Réttur - 01.10.1950, Qupperneq 46

286
RÉTTUR
Meira en milljarður
Og enn á ný svaraði Nehru 16. júlí með svohljóðandi bréfi:
„Ég er ákaflega þakklátur yður fyrir fljót og jákvseð
svör. Ég set mig nú í samband við aðrar ríkisstjórnir sem
hlut eiga að máli og vonast til þess að geta fljótlega aftur
snúið mér til yðar.“
En Nehru varð ekki að þeim vonum sínum. Svör Bandaríkjanna
voru algerlega neikvæð; þau höfðu ekki áhuga á friðsamlegri
lausn deilunnar, og tilraunir Nehrus báru því engan árangur.
Hins vegar sýndu þær að þrjú fjölmennustu ríki hnattarins, Sovét-
ríkin, Kína og Indland voru sömu skoðunar um lausn Kóreudeil-
unnar. íbúatala þeirra er meira en milljarður, og enginn mun
draga í efa að mikill meirihluti af íbúum hnattarins hafi fylgt
stefnu þeirra í þessu máli.
Sovétríkin reyna enn sætfir
Sovétríkin reyndu þó enn frekari tilraunir til að stöðva styrj-
öldina í Kóreu og leysa deiluna á friðsamlegan hátt. Þau sendu
Jakob Malik aftur á fundi Öryggisráðsins og var það framrétt
hönd til sátta. Hann tók þar upp þráð þeirra Nehrus og Stalíns og
lagði til að Öryggisráðið hagaði dagskrá sinni þannig:
1. Rætt verði um það hvort viðurkenna skuli fulltrúa
alþýðustjórnarinnar í Kína sem löglegan fulltrúa Kínaveldis.
2. Rætt verði um friðsamlega lausn Kóreudeilunnar.
Þessu þverneituðu Bandaríkin og fylgiríki þeirra. Malik teygði
sig þá enn lengra. Hann lagði til að endanlegri ákvörðun um
fulltrúaréttindi Kína yrði frestað en í staðinn yrðu gerðar þessar
ákvarðanir:
1. Öryggisráðið býður fulltrúa kínversku alþýðustjórnar-
innar að taka þátt í umræðum Öryggisráðsins um Kóreu,
og kallar fyrir sig fulltrúa kórversku þjóðarinnar í umræð-
unum um Kóreuvandamálið.
2. Styrjaldaraðgerðum í Kóreu verði hætt, og allir erlend-
ir herir fluttir burt úr landinu.