Réttur - 01.01.1962, Blaðsíða 36

36
R É T T U R
í baráttu hinna tveggja hugmyndakerfa, hins sósíalistiska og hins
borgaralega, vinnur hið fyrra stöðugt á. Hið borgaralega hugmynda-
kerfi þróast meir og meir yfir í hugmyndakerfi fasisma, þjóðremb-
ings og kynþáttahaturs. Imperíalistarnir beita andkommúnismanum
meir og meir sem vopni til þess að tryggja völd sín og bæla niður
þjóðir og stéttir. En þróunin sýnir æ betur gjaldþrot hins borgara-
lega hugmyndakerfis, og hinna ýmsu afbrigða þess.
I stefnuskránni er gengið út frá því, að þau öfl séu nú komin fram
á sjónarsvið sögunnar, er fær séu um að vernda friðinn í heimin-
um. Meginmál nútímans er spurningin um stríð og frið. Þýðingar-
mest af öllu er að hindra, að kjarnorkustyrjöld brjótist út. Ráð-
stjórnarríkin framfylgja markvisst stefnu friðsamlegrar sambúðar
ríkja með mismunandi þjóðskipulögum. Það er hið sögulega hlut-
verk kommúnismans að útrýma styrjöldum og grundvalla eilífan
frið á jörðu.
Síðari hluti stefnuskrárinnar skilgreinir uppbyggingu hins komrn-
únistiska þjóðfélags sem praktískt dagskrármál Ráðstjórnarríkj-
anna. Spurningunni um það, hvað kommúnisminn sé, er svarað á
eftirfarandi hátt:
„Kommúnisminn er stéttlaust þjóðfélagskerfi, þar sem ríkir eitt
form alþjóðareignarréttar á framleiðslutækjum með fullu félags-
Iegu jafnrétti allra þjóðfélagsþegna. Vöxtur framleiðsluafla fyrír
sífelldar framfarir vísinda og tæknifræða mun þar verða samhliða
alhliða þroskun almennings. Allar uppsprettur þjóðarauðæfanna
munu þar streyma fram í gnægð, og þar mun framkvæmd hin mikla
meginregla: „Hver leggi af mörkum eftir hæfileikum sínum og beri
úr býtum eftir þörfum sínum.“ Kommúnismi er háskipulagt samfé-
lag frjálsra, félagshyggjandi vinnandi manna, þar sem á mun verða
komið sjálfstjórn almennings, — samfélag þar sem starf í þágu
heildarinnar mun verða hvers manns brýnasta hvöt, nauðsyn viður-
kennd af sérhverjum þegni, og þar sem hæfileikar hvers manns
munu nýtast sem hezt þjóðinni til blessunar.“
Kommúnisminn þýðir ríka samfélagsvitund einstaklingsins og
hollustu við heildina.
Hann hvílir á háþróaðri framleiðslu, vísindum og tækni, hárri
vinnuframleiðni.
Maðurinn mun afla sér yfirhurða véla. Hann mun ná ólrúlegu
valdi yfir náttúruöflunum, A grundvelli háþróaðs áætlunarbúskap-
i