Réttur - 01.01.1962, Side 8

8
R É T T U H
Ef frá er skilið árið 1950, sem skar sig úr með lágt útflutnings-
verðmæti, og litið er á þróunina á árunum 1951—1959, þá sézt,
að aukning útflutnings á þessum árum er 330 millj. kr., en einmitt
sósíalistísku markaðirnir keyptu af okkur 300 millj. kr. meira 1959
en 1951. Árið 1951 keyptu vestrænu markaðirnir af okkur vörur
fyrir 669.4 millj. kr. en fyrir 703,3 millj. kr. 1959, og fyrir svipað
verðmæti öll árin þar á milli.
Iilutur sósíalistísku markaðanna í heildarútflutningsverðmæti
íslendinga óx hröðum skrefum allan þennan áratug og var orðinn
þriðjungur (33,65%) í Iokin, árið 1959.
Þessar tölur verzlunarskýrslanna sanna þýðingu sósíalistísku
markaðanna fyrir íslenzkan þjóðarbúskap á áratugnum 1950—
1959. Það eru þessir markaðir, sem stóðu undir þeim lífskjörum
og framförum á Islandi, sem hyggðust á framleiðsluaukningu þessa
tímabils.
Þegar löndunarbannið verður í Bretlandi 1952 og meðan vest-
rænu markaðirnir standa í stað um langt árabil, opnast sósíalistísku
markaðirnir fyrir allar okkar framleiðsluvörur að því marki, sem
við sjálfir ráðum við. Þannig erum við raunverulega jarnir að
njóta hinnar sósíalistísku uppbyggingar Austur-Evrópu.
Sérstaklega hafa sósíalistísku markaðirnir lyft undir hraðfryst-
inguna, sem er sú vinnsluaðferð, sem mest eykur verðmæti aflans.
Núverandi stjórnarstefna miðar að því að eyðileggja þessa
markaði og innganga Islands í Efnahagsbandalag Evrópu mundi
gersamlega loka þeim fyrir okkur af augljósum ástæðum. Viðskiptin
eru jafnvirðiskaup, en Efnahagsbandalagið setur sérstakan toll á
allar vörur utan Efnahagsbandalagsins, en í slíkri samkeppnisað-
stöðu mundu vörur frá sósíalistísku mörkuðunum auðvitað ekki
seljast, og grundvelli jafnvirðiskaupanna þannig kippt burtu.
Hreinn voði er fyrir dyrum, ef íslendingar farga þessum dýr-
mætu sósíalistísku mörkuðum og hindast á klafa Efnahagsbanda-
lagsins.
Skýrslur um innflutning frá þessum tveimur markaðshópum
sýna, hvernig viðskiptin við sósíalistísku markaðina byggjast á
jafnvirðiskaupum. Þaðan kaupum við jafnvirði þess, sem við
seljum þangað. Á þeim viðskiptum getur ekki orðið halli, þótt
reikningsskuld geti staðið um hver áramót á annanhvorn veginn.
A töflu nr. II er yfirlit um innflutning okkar þennan áratug, og
þarfnast hún ekki frekari skýringar: