og hljóðalaust við þennan heim. — En hitt þarf naumast að efa, að ,,fall auðvaldsins mun reynast jafn()umllýjanlegt og sigur öreigalýðsins", svo sem Kommúnistaávarpið kemst að orði. Kenning marxismans hefur ekki eingöngu orðið alþýð- unni farsælt leiðarhnoða í baráttunni fyrir betra heimi, hún liefur ekki aðeins hlotið staðfestingu fyrir dómstóli sögunn- ar, hún liefur líka haft veruleg áhrif á fræðimenn borgara- stéttarinnar sjáll'rar, meira að segja þá, sem fara með ,,feimnismálin“, — eða hagfræði, félagsfræði og sagnfræði o. s. frv. — Þessi áhrif hafa verið með ýmsum hætti. Ein- stakir þættir úr kenningum Marx hafa verið teknir upp, meira eða rninna brenglaðir. Það er nú t. d. almennt viður- kennt, að atvinnulíf og tækni þjóða sé mikilvægt atriði til skýringar á sögu þeirra — og ýmsir borgaralegir höfundar hafa meira að segja fylgt þessu atriði svo fast eftir, að sögu- rit þeirra hafa orðið dauðar og þurrar hagtölur — ólesandi — og maðurinn sjálfur rekinn út af leikvelli sögunnar. — Svipaða meðferð hefur t. d. kenning Marx um þátt félags- lífsins í sköpun nýrra lnigmyndakerfa fengið. Má víða
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.