Réttur - 01.01.1962, Blaðsíða 26

26
R É T T U K
skapinn, er bæði Alþýðubandalagið og Alþýðuflokkurinn voru
sammála um 1957.
Af hverju þverneitar Framsóknarflokkurinn að samþykkja „mark-
vissa framkvæmdaóætlun" þcgar hann er í stjórn og hefur völd og
samþykki samstarfsflokkanna fyrir því, cn þykist vera með henni,
þcgar hann er utan stjórnar?!!
1 öðru lagi: Ef Framsóknarflokkurinn þykist nú vera með 5,1%
aukningu kaupmáttar tímakaupsins á ári, því gat hann þá ekki
verið með slíkri aukningu, þegar hann var í stjórn? •— 1955 var
kaupmáttur tímakaups 97,3 (100=1945). Hin þrjú ár vinstri
stjórnarinnar var meðaltalið 96,6. I nóvember—desember 1958 var
meðaltalið 100, þar af nóv. með 96, desember með 104. Þá rauf
Framsóknarflokkurinn vinstri stjórnina með kröfunni um ca. 8%
lækkun á kaupinu, virtist geta sætt sig við ca. 95 stig (sem var kaup-
mátturinn í ágúst—september 1958). Hefði Framsóknarforustan
strax 1956 gengið inn á þá áætlun, sem hún nú þykist fylgja, og
framfylgt 5,1% aukningu kaupmáttar frá 1955, þá hefði kaupmátt-
ur tímakaupsins í árslok 1958 átt að vera 112,6. Og þó 1956 væri
tekið sem byrjun (kaupmátturinn er þá 97,2) og aðeins 5,1 aukn-
ing á hvoru árinu 1957 og 1958, þá hefði kaupmáltur tímakaupsins
í árslok 1958 átt að vera 107 stig eða hœrri en það, sem Framsókn-
arjlokkurinn sprengdi vinstri stjórnina á að heimta stórlœkkaðan!!
Hví sprcngdi Framsóknarforustan vinstri stjórnina á þvi að heimta
þó kaupgetu timakaupsins stórum rýrða, sem hún ólitur sjólfsagt að
nó, — þegar Framsókn er utan stjórnar?!
Auðséð er að Framsóknarforustunni þykja góð ráð dýr, þegar
hún er utan stjórnar, fyrst hún heitir nú slíkri aukningu, og þakkað
hefðu menn fyrir slíka framkvæmd á stjórnarárum hennar! En á
framkvœrndum Framsóknarforustunnar er sama lágkúran og hjá
afturhaldinu. Og um heiðarleikann á efndum loforða og samnings-
lipurðina við samstarfsmennina þarf ekki að tala.
* # *
Það er því Ijóst, að ætli ísienzk alþýða að halda reisn sinni í
þjóðfrclsismólum og stjórna sigursælli sókn í atvinnu- og lífskjara-
mólum sinum, þó mó hún hvorugt eiga undir forustu Framsóknar,
heldur treysta ó og efla þau samtök sin, sem reynst hafa henni bezt,
Sósíalistaflokkinn og Alþýðubandalagið.
* * *