Réttur - 01.01.1962, Blaðsíða 3

R É T T U K
3
t
Islendingar!
Vér stöndum andspœnis œgilegustu liœttu, sem vér höfum
mœtt sem þjóð, frá því Islendingar urðu til.
Innlimun vor í Efnahagsbandalagið: „jafnrétti“ ríkustu
auðhringa heims við oss fátæka til fjárfestingar hér, „jafn-
rétti“ 300 milljóna manna við oss fámenna til búsetu hér,
getur táknað endalok íslenzkrar þjóðar. Hún gœti þá horfið
sem dropi í þjóðahafið. Einn dýrmætasti og fegursti gim-
steinn heimsmenningarinnar, ■— íslenzk menning, íslenzkt
þjóðerni, — sykki þá í hyldýpi sögunnar. Eftir yrði minn-
ingin ein — einnig um þá kynslóð þjóðar, sem brást á úr-
slitastund.
Frá því land byggðist, hzfur engin kynslóð borið svo ör-
lagaríka ábyrgð sem vor.
r
Arið 1962 verður örlagastund hennar og þjóðarinnar, —
afstaðan til einhvers konar inngöngu í Efnnliagsbandalagið
prófsteinninn á œttjarðarást hennar og ábyrgðartilfinningu
gagnvart komandi kynslóðum og Islandi.
Saga þjóðarinnar, horfnar kynslóðir þessa lands, forfeð-
ur vorir og formæður, tala til vor: Afsalið ekki því, sem ís-
lendingar frá upphafi vega œtíð varðveittu, þrátt fyrir allt:
— réttinum til að byggja einir þetta land.
Islendingar! Tökum saman höndum á úrslitastund þjóðar-
innar!
Firrum þjóð vora og jyjóðerni óbœtanlegu grandi!
Varðveitum fullveldi og sjálfstæði Islands!
Hindrum inngöngu Islands í Efnahagsbandalagið í hvaða
formi sem er.
t t
Island fyrir Jslendinga eina!