Réttur - 01.01.1962, Page 51

R E T T U R
51
deyja úr slíkum sjúkdómum, en sjö í Vestur-Evrópu. Þessi dauðs-
föll virðast í fyrstunni fremur sjálfsmorð en morS. Þetta fólk étur
of mikið og drekkur of mikið. Það lifir í óreglu og munaði og eyði-
leggur þannig líkamsþrek sitt. Frá sjónarhóli trúarbragða er ekki
hægt að fordæma þessa sjálfstortímingu, því að fólkið er of fáfrótt
til þess að vita afleiðingar gerða sinna. En nú, er tölfræðingar geta
sýnt fram á, að þessir dauödagar eru af félagslegum rótum runnir,
verður ekki lengur litið á þá sem óafvitandi sjálfsmorð. Slíkum
dánartilfellum linnir ekki, fyrr en nægilega sterklega hefur verið
í taumana gripið, orsakirnar rannsakaðar og skoröur reistar við
þeim. Þelta látum vér undir höfuð leggjast, ekki er kafað til botns í
rnálinu, og því heldur morðunum áfram. í Bretlandi, þessu menn-
ingarlandi sem á að vera, er ekki til ein einasta nógu vel útbúin rann-
sóknarstöð á hjartasjúkdómum. Vér skulum stefna að því að ryðja
þegar úr vegi öllu því böli, sem vér kunnum skil á, og því næst
hinu, sem skynsamlegar líkur eru til, að vér fáum áttað oss á. Það
er óleyfilegt að líla eitlhvert böl óhjákvæmilegt af þeim ástæðum
einum, að maðurinn hafi alltaf þjáðst af því.
Það er hægt að útrýma fátækt úr heiminum þegar í stað. En
alla þá tíð sem haldið er áfram á þeirri braut, sem mörkuð var
áður en nokkur vísindi komu til sögunnar, verða milljónir manna
alltaf jafn fálækar. Þetta er ekki undir þekkingu eða verksviti
komið: það er lil staöar; það sem vantar er skipulagning. Og
þetla leiðir að þungamiöju málsins. Það er deginum Ijósara, að
auðvaldsþjóðfélagið getur ekki gert allt það að veruleika, sem vér
sjáum fyrir oss í hnolskurn. í>etla er staðreynd, og fram hjá henni
verður ekki gengið. Spurningin er hvaða leið skal fara. Auðvaldið
hefur svar á reiðurn höndum fyrir sig. Heimsstyrjöld er þess út-
gönguleið. Það eru ekki nema örfáir menn í liinum vestræna heimi,
sem ekki skirrast við að ógna með heimsstyrjöld, en til allrar ó-
hamingju gegna þeir mjög háum embættum. Þeir búast við því að
geta tryggt auðvaldsskipulaginu fullan sigur en gengið milli IjoIs og
höfuðs hinum samvirku þjóðfélagshátlum.
Það sem mest á ríður fyrir fólk í öllum löndum er að binda endi
á alla misnotkun og rangtúlkun vísindanna og berjast fyrir sigri
hinnar frjálsu, skapandi vinnu og hugmyndakerfis hennar, en