Réttur - 01.10.1950, Blaðsíða 54

294
RÉTTUR
af beizkri reynslu. Ráðið hafði fullan rétt til að taka þær
ákvarðanir, sem það gerði; en ef okkur hefði sýnzt svo,
þá gátum við hæglega látið skoðanamun okkar í Ijós, án
þess að eiga annað á hættu en að stofna til umræðna. En
það var ekki einungis, að við létum það ógjört, þar sem við
skildum hverju fram fór í þessu máli, heldur gerði Silone
sjálfur ekki svo mikið sem að ympra á slíku. Og það eru
ekki verðleikarnir einir, heldur sagan sjálf, sem hefur skor-
ið úr um það, hverjir stóðu á réttu máli. Þar sem sú stjórn-
arstefna sem Stalín hélt fram varðandi kínversku bylting-
una kom Mao Tse-Tung til valda, þá beið Trotskys hins
vegar hlutskipti svikarans.
En við skulum nú koma að bezta kafla greinarinnar að
því er Silone sjálfan snertir. Hann furðaði sig á því, að
brezku kommúnistunum skyldi vera ráðlagt að leyna sínum
kommúnisísku tilhneygingum fyrir afturhaldssömum leið-
togum verkalýðsfélaganna til þess að verða ekki reknir úr
þeim. Hann virðist því koma fram í þessu sem óbilugur
málsvari „sannleikans" og svarinn fjandmaður hverskon-
ar „lyga“. En með sama rétti hefði mátt liggja þeim komm-
únistmn á hálsi, sem störfuðu í Italíu á valdatíma fasista-
stjórnarinnar, fyrir að kunngera ekki tilhneigingar sínar,
eða opinbera þær ekki leynilögreglunni (,,Ovra“). Útilokun
verkamanns úr verkalýðsfélagi af þeim sökum að hann er
kommúnisti er fasistisk afturhaldsráðstöfun, sem réttmætt
er að hindra með hverjum þeim ráðiun sem föng eru á.
En hinn hreini og beini Silone, þessi málsvari sannleikans
frá blautu barnsbeini, hvernig kom hann fram í flokki
okkar.
Hinn frægi fundur, sem opnaði Silone hyldýpi hins komm-
únistiska „siðleysis“ og „gjaldþrots“, var haldinn árið 1927.
Silone var rekinn úr Kommúnistaflokkmrm með ályktun
samþykktri 4. júlí 1931 af stjórn svissneska Kommúnista-
flokksins, þar sem hann hafði leitað hælis. Fjögur ár kvelj-
andi sálarstríðs, heilabrota og hjartans písla? Nei, ekki