Réttur - 01.10.1950, Qupperneq 21

RÉTTUR
261
Óttinn við að yfirheyra Norðurkóreumenn
Afskipti sameinuðu þjóðanna af Kóreustyrjöldinni hafa verið
með algerum endemum, svo að vægilega sé til orða tekið. Síðar
mun minnzt á lögleysur Bandaríkjanna og fylgiríkja þeirra í upp-
hafi styrjaldarinnar, en hér skal minnt á eina athyglisverða stað-
reynd: Allt til þessa dags hefur verið komið í veg fyrir að nokkur
fulltrúi Norðurkóreustjórnar fengi að skýra frá sjónarmiðum
stjórnar sinnar frammi fyrir sameinuðu þjóðunum. Fjölmargar
tillögur hafa verið bornar fram um það að báðir málsaðilar yrðu
yfirheyrðir, en þær hafa allar verið felldar af Bandaríkjunum og
fylgiríkjum þeirra. Þess í stað hefur frásögn Suðurkóreustjórnar
verið hafin upp í veldi hins óskeikula sannleika.
Þessi vinnubrögð eru í algerri andstöðu við tilgang sameinuðu
þjóðanna. Þeim er ætlað það hlutverk í stofnskránni að fram-
kvæma hlutlausa rannsókn á öllum deilum og ákveða síðan að-
gerðir í samræmi við niðurstöður rannsóknarinnar. En þessi
meginregla hefur sem sagt verið þverbrotin, og í þess stað fylgt
einhliða málflutningi Suðurkóreustjórnar. Hver er skýringin? Hún
er ofureinfaldlega sú að Norðurkóreustjórn hefur í fórum sínum
óvéfengjanleg sönnunargögn um aðdraganda og upphaf styrj-
aldarinnar, og þau sönnunargögn eru ekki aðeins áfellisdómur
yfir hinni stríðsóðu stjórn Suðurkóreu, heldur afhjúpa þau þátt-
töku Bandaríkjaríkjastjórnar á eftirminnilegan hátt.
Hugsjónir Suðurkóreustjórnar
Eins og kunnugt er varð fall Seoul, höfuðborgar Suðurkóreu-
stjórnar, á mjög snöggan og óvæntan hátt í upphafi styrjaldarinn-
ar. Stjórnarvöldin, hinir bandarísku ráðgjafar og nefnd sameinuðu
þjóðanna, höfðu engan tíma til að gera hreint hjá sér, heldur hugs-
uðu um það eitt að komast undan. Þessir aðilar skildu eftir
svo mikilvæg skjöl, að ekki er að undra þótt allt kapp sé lagt
á að koma í veg fyrir að þau birtist — t. d. hjá nefnd sameinuðu